Στα εκπαιδευτικά Συνέδρια που διοργανώνει η ΟΛΜΕ με το ΚΕΜΕΤΕ συζητιούνται με επιστημονικό τρόπο ζητήματα που αφορούν την εκπαίδευση και τους εκπαιδευτικούς με βάση τις ψηφισμένες θέσεις του κλάδου. Στα εκπαιδευτικά Συνέδρια δεν ψηφίζονται θέσεις. Η επιλογή των θεμάτων τους γίνεται πάντοτε σε συνεργασία του ΚΕΜΕΤΕ με το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ, το οποίο έχει και την ευθύνη της έγκρισης και της αξιοποίησης μελετών, ερευνών και πορισμάτων.
Στις 14-15 και 16 Οκτώβρη, σε μια περίοδο που οι ασκούμενες μνημονιακές πολιτικές των περικοπών και οι νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις του ΟΟΣΑ θέτουν σε κίνδυνο τις ήδη υποβαθμισμένες εργασιακές μας σχέσεις, τη δομή του δημόσιου σχολείου και τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών/τριών μας, πραγματοποιήθηκε στη Βραυρώνα το 11ο Εκπαιδευτικό Συνέδριο με θέμα « Οι επιπτώσεις των μνημονίων στην Εκπαίδευση» με 8 υποθέματα για τα οποία είχαν δουλέψει το προηγούμενο διάστημα αντίστοιχες ομάδες εργασίας.
Οι ομάδες εργασίας για το 11ο Συνέδριο ήταν ανοιχτές για κάθε συνάδελφο και οι τελικές περιλήψεις των εισηγήσεών τους είχαν ανακοινωθεί στα μέλη του ΔΣ της ΟΛΜΕ και του ΚΕΜΕΤΕ από τις 20 Σεπτέμβρη. Κανείς δεν έθεσε θέμα πριν από τη διαδικασία του Συνεδρίου να αποσυρθεί οποιαδήποτε από αυτές. Συνήθης τακτική είναι να φτάνουν οι εισηγήσεις στο Συνέδριο και επί αυτών να τοποθετούνται οι σύνεδροι σε παράλληλες συνεδρίες. Την τελευταία μέρα οι συντονιστές των ομάδων παρουσιάζουν στην ολομέλεια τα τελικά τους πορίσματα λαμβάνοντας υπόψη και το διάλογο που προηγήθηκε, και ακολουθεί συζήτηση με παρεμβάσεις των συνέδρων.
Η εισήγηση της ομάδας για την Αξιολόγηση ήταν από την αρχή σε αντίθεση με τις θέσεις του κλάδου για την ατομική αξιολόγηση. Αυτό υποστήριξαν με επιχειρήματα τα ΣΥΝΕΚ και τοποθετήθηκαν με ξεκάθαρο τρόπο στην αντίστοιχη συνεδρία. Στην ομάδα με θέμα το 4ομεταλυκειακό έτος ΤΕΕ για το οποίο ο κλάδος δεν έχει επεξεργασμένη θέση, υπήρχαν επίσης από την αρχή δύο γνωστές σε όλους αντιθετικές εισηγήσεις (ομάδας εργασίας ΚΕΜΕΤΕ-Παρεμβάσεων) και κατά τη συζήτησή τους προστέθηκε και μια τρίτη από το ΠΑΜΕ.
Στο ξεκίνημα της Ολομέλειας της Κυριακής, οι Παρεμβάσεις εγκαθιστώντας αυθαίρετα δικό τους παράλληλο «Προεδρείο» και αρπάζοντας τα μικρόφωνα από τους ομιλητές, απαίτησαν να σταματήσουν οι διαδικασίες του Συνεδρίου και να γίνει ΔΣ της ΟΛΜΕ για να απορριφθεί η εισήγηση της Αξιολόγησης και η εισήγηση της ομάδας εργασίας για το 4ο έτος ΤΕΕ, αλλά να παραμείνει η εισήγηση του στελέχους τους (παρά το ότι το πόρισμά της δεν αποτελεί θέση του κλάδου). Η Πρόεδρος της ΟΛΜΕ έκανε δήλωση ότι η εισήγηση της αξιολόγησης είναι αντίθετη με τις θέσεις του κλάδου, επειδή όμως το συνέδριο δεν είναι συνδικαλιστικό, η ΟΛΜΕ να αποφασίσει για όλα τα επίμαχα θέματα στο αμέσως επόμενο ΔΣ.
Στη συνέχεια οι εκπρόσωποι των Παρεμβάσεων - Συσπειρώσεων στο ΔΣ της ΟΛΜΕ και του ΚΕΜΕΤΕ και στις ομάδες εργασίας αποχώρησαν και ανάρτησαν καταγγελία αναμασώντας τη συκοφαντία περί «κυβερνητικού συνδικαλισμού», ενώ ανακάλυψαν και φανταστικές μεθοδεύσεις αλλοίωσης των αποφάσεων του κλάδου, διαστρέφοντας την πραγματικότητα.
Είναι ολοφάνερο ότι έστησαν μια προσχεδιασμένη αλλά κακοπαιγμένη και γηπεδικού ήθους παράσταση ελέγχου ή διάλυσης του Συνεδρίου. Προσχεδιασμένη, γιατί η παράταξη των Παρεμβάσεων εκπροσωπείται και στο ΚΕΜΕΤΕ και στην ΟΛΜΕ με 4 συνολικά μέλη. ΓΝΩΡΙΖΑΝ και τις εισηγήσεις από τις 20 του Σεπτέμβρη (στην ομάδα μάλιστα της ΤΕΕ συμμετείχε από την αρχή και δικό τους μέλος), γνώριζαν και το γεγονός ότι δεν κινδυνεύει να ανατραπεί καμία θέση της ΟΛΜΕ από ένα εκπαιδευτικό Συνέδριο.
Η τακτική που ακολούθησαν τα περισσότερα από τα στελέχη τους τις δύο τελευταίες μέρες του Συνεδρίου, δεν ήταν να εμβαθύνουν τον προβληματισμό στη βάση των θέσεων του κλάδου, και μέσα από την αντιπαράθεση επιχειρημάτων να διευρύνουν τον αναγκαίο σε ένα εκπαιδευτικό συνέδριο διάλογο, αλλά να καταγγείλουν, να λογοκρίνουν, να επιβάλλουν με κάθε τρόπο τη δική τους άποψη.
Αποσκοπώντας σε καιροσκοπικά παραταξιακά οφέλη εν όψει και των εκλογών για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια, επέλεξαν να απαξιώσουν το θεσμό του εκπαιδευτικού Συνεδρίου, να στερήσουν τον κλάδο από μια ευκαιρία να ανοίξουν και να συζητηθούν επί της ουσίας μεγάλα ζητήματα και να ακουστούν οι προβληματισμοί των συναδέλφων από όλη την Ελλάδα.
Αυτές οι απαράδεκτες αντιδημοκρατικές και τυχοδιωκτικές τακτικές δεν τιμούν κανέναν μας ως εκπαιδευτικό και έχουν διαλυτικά αποτελέσματα για τη συσπείρωση των συναδέλφων και την ενότητα του κλάδου.
Να ξεκαθαρίσουμε άλλη μια φορά ότι: για εμάς σήμερα, ζήτημα άμεσης προτεραιότητας είναι η ενεργοποίηση και η συμμετοχή των συναδέλφων σε αγωνιστικές διεκδικήσεις με βάση τις ψηφισμένες θέσεις και αποφάσεις του κλάδου, για να αντιπαλέψουμε από κοινού τις πολιτικές λιτότητας που υποβαθμίζουν το δημόσιο σχολείο και εξαθλιώνουν τους εκπαιδευτικούς.
Μέχρι τώρα έχει αποδειχθεί ότι οι μεγάλοι, ενωτικοί, μαζικοί αγώνες για τη δημόσια εκπαίδευση, όχι μόνο μπορούν να έχουν αποτελέσματα στις συνδικαλιστικές μας διεκδικήσεις, αλλά αποτελούν βασική προϋπόθεση για να ανοίξει ο δρόμος της ανατροπής των μνημονιακών πολιτικών για την υπεράσπιση και την αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου