Μπροστά στις εκλογές με γνώση και κρίση ΕΚΛΟΓΕΣ ΔΣ 2008

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ  ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ

Εγώ  πάντως  εξακολουθούσα  να βλέπω  τον  επερχόμενο  μεσαίωνα

με  φάλαγγες  πιστών με αργυρά δισκοπότηρα 

 Μ. Κατσαρός  (Κατά Σαδδουκαίων)

Η χρονική συγκυρία που γίνονται οι εκλογές στην Β ΕΛΜΕ ΕΒΡΟΥ, είναι έντονα σημαδεμένη από την πρωτοφανή σε έκταση και ένταση επίθεση που εκπαιδευτικοί και εργαζόμενοι αντιμετωπίζουν. Η κρίση στην οικονομία δε σταματάει, και κάθε μέρα νέα δεινά συσσωρεύονται στον κόσμο της εργασίας. Τα χρέη μικραίνουν τις ώρες και την καθημερινότητα μας, τα δάνεια, τα φροντιστήρια των παιδιών, το καρότσι στο σούπερ μάρκετ που δε γεμίζει, η βενζίνη, το νοίκι….

Παντού, οι δυνάμεις του πλούτου, ξορκίζουν το κραχ του ’30, αλλά κρύβουν στους λαούς ότι ο παγκόσμιος τζόγος των τραπεζών είναι δεκαπλάσιος από το ΑΕΠ όλου του πλανήτη! Εντυπωσιάζεται κανείς, ότι ενώ το 25% των Ελλήνων ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, η κυβέρνηση χαρίζει χρήματα στο μεγάλο κεφάλαιο όπως τα 28 δις στις τράπεζες, δηλαδή το 11% του ΑΕΠ . Που να βρεθούν λοιπόν χρήματα για αυξήσεις στους εργαζομένους! Την ίδια στιγμή, το Ταμείο Πρόνοιας καταρρέει, μην έχοντας να πληρώσει, και χάνεται μαζί του και το εφάπαξ των εργαζομένων, εξαιτίας των χρηματιστηριακών επιλογών όλων των κυβερνήσεων και τη σιωπή των συνδικαλιστικών εκπροσώπων από όλο το κομματικό φάσμα για τα δομημένα και τα «τοξικά» ομόλογα».

Όχι στον νέο εργασιακό μεσαίωνα

Είναι φανερό πως η κρίση δρομολογεί νέο γύρο εκμετάλλευσης του κόσμου της εργασίας, πιο άγριας πιο ταξικής και δείχνει καθαρά το αντιδραστικό στοίχημα που τη συνοδεύει. Γι αυτό στην προκρούστεια κλίνη των μεταρρυθμίσεων μπαίνει πια ολόκληρο το μεταπολεμικό οικοδόμημα των εργασιακών, κοινωνικών και μορφωτικών κατακτήσεων. Απέναντι μας έχουμε μέτρα που τρέχουν ή σχεδιάζονται:

¨      Την όξυνση των οικονομικών προβλημάτων με την καθήλωση των μισθών μας, τη φτώχεια και τη γενικευμένη ακρίβεια, την άγρια φορολογία, τη σύνδεση μισθού-αξιολόγησης, την οικονομική δυσπραγία των σχολείων, τη νέα μείωση των δαπανών για την Παιδεία στο 2,85% του ΑΕΠ!

¨      Τη διεύρυνση των ελαστικών μορφών εργασίας με: γιγάντωση του αριθμού των ωρομισθίων με απαράδεκτες συνθήκες εργασίας οι οποίοι προσλαμβάνονται αντί για μόνιμοι ακόμα και στην πρωινή ζώνη.

¨      Την απαξίωση της δημόσιας εκπαίδευσης και την προώθηση της επιχειρηματικής παιδείας με: ιδιωτικοποίηση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ξεπούλημα της Ανώτατης Εκπαίδευσης στους εμπόρους της γνώσης με την αναγνώριση των ΚΕΣ, εφαρμογή του νόμου πλαισίου, αλλαγές στην εκπαιδευτική δομή και περικοπή των χρόνων του Δημοτικού σχολείου από 6 σε 5, την αξιολόγηση-κατηγοριοποίηση μαθητών, σχολείων, εκπαιδευτικών σε όλες τις βαθμίδες.

¨      Τη σαφή επίθεση στο περιεχόμενο του σχολείου με: αναλυτικά προγράμματα-νέα βιβλία - πλαίσιο και πακέτα επιμόρφωσης- καινοτομίες κλπ, που είναι στην υπηρεσία του κεφαλαίου, έξω από τις ανάγκες και τις επιθυμίες των καθηγητών.

¨      Την ένταση του αυταρχικού και συντηρητικού πλαισίου με: έξαρση στη διοικητική αυθαιρεσία, προσπάθεια επιβολής ανενεργών διατάξεων, την καταστρατήγηση των διδακτικών ωραρίων και των εργασιακών δικαιωμάτων, τις προφορικές εντολές και πιέσεις, τις αυθαίρετες και πολλαπλές μετακινήσεις των συναδέλφων, τη «δικτατορία» των εγκυκλίων.

¨      Την κατάρρευση των ασφαλιστικών ταμείων με την κλοπή των αποθεματικών τους, που ήδη οδηγούν στην απώλεια του εφάπαξ και τη επικείμενη κατάθεση ασφαλιστικού νομοσχεδίου για το δημόσιο που θα κατεδαφίζει όλα τα ασφαλιστικά δικαιώματα, θα αυξάνει τα όρια ηλικίας και τις εισφορές και θα μειώνει τις συντάξεις.

Απέναντι σ' αυτή την κατάσταση ο νικηφόρος δρόμος δεν περνάει μέσα από την στενή διεκδίκηση αιτημάτων διαχειριστικού χαρακτήρα, με συνδικαλισμό που είτε σέρνεται στα γόνατα είτε κηρύσσει την αναχώρηση, αλλά από την εσωτερική συσπείρωση όλου του κλάδου, με αιτήματα που συγκρούονται με τους πυρήνες της κυρίαρχης πολιτικής, που υπερασπίζουν βαθιά το δημόσιο σχολείο και την εργασιακή δημοκρατία, που αναπνέουν το οξυγόνο των Γενικών Συνελεύσεων και των κοινωνικών συμμαχιών.

Ο αγώνας συνεχίζεται…

Η ΔΑΚΕ υπεράσπισε με συνέπεια όλες τις κυβερνητικές επιλογές στην εκπαίδευση, πρωταγωνιστεί στη συγκάλυψη της αυθαιρεσίας των διοικητικών μηχανισμών, εγκαθίδρυσε το δικό της κομματικό κράτος, είναι συνυπεύθυνη και καλύπτει όλες τις παραβιάσεις των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, σαμποτάρει τους αγώνες, δε στηρίζει το δίκιο των συναδέλφων. Η ΔΑΚΕ αποτελεί σήμερα έναν απόλυτο εργοδοτικό βραχίονα, που επιχειρεί αξιοποιώντας τους διοικητικούς μηχανισμούς να «αλώσει» και να παροπλίσει συλλόγους που αντιστέκονται για να στρώσει το δρόμο στην κυβερνητική πολιτική.

Η ΠΑΣΚ, αμετανόητη στην υπεράσπιση των μέτρων προηγούμενων κυβερνήσεων, ούτε μπορεί ούτε θέλει να αντιπολιτευτεί το βασικό πυρήνα της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Οι προτάσεις της για την Παιδεία βρίθουν από λογικές ιδιωτικοποίησης και όρους αγοράς: αποκέντρωση, υπαγωγή των σχολείων στους δήμους, ευελιξία μισθών, προσλήψεων και εργασιακών σχέσεων, τοπικά σύμφωνα απασχόλησης, αξιολόγηση-χειραγώγηση, ιδιωτικά πανεπιστήμια..

ΕΜΕΙΣ

·         Με μια ανεξάρτητη ριζοσπαστική αντίληψη αναπτύσσουμε την πολύμορφη δράση μας μέσα στα σχολεία και τις τάξεις. Πηγαίνουμε κόντρα στις αντιεκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις, κόντρα στον υποταγμένο κυβερνητικό και κομματικό συνδικαλισμό.

·         Υποστηρίζουμε καθαρά την ενότητα και τη συσπείρωση όλου του κλάδου πάνω στα προβλήματά μας. Αυτό σημαίνει έξοδο από την περιχαράκωση και την αυταρέσκεια, προσπάθεια, αναζήτηση, φρέσκιες ιδέες, όχι στο στείρο ανταγωνισμό και στους «πολέμους».

·         Αγωνιζόμαστε για να μπει ο λαός των 90.000 καθηγητών ζωντανά στο προσκήνιο με τις ιδέες, τα όπλα, τις προτάσεις του, κόντρα στην αρχαία σκουριά της υποταγής στη διοίκηση.

·         Είμαστε μ’ αυτούς που γνωρίζουν ότι ο κόσμος δε χτίζεται σε μια παλάμη που ζητιανεύει αλλά σ’ αυτήν που σφίγγεται σε μια γροθιά.

ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΙΣΧΥΡΟ, ΕΝΙΑΙΟ ΚΑΙ ΣΤΕΡΕΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ.

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ  ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ   

ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2008