Όταν το 480 π.Χ. οι Αθηναίοι διαπίστωσαν
ότι απειλούνται με αφανισμό από τους Πέρσες εισβολείς, μετά από σύσκεψη,
αποφάσισαν να πολεμήσουν.
Ανέθεσαν απλά την ηγεσία στον Μιλτιάδη και ξεπέρασαν
τις διχόνοιες, ζητώντας βοήθεια από τους συμμάχους τους αλλά και από τον πιο
μισητό εχθρό τους, τους Σπαρτιάτες. Ο καθένας προετοιμάσθηκε πνευματικά και
υλικά για την τελική σύγκρουση. Κανείς πολίτης δεν προέβαλε όρους και
προϋποθέσεις για να ακολουθήσει την ηγεσία. Κανείς πολίτης δεν ασχολήθηκε με το
σχέδιο της άμυνας ή της επίθεσης. Κανείς πολίτης δε διερωτήθηκε τι θ’ απογίνει
μετά από την ήττα αφού θα μάχονταν μέχρι τελικής πτώσης. Κανείς πολίτης εκείνη
τη στιγμή δε νοιάστηκε για τις διαφορές που είχε με το γείτονα ή το συγγενή
του. Κανείς δεν ζήτησε συγχώρεση από όποιον διαφωνούσε, γιατί ήταν βέβαιο ότι
θα διαφωνούσε μ’ αυτόν ακόμη κι αν νικούσε τους αντιπάλους του. Για να μπορούν
όμως να διαφωνούν στα επιμέρους ζητήματα, αν επιζούσαν μετά από τη μάχη,
συμφώνησαν στο μείζον: να δώσουν τη μάχη με τον πραγματικό εχθρό χωρίς όρους
και προϋποθέσεις με τους συντρόφους τους.
Φανταστείτε, με μια υπέρβαση, τι θα έλεγαν
οι σημερινές συνδικαλιστικές παρατάξεις αν υπήρχαν το 480 π.Χ. στην Αθήνα. Η
ΔΑΚΕ θα έλεγε: «Συμφωνούμε να πολεμήσουμε αλλά θα πρέπει
πρώτα να ψηφίσουν μαζικά και να συμφωνήσουν οι γυναίκες και τα παιδιά». Το ΠΑΜΕ θα έλεγε: «Να αναβάλουμε τη μάχη
και να την δώσουμε όταν θα ωριμάσει ο πόλεμος απ’ όλους τους Έλληνες». Η ΠΑΣΚ θα έλεγε: «Ναι στον πόλεμο, αλλά να
επιτρέπονται χτυπήματα μόνο κάτω από τη μέση». Οι υπόλοιποι θα έλεγαν: «Πάμε για πόλεμο ακόμη
και χωρίς στρατηγό, ακόμη και χωρίς σχέδιο, ακόμη και χωρίς βοήθεια, ακόμη και
χωρίς συμμαχίες, ακόμη και χωρίς συνοχή». Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ικανότητα για να φανταστεί
κάποιος την έκβαση μιας τέτοιας μάχης.
Η παραταξιακή και κομματικά εξαρτημένη
ηγεσία της ΟΛΜΕ οδηγεί τον κλάδο είτε στη συντριβή είτε στο θάνατο. Ενώ υπάρχει
καθολική ομοφωνία για να δοθεί η μεγάλη μάχη, οι εκπρόσωποι της ΟΛΜΕ συνεχίζουν
ακόμη και τώρα να συζητούν τακτικές και στρατηγικές, προϋποθέσεις και ζητούμενα
την ώρα που οι εχθροί μπήκαν ήδη μέσα στην πόλη.
Οι επιμέρους προτάσεις των παρατάξεων στην
ΟΛΜΕ ήταν οι εξής:
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΝΑΙ ΟΧΙ ΠΑΡΑΤΑΞΕΙΣ
Απεργία ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα 11 0 ΟΜΟΦΩΝΙΑ
Απεργία με κάλπη στις ΕΛΜΕ 3 8 ΝΑΙ η ΔΑΚΕ
Απεργία νόμιμη (αποκλειστικά) 8 3 ΟΧΙ η ΠΑΣΚ
Απεργία 48ωρη (μόνο) 2 9 ΝΑΙ το ΠΑΜΕ
Απεργία 5 μέρες 9 2 ΟΧΙ το ΠΑΜΕ
Απεργία στις εξετάσεις 9 2 ΟΧΙ το ΠΑΜΕ
Σύγκλιση δεν υπήρχε. ΟΜΟΦΩΝΙΑ, όμως
υπήρχε!
ΣΧΟΛΙΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ: Το 480 π.Χ έγινε η ναυμαχία της Σαλαμίνας. Οι Πελοποννήσιοι ήθελαν να σταματήσουν τον περσικό στόλο στον Ισθμό της Κορίνθου ενώ οι Αθηναίοι στη Σαλαμίνα. Τελικά ο Θεμιστοκλής ανάγκασε τον Ξέρξη να επιτεθεί στα Στενά της Σαλαμίνας, όπου η αριθμητική υπεροχή των Περσών ήταν άχρηστη και προβληματική. Στη ναυμαχία, ο ελληνικός στόλος πέτυχε μια σημαντική νίκη, αφού κατέστρεψε 300 περσικά πλοία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου