Δυστυχώς για τον κλάδο και όλους τους εκπαιδευτικούς όλες οι μέχρι τώρα εκτιμήσεις μας επιβεβαιώνονται, μετά και την συνάντηση που είχε το ΔΣ της ΟΛΜΕ και η αντιπροσωπεία των εκπαιδευτικών σε διαθεσιμότητα με την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Αλλά ας γίνουμε πιο συγκεκριμένοι.
Σε ότι αφορά το πρώτο και πιο βασικό ζήτημα που αφορά τους συναδέλφους μας που βρίσκονται σε καθεστώς ομηρίας για πάνω από 20 μήνες μέσω της διαθεσιμότητας με αρκετούς από αυτούς να παραμένουν απλήρωτοι από τις 23 Μαρτίου 2014, η απάντηση του υπουργείου ήταν πως «υπάρχει η πολιτική δέσμευση να επιστρέψουν όλοι στις θέσεις τους» αλλά την ίδια στιγμή επισήμαναν σε όλους τους τόνους και με απόλυτη ειλικρίνεια – οφείλουμε να ομολογήσουμε – πως θα αφαιρεθούν από το σύνολο των 15.000 νέων προσλήψεων για τις οποίες υπήρχε ήδη πρόβλεψη. Δεν δεσμεύτηκαν όμως για το χρονοδιάγραμμα και άμεση επαναφορά των διαθεσίμων στα σχολεία, επικαλούμενοι γραφειοκρατικού τύπου διαδικασίες. Ταυτόχρονα δεν δεσμεύτηκαν για την αναπλήρωση των οικονομικών απωλειών από το διάστημα της διαθεσιμότητας –το θέμα της μισθοδοσίας των 85 συναδέλφων που παραμένουν απλήρωτοι από 22/3/2014, παραπέμπεται στο υπουργείο διοικητικής μεταρρύθμισης–, μιας και αυτό αφορά «τα δημόσια οικονομικά».
Επίσης επανέλαβαν για μια ακόμα φορά αυτά που ήδη γνωρίζαμε σε ότι αφορά την κατάργηση της τράπεζας θεμάτων (αλλά όχι συνολικά του νόμου 4186 για το Λύκειο) καθώς επίσης και για την κατάργηση του πλαισίου της αξιολόγησης. Και στο σημείο αυτό τελείωσαν οι «παροχές»….
Σε ό,τι αφορά το καυτό ζήτημα των πραγματικών αυξήσεων στους ρημαγμένους μισθούς των εκπαιδευτικών και ιδιαίτερα της «νέας βάρδιας», το ξεπάγωμα των βαθμών του μισθολογίου και την επανακατάταξη όλων των εκπαιδευτικών, ως άμεσο μέτρο που μπορεί στοιχειωδώς να ανακουφίσει το πενιχρό εισόδημά μας, την επαναφορά του ωραρίου στα προηγούμενα επίπεδα, τη δραστική μείωση των μαθητών στα τμήματα, την επαναλειτουργία των 1590 σχολείων που έκλεισαν, την κατάργηση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων (αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου, ωρομίσθιοι, «μπλοκάκια») και τους μαζικούς διορισμούς μονίμων εκπαιδευτικών για να καλυφθούν στοιχειωδώς τα δραματικά κενά από τις συνταξιοδοτήσεις (28.500 την τελευταία πενταετία) όλα παραπέμπονται στις καλένδες!
Ιδιαίτερα σε ότι αφορά το σκέλος των διορισμών είναι πέρα από προφανές ότι δεν θα πρέπει να περιμένουν οι δεκάδες χιλιάδες αδιόριστοι συνάδελφοί μας απολύτως τίποτα. Αν συνυπολογίσουμε τη λαθροχειρία με την οποία επιχειρούν η κυβέρνηση και τα υπουργεία Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Παιδείας να επαναφέρουν τους συναδέλφους μας που βρίσκονται σε διαθεσιμότητα μειώνοντας τον ήδη αναιμικό αριθμό των 15.000 νέων προσλήψεων (οι οποίες σημειωτέον αφορούν το σύνολο του Δημοσίου τομέα), μπορεί εύκολα να διαπιστώσει κανείς ότι τα δραματικά κενά στην εκπαίδευση θα συνεχίσουν να υπάρχουν και να διογκώνονται τη νέα χρονιά.
Υπήρξε απόλυτη και σαφής τοποθέτηση από τη μεριά της ηγεσίας του Υπουργείου ότι δεν μπορούν να δοθούν μισθολογικές αυξήσεις «λόγω της δημοσιονομικής κατάστασης» ενώ για όλα τα υπόλοιπα (ωράριο, τμήματα, σχολεία) ανάγονται στην «ανάγκη για μαζικούς διορισμούς, κάτι το οποίο δεν μπορεί να γίνει».
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Δεν πρέπει να υπάρξει κανένας απολύτως εφησυχασμός για τον κλάδο. Η «πίστωση χρόνου» που ζητά η νέα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, λειτουργεί παραλυτικά για τον κλάδο, όταν όλα τα προβλήματα είναι εδώ καθημερινά και καμία προοπτική επίλυσης δεν δίνεται. Δεν μπορούμε σε καμία περίπτωση να αποδεχθούμε τη χιλιοειπωμένη θεωρία ότι «παραλάβαμε δημοσιονομικό χάος» όπως για χρόνια τώρα ακούμε από κάθε νέα κυβέρνηση. Δεν έχουμε κανένα λόγο να υποταχτούμε στον εκβιασμό που επιχείρησε να επιβάλλει η ηγεσία του υπουργείου ότι δήθεν φοβούνται «μην τυχόν και τα δημοσιονομικά της χώρας γίνουν πέντε φορές χειρότερα απ’ ότι είναι τώρα» όπως αυτολεξεί μας ανέφεραν για να μας πουν επί της ουσίας ότι για τους εκπαιδευτικούς δεν προβλέπεται ούτε ένα ευρώ στην τσέπη τους και ότι «δυστυχώς» η πολιτική της βάρβαρης λιτότητας θα συνεχιστεί.
Συνάδελφοι, συναδέλφισσες
Καμία αναμονή και καμία πίστωση χρόνου δεν μπορεί να δοθεί. Όλα τα αιτήματά μας παραμένουν ζωντανά και επίκαιρα. Όσα είπαμε μέχρι τώρα ισχύουν. Ο μόνος δρόμος που μπορεί να δώσει πραγματική προοπτική και ελπίδα για τους εκπαιδευτικούς, τα Σχολεία, την Παιδεία και τα Παιδιά είναι η αγωνιστική συσπείρωση και ενεργοποίηση του κλάδου τώρα.
Όλοι στα σωματεία μας και στις γενικές συνελεύσεις. Όλοι στον αγώνα!
Για τις Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις ΔΕ
Γιώργος Δεμερδεσλής, Γεν. Γραμματέας του ΔΣ της ΟΛΜΕ
Χρίστος Σόφης, μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου