Στις εκλογές για την ανάδειξη αντιπροσώπων για το 20ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ
Στήριξε – Ψήφισε τα σχήματα των
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΔΕ
Να κάνουμε την
πραγματικότητά τους να μην είναι αυτονόητη!
Σωματεία ταξικά –
μαζικά – αγωνιστικά!
Ο πόλεμός τους σκοτώνει
Ό,τι άφησε όρθιο η ειρήνη τους
Συνάδελφε, συναδέλφισσα
Το 20ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ που θα
πραγματοποιηθεί με ένα χρόνο καθυστέρηση, διεξάγεται στη σκιά του πολέμου στην Ουκρανία. Η
στρατιωτική εισβολή της Ρωσίας και τα επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και ΕΕ
στην ανατολική Ευρώπη και όχι μόνο, αναδεικνύουν τους αδυσώπητους
ανταγωνισμούς ανάμεσα στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις τις ΗΠΑ – ΕΕ και
Ρωσία – Κίνα, που αφορούν τα δικά τους συμφέροντα με θύματα πάντα τους λαούς. ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και ΕΕ δεν είναι εγγυητές
της ειρήνης, είναι εμπρηστές του πολέμου, υπεύθυνοι για το διαμελισμό και
τη λεηλασία δεκάδων χωρών για αμέτρητα πραξικοπήματα.
Τεράστια ευθύνη έχει η κυβέρνηση της ΝΔ, όσο
και οι προκάτοχοί της. Με τις αντιδραστικές στρατιωτικές
συμφωνίες με τις ΗΠΑ, μετέτρεψαν τη χώρα μας σε μια απέραντη βάση υπηρετώντας
τα επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και ΕΕ. Τώρα πρώτη και καλύτερη σπεύδει
να αποστείλει στρατιωτικό εξοπλισμό στην Ουκρανία οδηγώντας τη χώρα μας στα
επικίνδυνα και φιλοπόλεμα μονοπάτια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και ΕΕ.
ü
Χρειαζόμαστε ένα πλατύ αντιπολεμικό –
αντιιμπεριαλιστικό και φιλειρηνικό κίνημα που θα καταγγείλει τη στρατιωτική
εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, τα ακραία επιθετικά σχέδια των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και
ΕΕ. Παλεύουμε για να σταματήσει κάθε επέμβαση των ιμπεριαλιστών και την
αποχώρηση όλων των στρατών από τη χώρα!
ü
Απαιτούμε την απεμπλοκή της χώρας μας από τα
φιλοπόλεμα σχέδια των ΗΠΑ – ΕΕ. Καμία αποστολή στρατιωτικού εξοπλισμού. Έξω οι
βάσεις ΗΠΑ – ΝΑΤΟ από τη χώρα μας!
ü
Φραγμός στην πολεμική όξυνση και τον εθνικισμό
που καλλιεργείται στην περιοχή μας
– Διεθνιστική κοινή πάλη με τον λαό της
Τουρκίας – Ειρήνη και φιλιά ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό!
Να
ανατρέψουμε την πολιτική της φτώχειας – ακρίβειας – λεηλασίας!
Συναδέλφισσα, συνάδελφε
Η σαρωτική φτώχεια, τα απανωτά
κύματα της ακρίβειας, οι αυξήσεις – φωτιά στους λογαριασμούς του ρεύματος και
τα καύσιμα που λεηλατούν τα εισοδήματά μας, βάζουν σε δεύτερο φόντο
την πανδημία η οποία εξακολουθεί να είναι παρούσα. Η κυβέρνηση της ΝΔ και τα
καλοθρεμμένα παπαγαλάκια λένε ότι «η ακρίβεια και η φτώχεια είναι
εισαγόμενο προϊόν». Η αλήθεια είναι ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με
μια πρωτοφανή ολομέτωπη επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου που μας λεηλατεί
βάναυσα, με στόχο την αύξηση των κερδών του. Υπεύθυνη είναι η αντιλαϊκή
πολιτική που επέβαλε η κυβέρνηση της ΝΔ, εδώ και τρία χρόνια καθώς και όλων των
προηγούμενων κυβερνήσεων (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ). Πληρώνουμε το πλιάτσικο των
ιδιωτικοποιήσεων στα δημόσια κοινωνικά αγαθά, και την κοινωνική ασφάλιση, την
πολιτική των μνημονίων που είναι παρούσα και σε διαρκή ισχύ, το βαρύ τίμημα της
«πράσινης» ενέργειας, του ξεπουλήματος και της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, της
προκλητικής φοροασυλίας, ελαφρύνσεων και επιδοτήσεων στο μεγάλο κεφάλαιο(πχ
Εφοπλιστές, Aegean,
Τραινοσε, ΜΜΕ, κλινικάρχες, αποπληρωμή χρέους προς το ΔΝΤ), τα αμύθητα ποσά
για υπέρογκες στρατιωτικές δαπάνες (Rafale κλπ).
Αντί για πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς
μας και τις συντάξεις, η κυβέρνηση της ΝΔ προκλητικά
εξαγγέλλει ψίχουλα στον κατώτατο μισθό και φιλοδωρήματα πείνας.
Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση ως
εργαζόμενοι μέσα από τα σωματεία μας πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα: Ως
πότε θα ανεχόμαστε να ζούμε με μισθούς φτώχειας; Είναι ο καιρός να απαιτήσουμε
να ζούμε από την εργασία μας με αξιοπρέπεια! Να διεκδικήσουμε αγωνιστικά
πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς μας. Να επανέλθουν τώρα ο 13ος και 14ος μισθός!
Με όχημα τα σωματεία μας να γκρεμίσουμε την αντιλαϊκή πολιτική της φτώχειας,
της ακρίβειας και της ανεργίας!
Ο
αγώνας για Δημόσια Δωρεάν Υγεία επίκαιρος όσο ποτέ!
Συνάδελφε, συναδέλφισσα
Η πολιτική της κυβέρνησης για την πανδημία
είναι συνώνυμο της καταστροφής και του θανάτου. Τα παρατεταμένα, σκληρά και
ταξικά lockdown αποτέλεσαν την απόδειξη της
χρεοκοπίας της. Δεν έλαβε μέτρα για την προστασία της υγείας του λαού
στους χώρους δουλειάς, στα ΜΜΜ. Ιδιαίτερα στα σχολεία η πολιτική της ήταν
συνώνυμο των μηδενικών μέτρων (27άρια τμήματα, άρνηση μαζικών τεστ, καμία
ενίσχυση με επιπλέον προσωπικό κλπ). Αρνήθηκε πεισματικά να ενισχύσει
το ΕΣΥ με γιατρούς, νοσηλευτές, εξοπλισμό. Προχώρησε σε περικοπές αντί
να χρηματοδοτήσει γενναία από τον κρατικό προϋπολογισμό το Δημόσιο
Σύστημα Υγείας. Καλλιέργησε συστηματικά το αντιδραστικό ιδεολόγημα της
«ατομικής ευθύνης» για να συγκαλύψει τις δικές της εγκληματικές ευθύνες στην
αντιμετώπιση της πανδημίας και να τις μεταθέσει στις πλάτες του λαού.
Επέβαλε το διχαστικό και εκδικητικό μέτρο
των αναστολών εργασίας και της υποχρεωτικότητας, ενισχύοντας τις
αναχρονιστικές και σκοταδιστικές αντιλήψεις, στερώντας το ΕΣΥ από προσωπικό.
Εγκατέλειψε το ΕΣΥ, ενισχύοντας προκλητικά τους κλινικάρχες του ιδιωτικού
τομέα.
Δυόμισι χρόνια μετά, μένουν πίσω οι
εκατόμβες των θυμάτων και ένα ρημαγμένο και χρεοκοπημένο Δημόσιο Σύστημα
Υγείας. Μοναδικός υπαίτιος για την κατάσταση αυτή είναι η πολιτική της
κυβέρνησης και όσες δυνάμεις τη στήριξαν ή την ανέχθηκαν! Ο αγώνας για
την υπεράσπιση της Δημόσιας Δωρεάν Υγείας για όλο το λαό γίνεται επίκαιρος όσο
ποτέ!
Κάτω
τα χέρια από τα δημοκρατικά δικαιώματα και τις ελευθερίες!
Η κυβέρνηση της ΝΔ είδε την πανδημία ως «χρυσή»
ευκαιρία για να καταπατήσει βάναυσα τα συνδικαλιστικά και δημοκρατικά δικαιώματα.
Έχτισε ένα σιδερόφρακτο αστυνομικό καθεστώς απαγορεύσεων χουντικής έμπνευσης,
εξοντωτικών προστίμων, περιστολής των δημοκρατικών δικαιωμάτων. Επέβαλε
χουντονόμους για την απαγόρευση των διαδηλώσεων και την αστυνομία
στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο θυμίζοντας μέρες δικτατορίας. Αντιμετώπισε με όργιο
βίας και καταστολής, ΜΑΤ και χημικά όσους αγωνίζονταν διεκδικώντας Δημόσια
Δωρεάν Υγεία για όλο το λαό καταγγέλλοντας την εγκληματική κυβερνητική πολιτική,
όλους εκείνους που τίμησαν την ηρωϊκή εξέγερση του Πολυτεχνείου, όσους θέλησαν
να κρατήσουν ζωντανή τη μνήμη του δολοφονημένου από τις δυνάμεις καταστολής
Α. Γρηγορόπουλου.
Το αντιδραστικό – αντεργατικό τερατούργημα του
ν. «Χατζηδάκη» αποτελεί σημείο τομής για ολόκληρο το εργατικό και
συνδικαλιστικό κίνημα. Γυρίζει το ρολόι της ιστορίας πίσω στις εποχές του
πιο μαύρου εργασιακού μεσαίωνα. Καταστρατηγεί το 8ωρο που κατέκτησε η
εργατική τάξη με αγώνες και αίμα, τις συλλογικές συμβάσεις, θεμελιώδη
εργασιακά δικαιώματα. Επιχειρεί να βάλει στο «γύψο» τα συνδικάτα, την
ελεύθερη συνδικαλιστική δράση. Επιδιώκει να θέσει τα συνδικάτα κάτω από τον
ασφυκτικό έλεγχο του κράτους (ΓΕΜΗΣΟΕ, ηλεκτρονικές ΓΣ – εκλογές κλπ) να
τα χειραγωγήσει και να τα υποτάξει. Να θέσει «εκτός νόμου» την απεργία, το
ύψιστο όπλο των εργαζομένων για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους, να
καταστείλει τους εργατικούς αγώνες!
Η πρώτη εφαρμογή του «Χατζηδάκη» έγινε
με το κυβερνητικό χτύπημα του κλάδου και της απεργίας – αποχής που
συνοδεύτηκε από το ξεπούλημά της από τις δυνάμεις του κυβερνητικού
συνδικαλισμού, παλιού και νέου! Οι περίφημες «ηλεκτρονικές ψηφοφορίες» για
τα Υ/Σ αποτέλεσαν τη γενική πρόβα για την εφαρμογή του ν. «Χατζηδάκη». Η
καθολική απόρριψή τους και η μαζική αποχή από τη φαρσοκωμωδία των εκλογών εκείνων
ράγισε τη «βιτρίνα» της κυβερνητικής πολιτικής, επιβεβαίωσε την καθολική
αποδοκιμασία του κλάδου, χάραξε το δρόμο για τη μη εφαρμογή του
αντισυνδικαλιστικού εκτρώματος και για την ανατροπή του. Στο δρόμο της
ανατροπής του ν. «Χατζηδάκη» καλούνται σήμερα να βαδίσουν όλα τα
συνδικάτα!
Δεν
υπογράψαμε το δικαστικό διορισμό μας! Δεν αποδεχόμαστε δοτές διοικήσεις στην
Ομοσπονδία!
Η κοινή απόφαση των ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΑΜΕ – ΠΕΚ
να προσφύγουν στο δικαστήριο και να ζητήσουν τον αυτοδιορισμό τους στο ΔΣ της
ΟΛΜΕ τον Οκτώβρη του 2021, αντί να υλοποιήσουν το Συνδικαλιστικό Συνέδριο, το
οποίο έπρεπε να είχε πραγματοποιηθεί τον Ιούλιο του 2021, αποτελεί μια μαύρη
σελίδα στην ιστορία της Ομοσπονδίας και των αγώνων του εκπαιδευτικού κινήματος.
Ενώ εξελίσσεται η κυβερνητική επίθεση στα συνδικάτα και τα δημοκρατικά
δικαιώματα και η αντιλαϊκή – αντιεκπαιδευτική πολιτική σαρώνει τα πάντα στο
διάβα της, οι δυνάμεις αυτές με τη στάση του πρόσφεραν πολύτιμο χρόνο στην
κυβέρνηση. Έδειξαν πόσο μεγάλη απόσταση τους χωρίζει από τον κλάδο, το μέγεθος
της έλλειψης εμπιστοσύνης τους στη δύναμη του εκπαιδευτικού κινήματος. Η
απόφασή τους αποτελεί δυσφήμιση για το συνδικαλισμό, είναι μέγιστο
αντιδημοκρατικό ατόπημα σε μια ιστορική Ομοσπονδία με βαθιές δημοκρατικές
παραδόσεις και αγώνες. Οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις ΔΕ
όπως δεν αποδέχθηκαν ποτέ τα συνδικαλιστικά lockdown, καλώντας τα σωματεία σε μαζικές
κινητοποιήσεις, τις ΕΛΜΕ να προχωρήσουν σε Γενικές Συνελεύσεις και
εκλογές, την ΟΛΜΕ να πραγματοποιήσει Συνέδριο, παρά τις κυβερνητικές
παρατάσεις, έτσι και τώρα δεν νομιμοποίησαν με την παρουσία τους τη Δοτή –
Διορισμένη Διοίκηση της ΟΛΜΕ.
Αλλάζουν το DNA του
Δημόσιου Σχολείου!
Το τοπίο στη Δημόσια Εκπαίδευση αλλάζει ριζικά
και προς πιο αντιδραστική κατεύθυνση. Μέσα στην πανδημία «δοκίμασε», στο
σώμα του πολύπαθου Δημόσιου Σχολείου, τα πιο αντιδραστικά και νεοφιλελεύθερα
σχέδιά της, όλες τις πάγιες απαιτήσεις της ΕΕ, του ΟΟΣΑ και του ΣΕΒ.
Οι νόμοι που ψήφισε η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ μέσα
στο διάστημα αυτό, γυρίζουν το Δημόσιο Σχολείο πολλές δεκαετίες πίσω. Ο νόμος
για την Τεχνική Εκπαίδευση, η αξιολόγηση και η «αυτονομία» της σχολικής
μονάδας, η Τράπεζα Θεμάτων και η Ε.Β.Ε, τα πρότυπα σχολεία της «αριστείας», η
εξίσωση πτυχίων δημόσιων ΑΕΙ με ιδιωτικά κολέγια, οι δεξιότητες από το
νηπιαγωγείο, καθώς και όλο το αντιδραστικό – αντιεκπαιδευτικό πλαίσιο των
νόμων «Κεραμέως» ξεθεμελιώνουν τη Δημόσια Εκπαίδευση, εντείνουν τους
ταξικούς φραγμούς και τους αποκλεισμούς της νέας γενιάς από τη μόρφωση. Στοχεύουν στο μαζικό διωγμό των μαθητών από
τη Γενική Εκπαίδευση προς τη μεταγυμνασιακή κατάρτιση και τη μαθητεία (ΕΣΚ). Η λυκειακή βαθμίδα μετατρέπεται σε εξεταστικό
«Γολγοθά». Θέλουν τη νέα γενιά χειραγωγημένη
και πειθαρχημένη. Προωθούν την ταξική
κατηγοριοποίηση των σχολείων, και την επέλαση των ιδιωτικών συμφερόντων.
Διαμορφώνουν ένα καθεστώς αντιδραστικό και αυταρχικό με τους
εκπαιδευτικούς υποταγμένους, διαλύοντας τα εργασιακά δικαιώματα, εντείνοντας
την αυθαιρεσία και τον αυταρχισμό. Η καθημερινή πίεση στα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς
μεγαλώνει.
Ηδιαβόητη «ελληνική PISA» δεν είναι αθώα! Μέσα από
αυτόν τον αντιδραστικό θεσμό επιδιώκουν την περιθωριοποίηση των αδύναμων
μαθητών/τριων, την μείωση των προσδοκιών τους, την «εθελοντική» τους εκτόπιση προς
την κατάρτιση (ΕΣΚ) καθώς και να φορτώσουν στις πλάτες των εκπαιδευτικών
τις διαχρονικές συνέπειες της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής τους. Θέλουν
να αξιοποιήσουν τα αποτελέσματα ως μετρήσιμο μέγεθος και να τα συνδέσουν
άμεσα με την αξιολόγηση σχολείων και την ατομική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.
Το παρατεταμένο lockdown και η «τηλεκπαίδευση» αφήνουν έντονα το αποτύπωμά τους στη
μόρφωση της νέας γενιάς, στην κοινωνική και ψυχο-συναισθηματική ωρίμανση της. Η
ζωντανή εκπαίδευση είναι αναντικατάστατη! Η «τηλεκπαίδευση» προκάλεσε νέα ένταση
στους ταξικούς φραγμούς, να υποβάθμισε την παρεχόμενη εκπαίδευση, ενισχύοντας
την μηχανιστική εκπαιδευτική διαδικασία, απαξίωσε την παιδαγωγική πράξη.
Δεν ήταν αναγκαστική λύση για την πανδημία,
αλλά συνειδητή επιλογή του ΥΠΑΙΘ και θα επιδιωχθεί η επέκτασή της ανατρέποντας
τους όρους παροχής της εργασίας των εκπαιδευτικών (τηλεκπαίδευση σε
περιπτώσεις ασθένειας, μετατροπή των σπιτιών σε εργασιακούς χώρους κλπ) αλλά
και ως εργαλείο αυταρχισμού και καταστολής (μαθητικές καταλήψεις).
Οι 11.700 διορισμοί της περασμένης χρονιάς
αποδεικνύονται σταγόνα στον ωκεανό των 40.000 – και πλέον – αναπληρωτών
εκπαιδευτικών που κάλυψαν φέτος τα αμέτρητα κενά! Παράλληλα οι εργασιακές μας
σχέσεις μετατρέπονται σε λάστιχο. Η κυβέρνηση αξιοποίησε την πανδημία για να
παγιώσει νέες ελαστικές μορφές εργασίας (3μηνίτες εκπαιδευτικοί), γενικεύοντας
το καθεστώς της επισφαλούς εργασίας στην εκπαίδευση. Την ίδια ώρα μέσω της
«αυτονομίας» της σχολικής μονάδας, μεθοδεύεται το πέρασμα των εργασιακών των
εκπαιδευτικών στους Δήμους.
Το εκπαιδευτικό κίνημα έδωσε
σπουδαίους και μαζικούς αγώνες διεκδικώντας «Ανοιχτά και Ασφαλή Σχολεία»,
μετατρέποντας σε κουρελόχαρτο τις κάμερες στην τάξη. Η μεγαλειώδης μάχη
ενάντια στην αξιολόγηση, με την καθολική συμμετοχή των εκπαιδευτικών, παρά
την υπονόμευση από τις κυρίαρχες συνδικαλιστικές παρατάξεις (ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ –
ΠΕΚ), εκφράζει τη συνολική καταδίκη και απόρριψη της αντιεκπαιδευτικής
πολιτικής! Ο αγώνας για την υπεράσπιση του Δημόσιου Δωρεάν Σχολείου και των
μορφωτικών δικαιωμάτων της νέας γενιάς, πρέπει να συνεχιστεί ξεπερνώντας τα
εμπόδια που βάζουν οι συνδικαλιστικές δυνάμεις της ήττας και της υποταγής.
Η
πλειοψηφία του ΔΣ της ΟΛΜΕ συνώνυμο της υποταγής!
Τα τελευταία τρία χρόνια στην Ομοσπονδία όπως και
σε ολόκληρη την κοινωνία συγκρούστηκαν δύο πολιτικές. Από τη μια η
πολιτική και η γραμμή των μαζικών και ανυποχώρητων πανεκπαιδευτικών και
πανεργατικών αγώνων για την υπεράσπιση της Δημόσιας Δωρεάν Υγείας –
Παιδείας, των δημοκρατικών δικαιωμάτων, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής.
Από την άλλη η γραμμή του συμβιβασμού, της συνθηκολόγησης, του
«μένουμε σπίτι» και του «μετά θα λογαριαστούμε» που, με πρόσχημα την
πανδημία, πρόσφερε πολύτιμα στηρίγματα στην πολιτική της κυβέρνησης.
Από κοινού οι δυνάμεις του παλιού και νέου
κυβερνητικού συνδικαλισμού, ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ, πιστές στην κοινή
γραμμή των κομμάτων τους (ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ) έχουν να επιδείξουν
«πλούσιο» έργο!
ü Αρνήθηκαν
να στηρίξουν ανοιχτά τις κινητοποιήσεις των υγειονομικών που
αγωνίζονταν για την ενίσχυση του ΕΣΥ!
ü Έβαλαν
εμπόδια στην πραγματοποίηση Γενικών Συνελεύσεων και κινητοποιήσεων των
εκπαιδευτικών και των ΕΛΜΕ με κεντρικό αίτημα «Ανοιχτά και Ασφαλή Σχολεία»!
Συναίνεσαν με τη στάση τους στην «τηλεκπαίδευση» και στην πολιτική του lockdown στην εκπαίδευση! Εναντιώθηκαν στη στήριξη των
συναδέλφων εκείνων που δεν ευθυγραμμίστηκαν πλήρως με την «τηλεκπαίδευση»
απέναντι στις απειλές της ηγεσίας του ΥΠΑΙΘ!
ü Πήραν «απουσία»
από τους αγώνες του εκπαιδευτικού κινήματος ενάντια στους νόμους «Κεραμέως –
Χρυσοχοΐδη» που, εν μέσω απαγορεύσεων και κρατικής καταστολής, κινητοποιούσαν
δεκάδες χιλιάδες φοιτητές και εκπαιδευτικούς στους δρόμους!
ü Μπροστά
στα πρωτοφανή σε αγριότητα κατασταλτικά κυβερνητικά μέτρα, τις χουντικές
απαγορεύσεις και τα εξοντωτικά πρόστιμα σφύριζαν αδιάφορα ή συκοφαντούσαν
δημοσίως τους αγωνιστές!
ü Απέναντι
στους απανωτούς αντιλαϊκούς – αντικοινωνικούς προϋπολογισμούς που ψήφισε η
κυβέρνηση προβλέποντας δραματικές περικοπές για τη Δημόσια Υγεία επέβαλαν
σιγή ασυρμάτου!
ü Σύρθηκαν
πίσω από την αποχή στις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες για τα
Υ/Σ και τώρα αποτελεί κοινή τους ομολογία ότι «ήταν λάθος η αποχή».
Η ΔΑΚΕ ανοιχτά και οι ΣΥΝΕΚ πιο συγκαλυμμένα εμφανίζονται μετανιωμένοι γιατί
έχασαν το «προνόμιο» της επίσημης συνδιαλλαγής με την κεντρική εξουσία και τη
Διοίκηση!
ü Σύρθηκαν επίσης πίσω
από την απεργία – αποχή ενάντια στην αξιολόγηση! Μπροστά στη μεγαλειώδη και
καθολική συμμετοχή του κλάδου στην κινητοποίηση δεν τόλμησαν να προπαγανδίσουν
την κοινά ομολογημένη θέση τους υπέρ της αξιολόγησης (βλ. Γαβρόγλου).
Αντιλαμβανόμενοι πως θα βαθύνει το ρήγμα των εκπαιδευτικών με την πολιτική της
αξιολόγησης, με το πρώτο κυβερνητικό χτύπημα και σαν έτοιμοι από καιρό,
ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ και ΠΕΚ, επιδόθηκαν σε ένα όργιο τρομοκράτησης του κλάδου για
τις λεγόμενες «ποινές και κυρώσεις» που θα υποστεί(!), αξιοποίησαν ακόμα και
«νομικές γνωματεύσεις», για να ξεπουλήσουν τελικά ανοιχτά την απεργία –
αποχή αφήνοντας τον κλάδο μετέωρο!
ü Συνειδητά
υποσκάπτουν, συκοφαντούν και λασπολογούν ενάντια στις ΕΛΜΕ και τους ΣΕΠΕ που πήραν
την υπόθεση της συνέχισης της απεργίας – αποχής στα χέρια τους, κόντρα
στο ξεπούλημα και την υποταγή! Η στάση τους γίνεται περισσότερο απεχθής μετά
και την επιλογή τους να μην στηρίξουν, ως όφειλαν, τους 114 Διευθυντες/ντριες
που συντάχθηκαν με την απόφαση της απεργίας – αποχής των πρωτοβάθμιων σωματείων
τους. Μας είπαν πως «δεν υπάρχει
άλλος δρόμος» παρά μόνο η υποταγή στην νομιμότητα και στις «ασφαλείς»
και ακίνδυνες διαμαρτυρίες με ημερομηνία λήξης!
ü Αμέτρητες
φορές αρνήθηκαν να συγκαλέσουν Γενικές Συνελεύσεις για να αναμετρηθεί το
εκπαιδευτικό κίνημα με τις πολιτικές συρρίκνωσης και χτυπήματος του Δημόσιου
Σχολείου. Αλλά κι όταν υποχρεώθηκαν να προχωρήσουν σε ΓΣ, συνειδητά τις
οδήγησαν σε αδιέξοδο!
ü Συναίνεσαν
και υποτάχθηκαν στο συνδικαλιστικό lockdown που επέβαλε η κυβέρνηση, βάζοντας
ανάχωμα στην πραγματοποίηση αρχαιρεσιών στις ΕΛΜΕ, στην υλοποίηση του Συνεδρίου
στο χρόνο που όφειλε να γίνει (Ιούλιος ’21). Αποτελεί μέγιστο
αντιδημοκρατικό ατόπημα η κοινή απόφαση ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΑΜΕ – ΠΕΚ να σύρουν την
ΟΛΜΕ στο Πρωτοδικείο ζητώντας τον αυτοδιορισμό τους!
Οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ σε όλες τις μικρές
και μεγάλες μάχες της περιόδου εξέφρασαν για άλλη μια φορά την έλλειψη
εμπιστοσύνης στη δύναμη που έχει ο μαζικός αγώνας με όχημα τα σωματεία για
την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής! Με τις προτάσεις τους για αγώνες
διαμαρτυρίας – και όχι νίκης – που θα αξιοποιηθούν για την «εξαγωγή
συμπερασμάτων», παραμένουν ένθερμοι ακόλουθοι της γραμμής «βγάλτε τα
συμπεράσματά σας για τις εκλογές».
ü Στην αρχή
της πανδημίας υιοθέτησαν την γραμμή του «μένουμε δυνατοί», και «θα
λογαριαστούμε μετά». Αντί για ανοιχτά και δημόσια καλέσματα σε
κινητοποιήσεις επέλεξαν τις μυστικά οργανωμένες, συμβολικές κινητοποιήσεις
δι’ αντιπροσώπων! Ακόμα και στην απαγορευμένη διαδήλωση του Πολυτεχνείου
(Νοέμβρης ’20), μυστικά και συμβολικά κινητοποιήθηκαν! Στην 24ωρη απεργία ΑΔΕΔΥ
– ΕΚΑ στις 26/11/2020 ευθυγραμμίστηκαν με τις παρατάξεις του κυβερνητικού
συνδικαλισμού και όλοι μαζί εξαφανίστηκαν από τους δρόμους και τη διαδήλωση! Όταν
πλημμύρισαν οι δρόμοι και οι γειτονιές της Αθήνας και των άλλων πόλεων από τη
λαϊκή και νεολαιϊστική οργή και αγανάκτηση για το όργιο αστυνομικής καταστολής
και βίας, για να καταδικάσουν την κρατική τρομοκρατία, σύρθηκαν στην ουρά των
κινητοποιήσεων για να μην βρεθούν στο περιθώριο!
ü Με τη
στάση τους συναίνεσαν στην «τηλεκπαίδευση» διεκδικώντας από κοινού με τους
ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ – ΠΕΚ όρους για την καλύτερη παροχή της!
ü Μετά την
υπονόμευση των αγώνων από ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ απέναντι στην αξιολόγηση, η στάση
τους στην πράξη – ως άμεση γραμμή
αντιπαράθεσης – ήταν τα διαβόητα «ενιαία κείμενα», μια παραλλαγή της πρότασης των
ΣΥΝΕΚ και η έλλειψη πίστης ότι οι ΕΛΜΕ – ΣΕΠΕ μπορούν και
πρέπει να αλλάξουν την θλιβερή κατάσταση που επικρατεί στις Ομοσπονδίες. Όταν η
κυβέρνηση έσερνε τις ΟΛΜΕ – ΔΟΕ και το εκπαιδευτικό κίνημα στα δικαστήρια
(30/9) προσβάλλοντας την απεργία – αποχή από την αξιολόγηση, οι δυνάμεις του
ΠΑΜΕ αναδιπλώθηκαν, σάλπισαν υποχώρηση και κήρυξαν τον «αγώνα με όλα
τα μέσα» διαγράφοντας την απεργία – αποχή από το λεξιλόγιό τους! Η
μεγαλειώδης συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην πανεκπαιδευτική απεργία στις 11
Οκτώβρη τους υποχρέωσε να μιλήσουν – εκ των υστέρων – για «συνέχιση της
απεργίας – αποχής», αίτημα που όμως έμεινε μόνο «στα χαρτιά» αφού δεν
συνέβαλαν καμιά στιγμή στον απαραίτητο συντονισμό Συλλόγων και ΕΛΜΕ, αντίθετα
επέκριναν τα σωματεία που προκήρυξαν απεργία αποχή.
ü Μπροστά
στο αντεργατικό τερατούργημα του ν. «Χατζηδάκη» αντί να συμβάλουν στην
ανάπτυξη παρατεταμένου πανεργατικού αγώνα, μετατράπηκαν σε παρακολούθημα
της ανυπόληπτης ηγεσίας της ΓΣΕΕ που έσερνε τους εργαζόμενους σε δημόσιο
και ιδιωτικό τομέα σε μια 24ωρη απεργία παραμονές της ψήφισής του (Ιούνης ’21).
Μέχρι και τώρα ο «αγώνας για να μην εφαρμοστεί» που κηρύσσει το ΠΑΜΕ,
εξαντλείται σε απανωτές αδιέξοδες συσκέψεις!
ü Από κοινού
με τους ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ συναίνεσαν και συνυπέγραψαν την προσφυγή στο
Πρωτοδικείο για να αυτοδιοριστούν ως Διορισμένη Διοίκηση της ΟΛΜΕ, αρνούμενοι
και οι ίδιοι να πραγματοποιηθεί Συνέδριο μάχης της Ομοσπονδίας!
Μαζικός
και παρατεταμένος αγώνας – κόντρα στο συμβιβασμό, τη συνθηκολόγηση και την
ηττοπάθεια
Ως Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις
Κινήσεις ΔΕ με τη δράση και τη στάση μας όλη αυτή την περίοδο προτάξαμε τη
γραμμή του ασυμβίβαστου και μαζικού αγώνα με όχημα τα σωματεία μας και τη
συντονισμένη δράση τους για την υπεράσπιση της Δημόσιας Δωρεάν Υγείας –
Παιδείας, κόντρα στον αυταρχισμό, την καταστολή και την τρομοκρατία, για την
ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – κεφαλαίου.
ü Στηρίξαμε
ανοιχτά και δημόσια τις κινητοποιήσεις των υγειονομικών, καλώντας τα
εκπαιδευτικά σωματεία να στηρίξουν τον κοινό αγώνα για τη Δημόσια Δωρεάν Υγεία
για όλο το λαό!
ü Στις πιο σκληρές
συνθήκες των άγριων απαγορεύσεων και της καταστολής, απέναντι στην αδράνεια
και την υποταγή που επέβαλαν οι κυρίαρχες συνδικαλιστικές δυνάμεις στην
Ομοσπονδία, καλέσαμε τις ΕΛΜΕ και τα πρωτοβάθμια σωματεία να πάρουν την
υπόθεση του αγώνα στα χέρια τους με δημόσια καλέσματα παρά την απειλή των
εξοντωτικών προστίμων, τη βία των ΜΑΤ και τα χημικά! Ούτε μυστικά – ούτε
συμβολικά!
ü Καλέσαμε
ανοιχτά και δημόσια τα πρωτοβάθμια σωματεία να οργανώσουν την 24ωρη απεργία
στις 26 Νοέμβρη 2020 όταν όλες οι υπόλοιπες δυνάμεις υποτάσσονταν στις
κυβερνητικές απαγορεύσεις!
ü Με την
ανυποχώρητη στάση μας απέναντι στην κυβερνητική πίεση συμβάλαμε μαζί με άλλες
αγωνιστικές δυνάμεις στην ανάπτυξη του μαζικού πλατιού παλλαϊκού και νεολαιίστικου
κινήματος που έσπασε την πολιτική της αστυνομικής βίας και τρομοκρατίας,
γκρέμισε στην πράξη το σιδηρόφρακτο καθεστώς των ταξικών lockdown, υπερασπίζοντας τα δημοκρατικά
δικαιώματα και τις πολιτικές ελευθερίες!
ü Αναδείξαμε
και καταγγείλαμε το απαράδεκτο αντιεκπαιδευτικό – αντιπαιδαγωγικό και
αντικοινωνικό μέτρο του παρατεταμένου λουκέτου στα σχολεία και της περιβόητης
«τηλεκπαίδευσης» που αξιοποιήθηκε και ως εργαλείο καταστολής των μαθητικών
κινητοποιήσεων! Καλέσαμε ΟΛΜΕ και ΕΛΜΕ να προχωρήσουν σε Γενικές Συνελεύσεις και
σε πολύμορφο και παρατεταμένο αγώνα με αιχμή το αίτημα του εκπαιδευτικού
κινήματος για «Ανοιχτά και Ασφαλή Σχολεία»!
ü Με τις ΕΛΜΕ
και τους ΣΕΠΕ βρεθήκαμε σε κοινό πανεκπαιδευτικό μέτωπο μαζί με τους φοιτητές
ενάντια στους νόμους «Κεραμέως – Χρυσοχοΐδη»!
ü Η
αποφασιστική και αταλάντευτη στάση του ρεύματός μας έδωσε σάρκα και οστά στην
αποχή από τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες στα Υ/Σ. Συμβάλαμε στην αποκάλυψη των
πραγματικών προθέσεων της κυβέρνησης να γενικεύσει τη φάρσα των «ηλεκτρονικών
εκλογών» για να χειραγωγήσει τα συνδικάτα και να επιβάλει συνθήκες ασφυκτικού
ελέγχου και εποπτείας της δράσης τους!
ü Εδώ και τρεις
δεκαετίες έχουμε συμβάλει αποφασιστικά σε όλους τους αγώνες ενάντια στην
αξιολόγηση, εξοπλίζοντας το εκπαιδευτικό κίνημα με ιδεολογικά, πολιτικά
και συνδικαλιστικά επιχειρήματα, σε αντιπαράθεση με τις δυνάμεις εκείνες
που φανερά ή συγκαλυμμένα προωθούσαν την εφαρμογή της. Συμβάλαμε αποφασιστικά
στη μαζική κινητοποίηση του κλάδου και τη συμμετοχή του στην απεργία – αποχή, καλώντας
αποφασιστικά σε συνέχισή της παρά την κυβερνητική καταστολή!
Καταγγείλαμε τα συνδικαλιστικά πραξικοπήματα των ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ και το ξεπούλημα
της απεργίας – αποχής! Μπροστά στο συνδικαλιστικό αδιέξοδο που επέβαλαν
στην ΟΛΜΕ καλέσαμε τα πρωτοβάθμια σωματεία (ΕΛΜΕ – ΣΕΠΕ) να συνεχίσουν
αποφασιστικά την απεργία – αποχή για να βρει συνέχεια και διέξοδο ο αγώνας των
εκπαιδευτικών ενάντια στα σχέδια ταξικής κατηγοριοποίησης των σχολείων,
υποβάθμισης της Δημόσιας Εκπαίδευσης!
ü Συγκρουστήκαμε
με το παρατεταμένο συνδικαλιστικό lockdown καλώντας τις ΕΛΜΕ να πραγματοποιήσουν Γενικές Συνελεύσεις και
αρχαιρεσίες αποκλειστικά με ζωντανό τρόπο κόντρα στο ν. «Χατζηδάκη». Απαιτήσαμε
να γίνει Συνέδριο της ΟΛΜΕ και να σταματήσει ο αντιδημοκρατικός κατήφορος
της πλειοψηφίας, που σερνόταν στα δικαστήρια εκλιπαρώντας τον αυτοδιορισμό της
ως Διορισμένη Διοίκηση! Καταγγείλαμε την απαράδεκτη αντιδημοκρατική εκτροπή
των ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ – ΠΑΜΕ – ΠΕΚ, δεν συναινέσαμε με το δικαστικό διορισμό μας και
αποχωρήσαμε από τη δοτή διοίκηση!
Οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις
Κινήσεις ΔΕ, γεννημένες και σφυρηλατημένες μέσα στους μεγάλους
πανεκπαιδευτικούς αγώνες των τελευταίων τεσσάρων δεκαετιών παλεύουμε σταθερά
για την ενότητα του κλάδου για τον ταξικό και αγωνιστικό προσανατολισμό των
σωματείων μας συμβάλλοντας με νύχια και με δόντια στο μαζικό συντονισμό
των πρωτοβάθμιων σωματείων με πρωταγωνιστές τις Γ.Σ και τους ίδιους τους
εκπαιδευτικούς. Για την αναζωογόνηση των δημοκρατικών συλλογικών διαδικασιών, για
να γίνουν τα πρωτοβάθμια σωματεία και η Ομοσπονδία όπλο των εκπαιδευτικών
απέναντι στην αντιεκπαιδευτική – αντιδραστική πολιτική των κυβερνήσεων, της
άρχουσας τάξης, της ΕΕ και του κεφαλαίου. Για να γίνουν τα εκπαιδευτικά
σωματεία ασπίδα υπεράσπισης του Δημόσιου Δωρεάν Σχολείου, των εργασιακών
δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών, των μορφωτικών δικαιωμάτων όλων των παιδιών
χωρίς ταξικούς αποκλεισμούς! Για την αγωνιστική συμπόρευση και το
συντονισμό όλων των σωματείων και συνδικάτων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα
ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – μεγάλου κεφαλαίου!
Συνάδελφε, συναδέλφισσα
Μπροστά στο 20ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ πρέπει
τα πράγματα να πάνε αλλιώς! Να σπάσει το απόστημα και να ηττηθούν οι
δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού που καθηλώνουν τον κλάδο, επιβάλλουν
την ηττοπάθεια και τη συνθηκολόγηση! Να ενισχυθεί η γραμμή του αγώνα και της
ανασυγκρότησης των σωματείων με όρους μαζικούς και ταξικούς!
Θέσεις
– Αιτήματα διεκδίκησης μπροστά στο 20ο Συνέδριο!
ü
Να σταματήσει ο πόλεμος στην Ουκρανία! Να
σταματήσει τώρα η εισβολή της Ρωσίας και κάθε επέμβαση των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ!
Καμία εμπλοκή της χώρας μας! Να κλείσουν όλες οι βάσεις! Έξω από ΝΑΤΟ – ΕΕ!
Παλεύουμε για τη συγκρότηση αντιπολεμικού – αντιιμπεριαλιστικού κινήματος για
την Ειρήνη και Φιλία των Λαών! Σταθερό μέτωπο αγώνα ενάντια στον
ρατσισμό, τον εθνικισμό, την ακροδεξιά και το φασισμό!
ü
Να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας! Τώρα
πραγματικές αυξήσεις! Κανείς με λιγότερα από 1000€! Αποκατάσταση
όλων των απωλειών από την έναρξη των μνημονίων, την ακρίβεια και τον
πληθωρισμό! Επαναφορά του 13ου και 14ου μισθού!
ü
Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα, τη διαδήλωση
και την απεργία! Υπερασπίζουμε τα δημοκρατικά και συνδικαλιστικά μας
δικαιώματα! Δεν συναινούμε – δεν εφαρμόζουμε καμία πτυχή του αντεργατικού
εκτρώματος «Χατζηδάκη»! (ΓΕΜΗΣΟΕ, ηλεκτρονικές κάλπες – ΓΣ κλπ)! Αγωνιζόμαστε
για την ανατροπή του αντισυνδικαλιστικού – αντεργατικού νόμου!
ü
Δημόσια Δωρεάν Υγεία για όλους! Στηρίζουμε
όλα τα δικαία αιτήματα των υγειονομικών και των σωματείων τους! Να ενισχυθεί
εδώ και τώρα το ΕΣΥ με γιατρούς – νοσηλευτές – εξοπλισμό! Να αρθεί το αυταρχικό
μέτρο της αναστολής εργασίας! Μέτρα προστασίας σε Σχολεία, ΜΜΜ και σε όλους
τους εργασιακούς χώρους!
ü
Γενναία χρηματοδότηση της Παιδείας και της
Υγείας από τον κρατικό προϋπολογισμό – όχι στην πολιτική των περικοπών και
των ιδιωτικοποιήσεων! Φραγμός στις δαπάνες για πολεμικούς εξοπλισμούς!
ü
Μαζικοί διορισμοί μονίμων εκπαιδευτικών με
βάση την προϋπηρεσία και το πτυχίο – καμιά απόλυση αναπληρωτή! Όχι
στο προσοντολόγιο «Γαβρόγλου». Σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους. Πλήρη
δικαιώματα στους αναπληρωτές!
ü
Όχι στην αξιολόγηση – αυτοαξιολόγηση, την
«αυτονομία» σχολικής μονάδας, την Τράπεζα Θεμάτων, την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής!
Να ανατραπεί το σύνολο της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής!
ü
Ενιαίο δημόσιο, δωρεάν 12χρονο σχολείο για
όλους, με δίχρονη προσχολική αγωγή – εκπαίδευση! Τεχνική Επαγγελματική
Εκπαίδευση ενταγμένη στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης και εξ ολοκλήρου στο
Υπουργείο Παιδείας. Επαγγελματικά δικαιώματα στους τίτλους σπουδών! Όχι στην
εμπορευματοποίηση, τη μαθητεία και το χτύπημα των εργασιακών δικαιωμάτων
μαθητών – εκπαιδευτικών!
ü Να
επανέλθει τώρα το ωράριο των εκπαιδευτικών στα επίπεδα προ του 2013!
ü
Να καταργηθούν τώρα όλοι οι αντιασφαλιστικοί
νόμοι (Κατρούγκαλος, Βρούτσης κλπ)! Αγώνας για Κοινωνική Ασφάλιση για
όλους! Σύνταξη στα 30 χρόνια δουλειάς χωρίς όριο ηλικίας! Καμία περικοπή στις
συντάξεις!
ü
Κάτω η αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ –
κεφαλαίου! Ακύρωση των συμφωνιών των ιδιωτικοποιήσεων. Δεν πουλάμε! Δεν
παραχωρούμε τον δημόσιο πλούτο! Κατάργηση όλων των μνημονιακών νόμων,
δημοσιονομικών πλεονασμάτων, συμφώνων σταθερότητας. Οι εργαζόμενοι δεν χρωστούν
ούτε στο ΔΝΤ, ούτε στην ΕΕ!
Στις
εκλογές για την ανάδειξη αντιπροσώπων για το 20ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ
Στήριξε –
Ψήφισε τα σχήματα των
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ
ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΩΝ ΚΙΝΗΣΕΩΝ ΔΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου