Του Θωμά Μιχαλόπουλου
Ο Β΄Παγκόσμιος Πόλεμος πέρασε στην ιστορία ως η πιο θανατηφόρα σύγκρουση στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ο συνολικός αριθμός των νεκρών, από το 1939 που ξεκίνησε έως το 1645 που συνθηκολόγησε, άνευ όρων, η Γερμανία, υπολογίζεται από 50 έως 85 εκατομμύρια.
Ο Χίτλερ, ο Γκέμπελς κι ο Χίμλερ ήταν νεκροί, αλλά τα θύματα του Μαουτχάουζεν, του Νταχάου και των άλλων στρατοπέδων εξόντωσης ζητούσαν την κάθαρση.
Μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο, 22 πρωτοκλασάτα στελέχη των ναζί, υπεύθυνοι για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στη διάρκεια του Ολοκαυτώματος, και οκτώ ναζιστικές οργανώσεις οδηγήθηκαν ενώπιον του δικαστηρίου, αποκαλύπτοντας τη ναζιστική θηριωδία. Έμεινε στην ιστορία γνωστή ως Δίκη της Νυρεμβέργης, το όνομα της πόλης, όπου οι συμμαχικές δυνάμεις επέλεξαν να αποδώσουν δικαιοσύνη κατά των εγκλημάτων του πολέμου.
Νυρεμβέργη - Η πόλη που γέννησε και καταδίκασε τον ναζισμό
Η γερμανική πόλη της Νυρεμβέργης επελέγη ως ο τόπος για τις δίκες που διεξήχθησαν το 1945 και το 1946. Αρχικά είχε προταθεί, από τους Σοβιετικούς, το Βερολίνο, αυτό, όμως, ήταν πρακτικά αδύνατο, λόγω των καταστροφών που είχε υποστεί η πόλη.
Τελικά, επελέγη η Νυρεμβέργη, επειδή αφενός διέθετε Δικαστικό Μέγαρο μεγάλων διαστάσεων, το λεγόμενο "Μέλαθρον της Δικαιοσύνης", το οποίο είχε υποστεί ελάχιστες καταστροφές κατά τη διάρκεια του πολέμου από τις συμμαχικές δυνάμεις, ενώ είχε και συμβολική σημασία ως γενέτειρα του εθνικοσοσιαλισμού.
Η Νυρεμβέργη, αφότου ανέλαβε την εξουσία ο Αδόλφος Χίτλερ, είχε γίνει το επίσημο κέντρο των ναζί, οι οποίοι οργάνωναν στην πόλη τα ετήσια συνέδρια του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος (NSDAP) από το 1933 μέχρι το 1938.
Η σύσταση του δικαστηρίου και το κατηγορητήριο
Δικαστές από τις συμμαχικές δυνάμεις - Μεγάλη Βρετανία, Γαλλία, Σοβιετική Ένωση και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής- προέδρευσαν της ακροαματικής διαδικασίας στη δίκη των εγκληματιών πολέμου.
Το Δικαστήριο απαρτίσθηκε από τα εξής μέλη:
Αρχιδικαστής Τζέφρεϊ Φρέντερικ Λόρενς - (Μ. Βρετανία) - Πρόεδρος του Δικαστηρίου, τακτικό μέλος.
Δικαστής Σερ Νόρμαν Μπίρκετ (Μ. Βρετανία) - Αντιπρόεδρος, αναπληρωματικό μέλος.
Δικαστής Φράνσις Μπιντλ (ΗΠΑ) - τακτικό μέλος.
Δικαστής Τζον Πάρκερ (ΗΠΑ) - αναπληρωματικό μέλος.
Καθηγητής Ποινικού Δικαίου Ανρί Ντονεντιέ ντε Βαμπρ (Γαλλία) - τακτικό μέλος.
Εφέτης Ρομπέρ Φαλκό (Γαλλία) - αναπληρωματικό μέλος.
Αντιστράτηγος Ιονά Νικιτσένκο (Αντιπρόεδρος του Ανωτάτου Σοβιετικού Δικαστηρίου) - τακτικό μέλος.
Συνταγματάρχης, καθηγητής Ποινικού Δικαίου Αλεξάντερ Βολκόφ - αναπληρωματικό μέλος.
Δημόσιοι Κατήγοροι επελέγησαν οι εξής:
Σερ Χάρτλεϋ Σόκρος - Γενικός εισαγγελέας του κράτους της Μ. Βρετανίας
Ρόμπερτ Τζάκσον - Δικαστής των ΗΠΑ
Φρανσουά ντε Μαντόν και Ωγκύστ Σαμπετιέ - Υπουργός Δικαιοσύνης της προσωρινής κυβέρνησης της Γαλλίας
Ρομάν Ρουντένκο - Στρατηγός της Σοβιετικής Ένωσης
Το κατηγορητήριο
Οι βασικές κατηγορίες, για τις οποίες θα λογοδοτούσαν οι υπόδικοι, βάσει του άρθρου 6 του Καταστατικού Χάρτη του Διεθνούς Στρατοδικείου κατηγορούμενοι για τα εξής εγκλήματα:
- Συνωμοσία για το σχεδιασμό και την εξαπόλυση επιθετικών ενεργειών και άλλων εγκλημάτων κατά της Παγκόσμιας Ειρήνης.
- Εγκλήματα κατά της Ειρήνης: Συγκεκριμένα ο σχεδιασμός, η προετοιμασία, η έναρξη, η εξαπόλυση πολέμου ή επίθεσης ή πολέμου κατά παράβαση των διεθνών συνθηκών, συμφωνιών ή διαβεβαιώσεων, ή συμμετοχή σε κοινό σχέδιο συνωμοσίας για την επίτευξη οποιουδήποτε από τους παραπάνω στόχους.
Την 1η Οκτωβρίου 1946 το Διεθνές Στρατοδικείο ανακοινώνει τις αποφάσεις του.
Επιβάλλει τη θανατική ποινή σε 12 κατηγορουμένους (Γκέριγκ, Ρίμπεντροπ, Κάιτελ, Καλτενμπρούνερ, Ρόζενμπεργκ, Φρανκ, Φρικ, Στρέιχερ, Ζάουκελ, Γιόντλ, Ζάις-Ίνκαρτ και Μπόρμαν).
Τρεις καταδικάστηκαν σε ισόβια. Ο Ρούντολφ Ες, ο Βάλτερ Φουνκ και ο Ρέντερ. Τέσσερα άτομα καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης από 10 έως 20 έτη (Ντένιτς, Σιράχ, Σπέερ και Νόιρατ).
Το δικαστήριο αθώωσε τρεις κατηγορουμένους: τον Χίαλμαρ Σαχτ, τον Φραντς φον Πάπεν, έναν Γερμανό πολιτικό που διαδραμάτισε καίριο ρόλο στο διορισμό του Χίτλερ ως καγκελαρίου, και τον Χανς Φρίτζε, επικεφαλής του Τύπου και του ραδιοφώνου.
Οι θανατικές ποινές εκτελέστηκαν στις 16 Οκτωβρίου 1946, με δύο εξαιρέσεις: Ο Γκέριγκ αυτοκτόνησε λίγο πριν την προγραμματισμένη εκτέλεσή του, ενώ ο Μπόρμαν παρέμεινε ασύλληπτος, καταδικάστηκε όμως ερήμην σε θάνατο. Τα σημερινά στοιχεία υποδεικνύουν ότι σκοτώθηκε, πιθανόν αυτοκτόνησε, το 1945 στην προσπάθειά του να διαφύγει από το Βερολίνο. Υπολείμματα της σορού που βρέθηκαν το 1972 ταυτίστηκαν με βεβαιότητα το 1998 ως αυτά του Μπόρμαν. Αυτά αποτεφρώθηκαν και οι στάχτες σκορπίστηκαν στη Βαλτική το 1999.
Οι υπόλοιποι 10 κατηγορούμενοι εκτελέστηκαν δια απαγχονισμού, οι σοροί τους αποτεφρώθηκαν και οι στάχτες τους ρίχτηκαν στον ποταμό Γίζερα.
Επτά εγκληματίες πολέμου που καταδικάστηκαν σε ποινές κάθειρξης φυλακίστηκαν στην φυλακή Σπαντάου στο Βερολίνο
Περισσότερα: http://www.enikos.gr/international/538000/71-xronia-apo-tis-dikes-tis-nyremvergis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου