Κι απ' το θάνατο ακόμα, πιο πικρή είσαι προσφυγιά!!!
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 1974: Ιταμές διαπραγματεύσεις για την παράδοση της Κύπρου στις ήδη προελαύνουσες πολεμικές δυνάμεις των από 20ήν Ιουλίου 1974 Τούρκων εισβολέων - κατακτητών του Αττίλα, ήταν η Πενταμερής Διάσκεψη της Γενεύης από 8 έως 13 Αυγούστου 1974. Των «Τριών Εγγυητριών και των Δύο Κοινοτήτων». Στο «Παλάτι των Εθνών» του ΟΗΕ στη Γενεύη: Η Βρετανία με τον υπ.εξ. Τζέιμς Κάλαχαν. Η Τουρκία με τον υπ.εξ. Τουράν Γκιουνές. Η Ελλάς με τον υπ.εξ. Γεώργιο Μαύρο. Η Ελληνοκυπριακή Κοινότητα με τον προεδρεύοντα της Κυπριακής Δημοκρατίας Γλαύκο Κληρίδη. Η Τουρκοκυπριακή Κοινότητα με τον αρχιστασιαστή της ΤΜΤ Ραούφ Ντενκτάς.
ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ των ιταμών διαπραγματεύσεων, «με το πιστόλι του Αττίλα στον κρόταφο», το τελεσίγραφο των Τούρκων, το έκτοτε γνωστό ως Σχέδιο Γκιουνές.
- Ο Κληρίδης δεν το δέχτηκε και ζήτησε χρονική αναβολή της διαπραγμάτευσης.
- Ο Γκιουνές από τη Γενεύη έστειλε στην Άγκυρα και στον πρωθυπουργό της εισβολής Μπουλέντ Ετζεβίτ το κωδικοποιημένο τηλεγράφημα: «Η Αϊσέ να πάει διακοπές».
- Ήταν το σήμα για την εκτόξευση του Αττίλα-2, από τα ξημερώματα της 14ης έως την 16η Αυγούστου 1974. Οι 39η και 28η μεραρχίες του Αττίλα, αφού πέτυχαν την πολεμική κατάληψη Κερύνειας, Μόρφου, Αμμοχώστου, Καρπασίας μέχρι την έκτοτε «γραμμή Αττίλα», 16 Αυγούστου 1974 συμφώνησαν την κατάπαυση του πυρός.
ΕΠΙ 45 ΧΡΟΝΙΑ από τότε, οι διάφορες «φάσεις του Κυπριακού», με τις αλλεπάλληλες και αλληλοδιαδοχικές διαπραγματεύσεις, «διακοινοτικές» από το 1977 και πενταμερείς του 2017, έχουν πάντα το ίδιο περιεχόμενο, το παραλλαγμένο με χίλιους δυο τρόπους «Σχέδιο Γκιουνές» και το ίδιο περίπου «πιστόλι του Αττίλα στον κρόταφο»:
- Από τις «Βολιδοσκοπήσεις Βάλντχαϊμ» 1976 στις «Τέσσερεις Κατευθυντήριες» των Μακαρίου-Ντενκτάς 12ης Φεβρουαρίου 1977, στους «Δείκτες Κουεγιάρ» 1985, στη «Δέσμη Ιδεών Γκάλι» 1992, στο «Σχέδιο Ανάν» 2002, ώς το «Πλαίσιο Γκουτέρες» 2017, η ίδια και η αυτή στην ουσία της η ιταμή απαίτηση των Τούρκων κατακτητών, είτε αυτοπροσώπως είτε μέσω των εγκάθετών τους Τουρκοκυπρίων Ντενκτάς, Ταλάτ, Έρογλου, Ακιντζί προς όλους τους διαδοχικούς Προέδρους της Κυπριακής Δημοκρατίας (ώς «ηγέτες της Ελληνοκυπριακής Κοινότητας) Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, Σπύρο Κυπριανού, Γιώργο Βασιλείου, Γλαύκο Κληρίδη, Τάσσο Παπαδόπουλο, Δημήτρη Χριστόφια και Νίκο Αναστασιάδη:
- Να καταστεί εκλιπούσα η Κυπριακή Δημοκρατία, με ελληνική υπογραφή, ώστε να την αντικαταστήσει, να τη διαδεχθεί, να την κληρονομήσει, η «ισότιμη», επί παντός συνιδρύτρια, συνιδιοκτήτρια, τουρκική διζωνική συγκυριαρχία, ονόματι ΕΚΟ «Ενωμένη Κυπριακή Ομοσπονδία».
ΑΠΟ την 8η Αυγούστου 1974, με τον υπ.εξ. του Αττίλα, τον Τουράν Γκιουνές στο «Παλάτι των Εθνών» του ΟΗΕ στη Γενεύη απέναντι στον Γλαύκο Κληρίδη, ώς την 9η Αυγούστου 2019, με τον εγκάθετο του κατοχικού ψευδοκράτους του Αττίλα, τον Ακιντζί, στο «σπίτι της αντιπροσώπου του Γ.Γρ. του ΟΗΕ» στο ΟΗΕδοκρατούμενο από το 1974 αεροδρόμιο Λευκωσίας, απέναντι στον Νίκο Αναστασιάδη. Ακριβώς 45 χρόνια, παρά μία μέρα...
ΥΠΕΡΟΠΛΙΑ βεβαίως ασύγκριτη ανέκαθεν διέθετε η Τουρκία, μεν.
- Απέτυχε, όμως, επί σαράντα πέντε συναπτά έτη να υποτάξει τον κυπριακό Ελληνισμό.
- Δεν πέτυχε, ούτε με «το πιστόλι του Αττίλα στον κρόταφο», ούτε με την 45χρονη εδραίωση των κατοχικών της «τελεσμένων» στις σκλαβωμένες από τον Αττίλα περιοχές της Κύπρου, να εξαναγκάσει τους Έλληνες να της δώσουν την ελληνική υπογραφή μετατροπής της Κυπριακής Δημοκρατίας σε τουρκικό προτεκτοράτο. Όσες ωραιοποιήσεις και αν πέτυχε στο «Σχέδιο Γκιουνές» 1974 μέχρι το «Πλαίσιο» του Γ.Γρ. του ΟΗΕ κ. Αντόνιο Μανουέλ ντε Ολιβέιρα Γκουτέρες 2017, ευρισκόμενο σε ισχύ τον Αύγουστο 2019, υπό τον τίτλο «απ’ εκεί που μείναμε στο Grans-Montana»...
ΣΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ των 45 χρόνων, οι γνώριμες διαχρονικώς ελληνικές (ελλα-δικές μας και κυπριακές) ανεπάρκειες, δεν επέτρεψαν ώστε η Κύπρος (και η Ελλάς) να επιτύχουν την απαραίτητη και αναγκαία στρατιωτική αποτρεπτική ισχύ, προκειμένου να μη σύρονται σε διαπραγματεύσεις με «το πιστόλι του Αττίλα στον κρόταφο». Ούτε πέτυχαν ακόμη, με τις διεθνείς και τις διακρατικές τους - με γειτονικά και άλλα κράτη - συνεργασίες, να αποτρέψουν και να παρεμποδίσουν τη θαλάσσια εισβολή του Αττίλα-3 στην κυπριακή Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).
Ο Μ Ω Σ: Αυτή η ΑΟΖ της Κύπρου, της Ελλάδας, της Αιγύπτου, του Ισραήλ, του Λιβάνου και ό,τι και όσα «παίζονται» εμφανώς και υποχθονίως στην Ανατολική Μεσόγειο, αποτελούν πλέον την σημαντικότερη διακύβευση. Το κύριο πεδίο μάχης, απέναντι στην επιδρομική, προσχεδιασμένα νεο-οθωμανική, ένοπλη επεκτατική - ιμπεριαλιστική βουλιμία της Τουρκίας.
- Με «όχημα» και προγεφύρωμά της (στρατηγικό και διπλωματικό), τα σκλαβωμένα από τον Αττίλα κυπριακά εδάφη και το επ’ αυτών κατοχικό καθεστώς του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους της χρήσιμης για την Άγκυρα και στις διαπραγματεύσεις «Τουρκοκυπριακής Κοινότητας».
ΟΠΩΣ είναι πασίγνωστο, η Τουρκία διαθέτει επί 17ετία ήδη (2002-2019), τον ικανότερο μετά τον Κεμάλ Ατατούρκ ηγέτη της. Τον νεο-οθωμανό ισλαμιστή νεο-σουλτάνο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ικανότατο να «παίζει» τακτικές και στρατηγικές επιδιώξεις αναδυόμενης υπερδύναμης της περιοχής, ανάμεσα στις παγκόσμιες υπερδυνάμεις ΗΠΑ και Ρωσίας και έναντι πάντων των διεθνών οργανισμών ΟΗΕ, Ευρωπαϊκής Ένωσης κοκ.
- ΩΣΤΟΣΟ, ο εν λόγω ικανότατος Ερντογάν, δεν φάνηκε εισέτι ικανός να υποτάξει την λιλιπούτεια Κυπριακή Δημοκρατία και την «μεσαίων βαρών παλαιστή» (κατά τον μέντορά του, τον Αχμέτ Νταβούτογλου) Ελλάδα, ώστε, με ελληνική υπογραφή να καταστήσει την πρώτη εκλιπούσα και προτεκτοράτο του, την δε δεύτερη σε υποτελή δορυφόρο της Τουρκίας.
- Το παλεύει βεβαίως. Με το «Μπαρμπαρός», τον «Πορθητή», το «Γιαβούζ» και τους στόλους του στην κυπριακή ΑΟΖ και στο Καστελόριζο και στο Αιγαίο και με τους δικούς του στην Θράκη και με τους εκβιασμούς... εκπομπής «προσφύγων» στην ΕΕ και με τους S-400 του Πούτιν της Ρωσίας και με τους εκβιασμούς του στον Τραμπ των ΗΠΑ και με τα πυρομαχικά του στη Λιβύη και με τον στρατό και τους δικούς του στη Συρία...
ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟ πάντα εν κατακλείδι ερώτημά μας:
- Πόσο ισχυρότερη, πειστικότερη και πιο αξιόπιστη ΑΠΟΤΡΕΠΤΙΚΗ ΙΣΧΥ (στρατιωτική, διπλωματική, οικονομική, συμμαχική) μπορεί να αντιτάξει η ελληνική ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ (Ελλάδας και Κύπρου) έναντι της Τουρκίας, ώστε να καταστεί αποτελεσματικότερη ΑΥΤΗ Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ απ’ ό,τι υπήρξε από το «Σχέδιο Γκιουνές» έως και το «Πλαίσιο Γκουτέρες»;
Πηγή: Σημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου