Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2013

CORTO MALTESE



Ο Κορτο Μαλτεζε ηταν μια συνειδητη χαρτινη φιγουρα. Το ενοιωθε με σιγουρια (χωρις να ξερει το πώς) ότι ο κοσμος-του ηταν χαρτινος. Ψευτικος, μιας και κάθε στιγμη της υπαρξης-του εξαρτιοταν απολυτα απο τη θεληση του δημιουργου-του, του Ουγκο Πρατ. Αλλα αυτος ο κοσμος ηταν γι' αυτον ο μονος αληθινος. Ο άλλος, ο κοσμος των ανθρωπων του φαινοταν τελειως ψευτικος.

Μεχρι που μια μερα, μια μαγισσα στα νησια της Μικρονησιας, δυσαρεστημενη απο τον απιστο ερωτα-του, τον καταδικασε να εξοβελιστει απο τον κοσμο-του και να ζησει στον κοσμο μιας κινηματογραφικης ταινιας. Στον κοσμο αυτο ο Κορτο αισθανοταν τελειως ξενος, μιας και μια χαρτινη φιγουρα δεν μπορουσε να ζει αναμεσα σε υπαρξεις απο σελιλοϊντ. Ουτε όμως ειχε καποιον τροπο να αναιρεσει τα μαγικα. Οι ανθρωποι της κινηματογραφικης ταινιας απορουσαν με την υπαρξη-του γιατι οι ιδιοι νομιζαν ότι ο μονος πραγματικος κοσμος ηταν ο δικος-τους. Βλεπαν τον Κορτο σαν ένα δυσεξηγητο (α)φυσικο φαινομενο, οσο και αν αυτος προσπαθουσε να τους διδαξει ότι, όπως αυτος, ετσι και κεινοι δεν ηταν παρα το αποτελεσμα μιας δημιουργικης εμπνευσης, οποτε ολοι-τους αποτελουσαν διαφορετικες εκδοχες της ιδιας (μη) πραγματικοτητας. Ετσι, το μονο που του απεμενε ηταν να ψαξει να βρει το δημιουργο-του, τον Ουγκο Πρατ και να τον παρακαλεσει να δημιουργησει ένα νέο αλμπουμ για την επιστροφη-του στον κοσμο των χαρτινων ηρωων. Αυτο ηταν και το σεναριο της ταινιας στην οποια τον εστειλαν τα μαγια της εκδικητικιας μαγισσας.
Περασε πολλες περιπετειες για να βρει τα ιχνη του Πρατ, καπου στη Βενετια, οπου ένα κινηματογραφικο συνεργειο θα γυριζε ταινια με θεμα τα εφηβικα-του χρονια στην Αβησσυνια. Εκει, με εκπληξη-του πληροφορηθηκε ότι ο Πρατ δεν ηταν υπαρκτο προσωπο, παρα ηταν μονο μια μυθικη, θρυλικη μορφη που επιβιωνε σαν φαντασμα στη Βενετια, σαν αποηχος ενός μεσαιωνικου θρυλου για τον "μαγο της περιπετειας", που διαιωνιστηκε στο περασμα των αιωνων, τροφοδοτουμενος απο την αχαλινωτη φαντασια των Ενετων ναυτικων που συνεχως ανακαλυπταν νεους μυστηριωδεις κοσμους.
Ο Κορτο ειδε τοτε κυριολεκτικα τον κοσμο-του να γκρεμιζεται γυρω-του, συνειδητοποιωντας με φρικη ότι ουτε ο ιδιος ειχε υπαρξει ποτε σαν χαρτινη φιγουρα αφου ο Πρατ ζουσε σε έναν άλλο κοσμο, τον κοσμο του θρυλου, παραλληλο με τον κοσμο των χαρτινων ηρωων και τον κινηματογραφικο κοσμο στον οποιο βρισκοταν τωρα ο ιδιος. Δεν ηταν τελικα παρα ο γιος ενος Εγγλεζου ναυτικου και μιας τσιγγανας απο το Γιβραλταρ. Πως θα μπορουσε λοιπον να συναντησει το Δημιουργο-του; Ή μηπως ο κοσμος των χαρτινων ηρωων ηταν πραγματικος, οσο και ο κοσμος των ανθρωπων που δυσκολευονταν να εννοησουν έναν κοσμο αυθυπαρκτο, χωρις Δημιουργο; Μα τοτε, αν τα πραγματα ηταν ετσι, ισως και ο κοσμος του κινηματογραφου να ηταν εξισου πραγματικος και αυθυπαρκτος, χωρις Δημιουργο. Αλλωστε, οσες μερες γυριζοταν η ταινια, ο ιδιος ο Κορτο δεν ειχε συναντησει ποτε καποιον σκηνοθετη, παραγωγο ή οτιδηποτε σχετικο (οπως ειναι γνωστο, οι παραγωγοι και οι σκηνοθετες δεν συναντιουνται με χαρτινες φιγουρες, εκτος ισως με τον Ροτζερ Ραμπιτ). Μια ελπιδα φωλιασε στην καρδια-του. Αν ηταν ετσι, δεν θα ειχε καμμια σημασια που ο Πρατ δεν ειχε ζησει στον κοσμο των ανθρωπων. Θα τον συναντουσε σε λιγες μερες στον κοσμο του κινηματογραφου κι αυτος θα εβρισκε ένα τροπο να λυσει τα μαγια της μαγισσας. Αλλα αμεσως μετα, μια δυσαρεστη σκεψη περασε απο το μυαλο-του. Ο Πρατ που θα συναντουσε, θα ηταν εφηβος. Θα μπορουσε αραγε να αναγνωρισει το μελλοντικο-του δημιουργημα και να παρεμβει καταλυτικα; Ε, λοιπον, δεν ειχε παρα να δοκιμασει. Για τον Κορτο Μαλτεζε θα ηταν ακομα μια ευκαιρια να ριχτει με τα μουτρα στην περιπετεια.
Ταξιδεψε λοιπον στην Αφρικη. Εφθασε στην Αντις Αμπεμπα αεροπορικως στις 21/8/1995. Στο αεροδρομιο επεσε στα χερια-του μια ιταλικη εφημεριδα που ανηγγειλε το θανατο του Ουγκο Πρατ στη Λωζαννη. Εκει η περιπετεια τελειωσε….
Μα οχι, η περιπετεια δεν τελειωνει ποτε. Ο Κορτο Μαλτεζε συνεχισε να ζει στον κινηματογραφικο κοσμο (οπως αποδειχθηκε προσφατα). Μετα απο καιρο δεν αισθανοταν πια μοναξια, γιατι εκανε γνωριμιες με καποιες σπουδαιες, καινουργιες υπαρξεις που τις ονομαζαν computer animations.
Ravathan

Δεν υπάρχουν σχόλια: