Β ΕΛΜΕ ΕΒΡΟΥ. Η ΟΜΙΛΙΑ ΜΑΣ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΗΡΩΙΚΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ. ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ!

 

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Β ΕΛΜΕ ΕΒΡΟΥ ΧΑΡΗ ΚΟΥΣΙΝΙΔΗ

ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΣΤΕΦΑΝΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΓΙΩΡΓΟ ΔΕΜΕΡΔΕΣΛΗ, ΠΡΟΕΔΡΟ ΕΠΙ ΣΕΙΡΑ ΕΤΩΝ ΣΤΗ Β ΕΛΜΕ ΕΒΡΟΥ ΚΑΙ ΠΡΩΗΝ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΗΣ ΟΛΜΕ

Β ΕΛΜΕ ΕΒΡΟΥ. ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΗ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Ν.ΟΡΕΣΤΙΑΔΑ 17/11/21

"Εδώ Πολυτεχνείο, εδώ Πολυτεχνείο!". Αυτή η φωνή που τρέμει στον αέρα, δεν σούστειλε ένα μήνυμα μητέρα, αυτή η φωνή δεν ήτανε του γιού σου, ήταν φωνές χιλιάδες του λαού σου.

Για να λάμψει πάλι ο ήλιος. Δίκιο , αλήθεια , λευτεριά. Δίχως τον ξένο τον αφέντη και δίχως ντόπιο τύραννο ξανά!

Με αυτούς τους στίχους συμπυκνώνεται το νόημα της ηρωικής εξέγερσης του Νοέμβρη του 1973. Το Πολυτεχνείο, η τριήμερη επική εξέγερση της ελληνικής φοιτητικής νεολαίας και των Ελλήνων πατριωτών, αποτέλεσε την κορυφαία έκφραση του αντιδικτατορικού αγώνα του Ελληνικού λαού, ενάντια στην αμερικανοκίνητη και αμερικανόδουλη χούντα των συνταγματαρχών.

Η εξέγερση των φοιτητών του Πολυτεχνείου είχε ως βασικό στόχο την υπόσκαψη και εν τέλει ανατροπή της Χούντας των Αθηνών. Η Χούντα δεν εμφανίστηκε μια κακή πρωία της 21^ης Απριλίου το 1967 στους δρόμους της Αθήνας έτσι ξαφνικά και απρόσμενα. Προετοιμαζόταν χρόνια πριν, μέσα σε ένα πλαίσιο έντονης πολιτικής αστάθειας που επικρατούσε στην Ελλάδα. Στις 21 Απριλίου το 1967 κορυφώθηκε στην πιο ακραία του μορφή, το φαινόμενο της λειτουργίας του παρακράτους στην Ελλάδα και των ξένων, ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων του ΝΑΤΟ και των συμμάχων του.

Το Πολυτεχνείο δεν ήταν ένα τυχαίο γεγονός, που θα μπορούσε να μην είχε συμβεί. Ήταν ένα γεγονός που νομοτελειακά θα συνέβαινε.

Στην εξέγερση του Πολυτεχνείου καθοριστικό ρόλο έπαιξαν:

Οι επαναστατικές παραδόσεις του λαού μας, από την εθνική αντίσταση, τους αντιφασιστικούς και δημοκρατικούς αγώνες, τον απελευθερωτικό – αντιαποικιακό αγώνα των Κυπρίων αδελφών μας για ΛΕΥΤΕΡΙΑ και ΕΝΩΣΗ.

Η ένταση και η έκταση της καταπίεσης του λαού και των εργαζομένων, οι διώξεις, η λογοκρισία, η περιστολή των δημοκρατικών ελευθεριών, η απαγόρευση της διακίνησης των ιδεών.

Η αγωνιστική στάση των ανθρώπων των γραμμάτων, της τέχνης και του πολιτισμού, που παρακάμπτοντας ή και αψηφώντας τη λογοκρισία, με βαριές για τους ίδιους συνέπειες, εμψύχωναν με τα έργα τους το λαό, καλλιεργώντας ένα κλίμα ενθουσιασμού, αποφασιστικότητας και επαναστατικότητας.

Η άνοδος του λαϊκού κινήματος και των κινητοποιήσεων που πραγματοποιήθηκαν το προηγούμενο διάστημα σε αρκετούς κλάδους.

Οι διεργασίες που συντελούνταν στον φοιτητικό χώρο, από την ίδρυση των Επιτροπών Αγώνα στις σχολές, από τη συγκρότηση και δράση των αντιδικτατορικών οργανώσεων.

Η κατάληψη της Νομικής τον Φλεβάρη του 1973, που αποτέλεσε την απαρχή της μαζικοποίησης, της ανόδου και της ριζοσπαστικοποίησης του φοιτητικού κινήματος.

Οι διεργασίες που πραγματοποιούνταν στο χώρο των στρατιωτικών, στο Κίνημα του Ναυτικού, στην ανταρσία του Αντιτορπιλικού ΒΕΛΟΣ.

Στη σημερινή εποχή της λήθης, του εθνομηδενισμού, της απογοήτευσης και της παραίτησης, αξίζει να γνωρίσουν οι νεώτεροι και να θυμηθούν οι παλαιότεροι μερικές ηρωικές και συνάμα τραγικές μορφές του αντιδικτατορικού αγώνα:

ΑΛΕΚΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ

Μετά το πραξικόπημα της χούντας λιποτακτεί από το στρατό, περνάει στην παράνομη δράση και στις 13 Αυγούστου 1968 με λίγους συντρόφους, αποπειράται να δολοφονήσει το δικτάτορα Παπαδόπουλο. Συλλαμβάνεται, βασανίζεται απάνθρωπα, χωρίς να λυγίσει, δραπετεύει από το κρατητήριό του, ξανασυλλαμβάνεται κι οδηγείται στην απομόνωση. Στη φυλακή γράφει ποιήματα. Την πρωτομαγιά του 1976 σκοτώνεται σ’ένα περίεργο τροχαίο δυστύχημα, κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Ήρωας με παγκόσμια αναγνώριση!

ΚΩΣΤΑΣ ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ

Στις 19 Σεπτεμβρίου 1970, φοιτητής στη Γένοβα της Ιταλίας, αυτοπυρπολείται μπροστά στο δικαστικό μέγαρο της πόλης φωνάζοντας << Ζήτω η Ελλάδα, κάτω η δικτατορία >>. Η πράξη του συγκλόνισε την Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη κι ήταν ένα ακόμα χτύπημα κατά της χούντας.

ΣΠΥΡΟΣ ΜΟΥΣΤΑΚΛΗΣ

Αξιωματικός του στρατού, συμμετείχε στο κίνημα του Ναυτικού. Συλλαμβάνεται στις 22 Μαΐου του 1973. Βασανίζεται άγρια στα κρατητήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ και μένει παράλυτος χάνοντας και την ομιλία του.

ΔΙΟΜΗΔΗΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ

Μαθητής, Κύπριος στην καταγωγή, υπήρξε το πρώτο θύμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Είχε περάσει τις εισαγωγικές εξετάσεις του Πολυτεχνείου, με υψηλούς μάλιστα βαθμούς, μόλις προ της δολοφονίας του.

Ο ποιητής Δημήτρης Ραβάνης - Ρεντής έγραψε ποίημα προς τιμήν του.

Στο Διομήδη Κομνηνό

 

"Μεταξύ των φονευθέντων , είναι ο Διομήδης Κομνηνός, ετών 17, με βεβαρυμένον παρελθόν".

Εφημερίδες - από επίσημη ανακοίνωση

 

Βεβαίως,

είχε βεβαρυμένο παρελθόν ο Διομήδης.

Πέντε χρονών, στους ώμους του πατέρα του

φώναζε για λευτεριά στην Κύπρο,

δέκα χρονών, ξυπόλυτος,

με μια φέτα ψωμί στην τσέπη,

βάδιζε στην πορεία της ειρήνης,

στα δώδεκα ζητούσε δημοκρατία.

Στα δέκα επτά

μ' ένα πλακάτ στο χέρι:

ψωμί - παιδεία - ελευθερία.

Έτσι το Πολυτεχνείο, ήταν φυσικό επακόλουθο όλων αυτών και δικαιολογημένα χαρακτηρίστηκε ως η αρχή του τέλους του δικτατορικού καθεστώτος. Ήταν η εξέγερση της πρωτοπορίας των φοιτητών και της νεολαίας που αγκαλιάστηκε από τους εργαζόμενους και τα άλλα λαϊκά στρώματα.

Στο Πολυτεχνείο συνυπήρχαν αρμονικά και συμπληρωματικά, τα συνθήματα που περιορίζονταν στην πτώση της δικτατορίας, στη σάτιρα κατά προσώπων του καθεστώτος, με τα συνθήματα που βρίσκονταν σε αντιϊμπεριαλιστική κατεύθυνση, για την αποδέσμευση της χώρας από την Αμερικάνικη και Νατοϊκή επικυριαρχία. Με τα κοινωνικά συνθήματα, για Ψωμί –Παιδεία- Ελευθερία. Με τα προωθημένα συνθήματα για «Απεργία Διαρκείας», «Λαοκρατία», «Επανάσταση» κ.λ.π. Με την «ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ» που αναγραφόταν στο λάβαρο των οικοδόμων. Η εξέγερση του Νοέμβρη, ανέτρεψε τους σχεδιασμούς της χούντας, αλλά και του τμήματος του πολιτικού κόσμου που πρέσβευε την κοινωνική σύνεση, την αναμονή, το συμβιβασμό, την αποστράτευση και εξέθεσε εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις που έκφρασαν τη διάθεσή τους για συμμετοχή στο πείραμα για φιλελευθεροποίηση του καθεστώτος.

Η συνέχεια γνωστή! Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος κήρυξε στρατιωτικό νόμο, αλλά στις 25 Νοεμβρίου ανατράπηκε με πραξικόπημα. Επιβλήθηκε ένα καθεστώς σκληρότερο από εκείνο του Παπαδόπουλου, με ισχυρό άντρα το Διοικητή της Στρατιωτικής Αστυνομίας, ταξίαρχο Δημήτρη Ιωαννίδη. Η δικτατορία τελικά κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου του 1974, αφού είχε ήδη προκαλέσει τα δραματικά γεγονότα της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο. Οι τραγικές προβλέψεις του Σεφέρη ήταν πραγματικότητα…

 

Οι αγώνες της γενιάς του Πολυτεχνείου, οι νεκροί και οι βασανισμένοι, θα έχουν πάντα τη θέση τους στους αγώνες του σήμερα και του αύριο. Αποτελούν φωτεινό οδηγό για να ανατρέψουμε την ακραία αυταρχική και αντιδημοκρατική πολιτική που έχει εξαπολυθεί ενάντια στο λαό, τους εργαζόμενους και τη νεολαία, χρησιμοποιώντας ως άλλοθι την πανδημία. Τις πολιτικές που θέλουν να δέσουν τα χέρια των εργαζομένων και των συνδικάτων, καθιστώντας παράνομες τις απεργίες τους, που στερούν το δικαίωμα στην εργασία, καταργούν το 8ωρο,εξαθλιώνουν τις εργασιακές σχέσεις, καταδικάζοντας σε μαζική ανεργία και μετανάστευση τη νεολαία, που βγάζουν τα σπίτια των λαϊκών νοικοκυριών στο σφυρί, που στη Δημόσια Παιδεία επιβάλλουν αντιεκπαιδευτικά μέτρα καταβυθίζοντας τα μορφωτικά δικαιώματα της νέας γενιάς, εντείνοντας τους ταξικούς φραγμούς, την πειθάρχηση και την υποταγή των εκπαιδευτικών. Που διαλύουν και εγκαταλείπουν το ΕΣΥ και τη Δημόσια Υγεία, το σύστημα πρόνοιας, τις συγκοινωνίες, οδηγώντας το λαό σε εκατόμβες θανάτων, που προσπαθούν να φιμώσουν τις φωνές μας απαγορεύοντας τις διαδηλώσεις, που υποθηκεύουν το μέλλον μας, δηλώνοντας υποταγή στα σχέδια του ιμπεριαλισμού στην περιοχή μας. Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες η εξέγερση του Νοέμβρη ’73 παραμένει ζωντανή και επίκαιρη!

Σηκώνοντας ψηλά την Ελληνική Σημαία, πιστοί στις αγωνιστικές παραδόσεις του γένους μας, να βγούμε ΟΛΟΙ στους δρόμους για να δηλώσουμε τη θέλησή μας να επιβληθεί η λαϊκή κυριαρχία, για να καταργηθούν όλα τα μνημόνια, για να ηττηθούν η Ευρωπαϊκή Ένωση, το ΔΝΤ, το ΝΑΤΟ, οι ντόπιοι και ξένοι τοκογλύφοι και ολιγάρχες. Να πολεμήσουμε τη βαρβαρότητα.

Τιμάμε σήμερα τα 48 χρόνια του Πολυτεχνείου, συνεχίζοντας τον αγώνα για μια ζωή με δικαιώματα, με τον λαό και τη νεολαία πρωταγωνιστές στους κοινωνικούς αγώνες, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών, για μια άλλη κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση και καταπίεση, για την κοινωνία των προσδοκιών, των ονείρων και των αγώνων μας.

ΠΟΡΕΥΟΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ

ΤΗΣ ΑΝΥΠΑΚΟΗΣ, ΤΗΣ ΡΗΞΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ

ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΛΑΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΚΑΤΩ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ

ΖΗΤΩ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ