Οι «Κατίνες» διαδηλώνουν φωνάζοντας τολμηρά συνθήματα, όπως το «Δεν είμαι του πατρός μου, δεν είμαι του ανδρός μου. Θέλω να είμαι ο εαυτός μου» |
Κωνσταντίνα Ιωακειμίδου
Το 1985, νεαρές γυναίκες, κυρίως φοιτήτριες, δημιουργούν, την Κατίνα, μια δυναμική ομάδα που έδρασε μια δεκαετία αφήνοντας ένα ισχυρό αποτύπωμα με την κινηματική της δράση για τα ακανθώδη θέματα των έμφυλων ανισοτήτων
Το 2011 σε ένα μαγαζί στη Θεσσαλονίκη συναντώνται ύστερα από δεκαέξι χρόνια τα περισσότερα μέλη του βασικού πυρήνα της αυτόνομης ομάδας γυναικών Κατίνα. Μιας φεμινιστικής ομάδας που υπερέβη τα στενά σύνορα της πόλης κάνοντας αισθητή την παρουσία της με δράσεις, πρωτοβουλίες και εκδηλώσεις που ακόμη και σήμερα εκπλήσσουν με την πρωτοτυπία τους.
Αριστερά: Εξώφυλλο του περιοδικού. Δεξιά: αφίσα του ντοκιμαντέρ. |
Μια φεμινιστική ομάδα που κατά τη διάρκεια μιας δεκαετίας από το 1985 έως το 1995 έδρασε πολύμορφα, πολυεπίπεδα και δυναμικά αφήνοντας ισχυρό αποτύπωμα τόσο στο επίπεδο της θεωρητικής αναζήτησης με την έκδοση του ομώνυμου περιοδικού όσο και με την κινηματική της δράση.
Στο μακρινό 1985 η ομάδα απαρτιζόταν κυρίως από φοιτήτριες. Νέα κορίτσια 18, 19, 20 ετών που πέτυχαν να δημιουργήσουν ένα πολύχρωμο, ζωηρό και ρηξικέλευθο κίνημα θέτοντας τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων για όλα τα ακανθώδη θέματα των έμφυλων ανισοτήτων.
Το 2010, έναν χρόνο δηλαδή πριν από την παραπάνω συνάντηση, η καθηγήτρια δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης Βίλμα Μενίκη, ένα από τα βασικά μέλη της φεμινιστικής ομάδας, επιστρέφει, όπως σημειώνει η ίδια, από ένα μακρινό ταξίδι δύο μηνών.
Αριστερά: Διαδήλωση στη Θεσσαλονίκη. Δεξιά: Οι αμβλώσεις, η αντισύλληψη, | ο σεξισμός μπαίνουν στη δημόσια συζήτηση |
Περισσότερα ΕΦΣΥΝ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου