Εκπαιδευτικός Όμιλος - Αντιτετράδια της Εκπαίδευσης: Ο δαμόκλειος "κόφτης"

Θριαμβολογεί ξεδιάντροπα ο Α. Τσίπρας για τις «καλές ειδήσεις» και για την «έξοδο στις αγορές το 2017».
     Κομπάζει ο Ε. Τσακαλώτος για την απόφαση της συζήτησης για το χρέος που επιφύλαξε για τη χώρα μας το Eurogroup της 9ης Μάη. Εκφράζει την ευχαρίστησή του από τη Ουάσιγκτον ο Ν. Παππάς για τη συνάντησή του με τον υπουργό Οικονομικών Τ. Λιου. Μοιράζει γραβάτες ο Π. Καμμένος ενόψει των χαρμόσυνων νέων που θα αναγγείλει το Eurogroup της 24ης Μάη. Κι όλ’ αυτά γιατί κατάφεραν δήθεν να αποφύγουν την ψήφιση των «προληπτικών μέτρων» που απαιτούσε το ΔΝΤ, ύψους 3,5 δις €. Και με αυτήν τη χαροποιό διάθεση η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. έφερε την περασμένη Τετάρτη στις κοινοβουλευτικές Επιτροπές και αύριο για ψήφιση, το νέο αντιδραστικής κοπής νομοσχέδιο- «σκούπα», που θα περιλαμβάνει τον «πρόσθετο έκτακτο μηχανισμό δαπανών» (τον επονομαζόμενο «κόφτη»), καθώς και τα 17 προαπαιτούμενα («κόκκινα δάνεια», Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων, ανεξαρτητοποίηση της Γ.Γ. Εσόδων, έμμεσους φόρους, κ.α.), προκειμένου να εκταμιευτεί η νέα δόση των περίπου 11 δις €. Έμπλεοι αισιοδοξίας οι κυβερνητικοί θεωρούν ήδη ότι μετά το Eurogroup της 24ης Μάη και την ολοκλήρωση της πρώτης «αξιολόγησης», θα τους παραχωρηθεί ένας αυτοματοποιημένος «οδικός χάρτης», για όλα τα τρέχοντα ζητήματα, που θα συμπληρώνεται με το εργαλείο ενός διαχρονικού Μνημονίου, του λεγόμενου «πρόσθετου έκτακτου μηχανισμού δαπανών», ή κοινά «κόφτη».
     Θυμίζουμε πως η «Συνθήκη για τη σταθερότητα, το συντονισμό και τη διακυβέρνηση στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση» (πιο γνωστή και ως «Δημοσιονομικό Σύμφωνο»), προβλέπει ήδη από το 2013 ένα μηχανισμό αυτόματης διόρθωσης τυχόν αποκλίσεων από τους δημοσιονομικούς στόχους, έτσι ώστε να τηρούνται ισοσκελισμένοι ή πλεονασματικοί οι Προϋπολογισμοί, δηλ. μία καταστατική συνθήκη που αφορά όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ. Αυτός ο αυτόματος «μηχανισμός», που επανέφερε η κυβέρνηση Τσίπρα, για μεν τους δανειστές θα διασφαλίζει την επίτευξη των στόχων, για δε το λαό θα αποτελεί τη «Δαμόκλειο Σπάθη», προκειμένου να τηρούνται κατά γράμμα οι επαχθείς όροι της μνημονιακής επέλασης και να πετσοκόβεται κάθε, κοινωνική κυρίως, δαπάνη στο όνομα της υπέρβασης των στόχων!  Μάλιστα, έχει θεσπιστεί ήδη από το καλοκαίρι του 2015, με Οδηγία της ΕΕ, πεντακομματικό όργανο, το  «Συμβούλιο Δημοσιονομικής Πολιτικής», που θα χειρίζεται ανάλογα τον «κόφτη». Φυσικά, όλ’ αυτά, αποτελούν «ευσεβείς πόθους», αφού οι δανειστές, και κυρίως το ΔΝΤ, απαιτούν να περιγράφονται εξαρχής και με κάθε λεπτομέρεια τα πεδία των δαπανών στα οποία θα γίνονται περικοπές. Για τον πρόεδρο του Eurogroup, Γ. Ντάισελμπλουμ, «τίποτα δεν έχει τελειώσει ακόμα».
     Σε ό,τι αφορά το ζήτημα της αυριανής ψηφοφορίας -που θα γίνει εν μέσω των συγκεντρώσεων που έχει συγκαλέσει η ΑΔΕΔΥ και άλλες οργανώσεις-, του νέου πολυνομοσχεδίου, η αντιπολίτευση αρνείται να το ψηφίσει, (ή ίσως ψηφίσει κάποια άρθρα του) παίζοντας το γνωστό θέατρο του «υπερασπιστή» των λαϊκών συμφερόντων. Ωστόσο, να θυμίσουμε πως το Μνημόνιο ΙΙΙ, που υπέγραψε ο Α. Τσίπρας πέρυσι στις 12 Ιούλη, το ψήφισαν όλοι μαζί  (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ,  Ποτάμι, ΑΝ.ΕΛΛ). Επομένως δεν υπάρχει κανένα κοινοβουλευτικό αδιέξοδο στις δήθεν «οριακές» ψηφοφορίες ή στα πολιτικά «τερτίπια» της ΝΔ .   
     Αυτά ως προς την πρώτη «αξιολόγηση». Γιατί θα πρέπει να θυμίσουμε πως αμέσως μετά ακολουθεί νέα «διαπραγμάτευση» και δεύτερη «αξιολόγηση» που αφορά τα Εργασιακά, καθώς και άλλα 43 προαπαιτούμενα, τα οποία θα είναι και τα τελευταία καρφιά στο φέρετρο των εργασιακών σχέσεων. Κι ενώ ο λαός μας πνίγεται από τα αλλεπάλληλα κύματα των    αντιδραστικών μέτρων, η συγκυβέρνηση, για να δώσει διέξοδο στις απαιτήσεις της ντόπιας ολιγαρχίας, ετοιμάζεται να φέρει στη Βουλή το νέο «αναπτυξιακό Νόμο» που προβλέπει δισεκατομμύρια ενισχύσεων και φοροαπαλλαγών για ντόπια και ξένα μονοπώλια που θα «επενδύσουν», εξαγοράζοντας για ένα κομμάτι ψωμί τον πλούτο της χώρας μας.
ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ
     Όμως ας ρίξουμε μία ματιά σε αυτούς τους περιλάλητους δημοσιονομικούς στόχους για τους οποίους η κυβέρνηση Τσίπρα, παρά τις μεγαλοστομίες, αποδέχθηκε με γονυκλισίες τις προτάσεις της Κομισιόν και πιθανότατα και του ΔΝΤ, ενδίδοντας στο σφιχταγκάλιασμα των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Και πρώτα απ’ όλα να πούμε πως τα 5,4 δις € που συμφώνησε να αρπάξει από το στύψιμο του λαού μας, είτε με τη φοροληστεία είτε με τις περικοπές των συντάξεων, δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό, για να το προσπερνά «αβρόχοις ποσίν», θεωρώντας το μάλιστα μέγα επίτευγμα που οδηγεί στην «ανάπτυξη», στις «αγορές» και την «αναδιάρθρωση» του χρέους. Όλοι αυτοί οι δημοσιονομικοί στόχοι, βασίζονται στην προϋπόθεση ότι θα κινούνται στην τροχιά ενός «πρωτογενούς πλεονάσματος» για τις επόμενες δεκαετίες, της τάξης του 3,5%, δηλαδή γύρω στα 6-6,5 δις € (αθροιστικά) το χρόνο, αρχής γενομένης από το 2018 έως το 2025! Το 2030 καθορίζονται στο 3,2% του ΑΕΠ και μετά να υποχωρήσει στο 1,5% του ΑΕΠ, μέχρι το 2040, για να σταθεροποιηθεί σε αυτό το επίπεδο έως το 2060! Εάν αυτή η πορεία δεν γίνεται εφικτή, τότε μπαίνει σε εφαρμογή ο «κόφτης» ώστε να περικοπούν τόσες δαπάνες (ή αντίστοιχα να προστεθούν τόσοι φόροι) ώστε να πετυχαίνεται ο στόχος! Αν για παράδειγμα, το «πρωτογενές πλεόνασμα» του 2018 είναι μόνο 1,8% του ΑΕΠ αντί 3,5%, τότε θα περικοπούν μισθοί, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, ύψους 1,7% του ΑΕΠ (γύρω στα 3-3,2 δις €), και μάλιστα με ένα απλό Προεδρικό Διάταγμα, όπως έχει συμφωνηθεί! Κάτω από αυτές τις προϋποθέσεις, οι θριαμβολογίες του Τσίπρα αποτελούν απαρχή νέων δεινών σε βάθος δεκαετιών για τα εργατολαϊκά στρώματα! Γιατί είναι προφανές ότι μία σταθερή «ανάπτυξη» του 3,5% του ΑΕΠ, μέχρι το 2030, σε συνδυασμό με την καταβολή του παραπάνω ποσού (6-6,5 δις €) σαν ετήσιους και μόνο τόκους του χρέους, είναι απολύτως ανέφικτη και αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά τόσο τα ιμπεριαλιστικά κέντρα, όσο και η συγκυβέρνηση.
     Αρκεί να πούμε πως, σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, το 2015 η ελληνική οικονομία παρουσίασε ύφεση της τάξης του 1,3% του ΑΕΠ, ενώ για το 2016 προβλέπεται ύφεση της τάξης του 0,3% του ΑΕΠ. Και ακόμα, ότι στα έξι χρόνια των Μνημονίων το ελληνικό ΑΕΠ έχει μειωθεί κατά 26,8%. Κατά συνέπεια, η εκτόξευση της «ανάπτυξης» στο 3,5% του ΑΕΠ, είναι απολύτως εξωπραγματικός στόχος! Εξάλλου, με τα σκαμπανεβάσματα της παγκόσμιας οικονομίας μέσα σε συνθήκες ατελείωτης καπιταλιστικής κρίσης και ιμπεριαλιστικών πολέμων, είναι αβέβαιη η οποιαδήποτε πρόβλεψη, πόσω δε μάλλον για τη χώρα μας στην οποία τα τελευταία έξη χρόνια έχουν ισοπεδωθεί τόσο ο πρωτογενής όσο και ο δευτερογενής τομέας, δηλαδή οι παραγωγικοί τομείς της οικονομίας.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ
     Ας περιηγηθούμε όμως σε αυτούς τους «στόχους» που θα οδηγήσουν το λαό μας στη μεγαλύτερη οικονομική αιμορραγία της εξαετίας.
     Α) Η «μεταρρύθμιση» του Ασφαλιστικού, για το οποίο ο «κομμουνιστής» Κατρούγκαλος δηλώνει περήφανος, προβλέπεται να αποφέρει στο δημόσιο κορβανά γύρω στο 1,2% του ΑΕΠ (το ΑΕΠ υπολογίζεται στα 183 δις €) το 2018 και περίπου 2,5% μέχρι το 2030. Αυτά τα περίπου 6,5 δις €, θα βγουν προφανώς από τις τσέπες των εκατομμυρίων εν δυνάμει συνταξιούχων, οι οποίοι θα δουν τις συντάξεις τους να μειώνονται κατά 30% λόγω των νέων ποσοστών αναπλήρωσης και του νέου τρόπου υπολογισμού τους επί ολόκληρου του ασφαλιστικού βίου. Και δεν είναι μόνο αυτό. Η αθροιστική επέλαση των τριών Μνημονίων, από το 2010 και μετά, ψαλίδισε το ποσοστό αναπλήρωσης της 40ετίας από το 80% στο 70% (Νόμος Ρέππα), στο 60% (Νόμος Λοβέρδου) και τώρα στο 40,7% (Νόμος Κατρούγκαλου). Επιπλέον, θυμίζουμε πως, το 2015, επιβλήθηκαν οι αυξημένες εισφορές ασθένειας, από 4% σε 6% στις κύριες και από 0% σε 6% στις επικουρικές συντάξεις. Αλλά και οι βαρύγδουπες δηλώσεις του υπουργού Εργασίας, ότι τάχα «ωφελημένοι είναι όσοι έχουν εισοδήματα μέχρι 1.000 € το μήνα, οι άνεργοι, οι εργαζόμενοι με μπλοκ παροχής υπηρεσιών, όσοι έχουν ελαστικές μορφές εργασίας και το 90% των ασφαλισμένων», αποτελεί χειρίστου είδους απάτη. Γιατί, ουσιαστικά, μέσα σε συνθήκες γενικευμένης ανεργίας, αυτές οι κατηγορίες, και ιδίως η νεολαία, δεν πρόκειται ποτέ να πάρουν πλήρη σύνταξη, αφού πλέον προϋπόθεση για συνταξιοδότηση είναι τα 20 χρόνια εργασίας (από 15) ή τα 6.000 ένσημα (από 4.500). Τα ίδια και χειρότερα θα ισχύσουν και για τους φτωχομεσαίους αγρότες, που θα δουν να εκτοξεύονται οι ασφαλιστικές τους εισφορές από το 7% στο 20%.
Kραυγαλέα αδικία αποτελεί και η κατάργηση του ΕΚΑΣ για δεκάδες χιλιάδες συνταξιούχους που παίρνουν σύνταξη (κύρια και επικουρική) πάνω από 664 € και οι οποίοι καλούνται να επιστρέψουν αναδρομικά όσα πήραν από 1ης Γενάρη 2016, όταν ίσχυε ο προηγούμενος νόμος!
     Β) Οι νέες καταιγιστικές φορολογικές επιβαρύνσεις -που κατά την κυβέρνηση έγιναν «με γνώμονα τη δικαιότερη κατανομή των βαρών»-, με πρόσθετους άμεσους φόρους ύψους 1,8 δις €, οδηγούν σε επιπλέον στύψιμο των λαϊκών στρωμάτων. Ο περιορισμός του αφορολόγητου στα 8.600 € και η αύξηση της κλίμακας φορολόγησης αφανίζουν οικονομικά τα φτωχά εργατολαϊκά στρώματα. Το κακό επεκτείνεται και με τις νέες αυξήσεις στους έμμεσους φόρους, που η κυβέρνηση φέρνει για ψήφιση και συγκεκριμένα: νέα αύξηση στον ΕΝΦΙΑ, στον ΦΠΑ στο 24%, αυξήσεις στους φόρους στα καύσιμα, στον καπνό, τη μπύρα, κλπ., καθώς και μια σειρά νέους ειδικούς φόρους, απ' τα ηλεκτρονικά τσιγάρα μέχρι τη συνδρομητική τηλεόραση. Μόνο το νέο πακέτο έμμεσων φόρων επιβαρύνει τη μέση τετραμελή οικογένεια με 700 € κ.μ.ο το χρόνο. Για να δοθεί ένα συγκριτικό μέγεθος, σημειώνουμε πως σύμφωνα με το Γραφείο της Βουλής, το μεγάλο κεφάλαιο σήμερα καταβάλλει μόλις 2 δις € φόρους απ' το σύνολο των 50 δις €, δηλαδή μόλις το 5% του συνόλου των φορολογικών εσόδων. Τα υπόλοιπα τα πληρώνουν τα ευρύτερα εργατολαϊκά στρώματα, δηλαδή μισθωτοί, συνταξιούχοι, μικρομεσαίες επιχειρήσεις, εργάτες, εργαζόμενοι με μπλοκάκια και φτωχομεσαία αγροτιά. Αντιλαμβάνεται, κανείς, πόσο άδικοι είναι οι επιβαλλόμενοι άμεσοι και πόσο βαθιά αντιλαϊκοί είναι οι έμμεσοι φόροι, όπου πλούσιοι και φτωχοί εξισώνονται.   
     Γ) Παράλληλα, το Eurogroup της 9ης Μάη, «χαιρετίζει» τη συμφωνία για την επικείμενη έγκριση του νόμου για την ίδρυση της ήδη συμφωνημένης «Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας Α.Ε.» (Hellenic Company of Assets and Participations), η οποία δεν ανήκει στον δημόσιο ή στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αλλά λειτουργεί χάριν του δημοσίου συμφέροντος, σύμφωνα όμως με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας. Η διάρκειά του ορίζεται σε 99 χρόνια και θα έχει έδρα στην Αττική. Το νέο αυτό Ταμείο θα αποκτήσει άμεσα τέσσερις θυγατρικές: το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), την Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου Α.Ε. (ΕΤΑΔ) και τη νέα Εταιρεία Δημοσίων Συμμετοχών Α.Ε. (ΕΔΗΣ). Τα πάντα θα εποπτεύονται από τα ξένα κέντρα, ενώ στις προβλεπόμενες παρεμβάσεις αναφέρονται, ακόμη, η έγκριση από τη Βουλή της συμφωνίας πώλησης του παλιού αεροδρομίου του Ελληνικού, η ολοκλήρωση των διαδικασιών για τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, η έγκριση από το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής (ΚΥΣΟΙΠ) της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης του ΟΛΘ.
     Δ) Στo Eurogroup της 9ης Μάη ορίζεται και η απαίτηση των δανειστών να κατατεθεί από τη συγκυβέρνηση ρύθμιση, με την οποία οι τράπεζες θα έχουν τη δυνατότητα να μεταβιβάζουν το σύνολο των δανείων («κόκκινων» και εξυπηρετούμενων) στα κοράκια των ξένων funds. Προβληματικά δάνεια μεγάλων επιχειρήσεων συνολικού ύψους 1,2 δις € (από 600 εκατ. € η κάθε μία) θα μεταβιβάσουν η Eurobank και η Alpha Bank στο αμερικανικό επενδυτικό fund KKR, στο οποίο δίνεται η πρώτη άδεια λειτουργίας για διαχείριση κόκκινων δανείων. Το ξεπούλημα των δανείων θα γίνεται χωρίς την πληρωμή φόρων ή άλλων τελών! Σε αυτό το επίπεδο αναμένεται να αναλάβει επίσης δράση και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης (EBRD), αγοράζοντας χαρτοφυλάκια «προβληματικών δανείων» -κυρίως μεγάλων επιχειρήσεων- από εγχώριους τραπεζικούς ομίλους, για να τα διαπραγματευτεί στη συνέχεια με «επενδυτές».
     Σε πρώτη φάση, με την ψήφιση και εφαρμογή του σχετικού νόμου, οι τράπεζες θα έχουν τη δυνατότητα πώλησης «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων αυτοαπασχολούμενων, επαγγελματιών, «μικρομεσαίων» επιχειρήσεων, καθώς και «κόκκινων» στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας πάνω από 140.000 € και βέβαια όλων των «κόκκινων» στεγαστικών που δεν αφορούν σε πρώτη κατοικία. Από το Γενάρη του 2018, «απελευθερώνεται» το σύνολο των δανείων για πρώτη κατοικία και για ποσά κάτω από 140.000 €. Με το νέο «Κώδικα Δεοντολογίας» που καταρτίζει η Τράπεζα της Ελλάδας (προβλέπεται στο αρχικό μνημόνιο) εμπλουτίζονται οι υπάρχουσες διατάξεις με ρήτρες που θα αποτρέπουν κάθε δυνατότητα προσφυγής στη Δικαιοσύνη, όσων εργατολαϊκών νοικοκυριών χάνουν το σπίτι τους!
Η ΑΝΑΚΑΜΨΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΗΧΗΡΑ ΠΑΡΟΜΟΙΑ
     Σε ό,τι αφορά την «ανάκαμψη» της οικονομίας που ευαγγελίζεται η κυβέρνηση Τσίπρα, αυτό που είναι βέβαιο είναι το ότι ο λαός μας δεν έχει τίποτα να κερδίσει ούτε από την «ανάπτυξη» της οικονομίας ούτε από την «αναδιάρθρωση» του χρέους. Η μνημονιακή πολιτική θα συνεχιστεί απαρέγκλιτα για τις επόμενες δεκαετίες, όπου δεν προβλέπονται ούτε αυξήσεις μισθών, μεροκάματων και συντάξεων, μήτε αύξηση των κοινωνικών δαπανών (Υγεία, Εκπαίδευση, Πρόνοια), ούτε καταπολέμηση της ανεργίας (η ένταξη στο πακέτο Γιούνκερ των πρώτων 42 επενδύσεων, ντόπιων και ξένων μονοπωλίων, συνολικού ύψους 5.4 δις €, που ενέκρινε το Κυβερνητικό Συμβούλιο Οικονομικής Πολιτικής - ΚΥ.Σ.ΟΙ.Π.-, καλύπτει όλες κι όλες 5.500 θέσεις εργασίας, επί συνόλου περίπου 1,5 εκατ. ανέργων), μήτε μειώσεις της ασύλληπτης φοροληστείας. Να σημειώσουμε πως η ΕΕ βιάζεται να ξεμπερδεύει με την ελληνική «αξιολόγηση», έχοντας μπροστά της τόσο το βρετανικό Δημοψήφισμα για την παραμονή ή όχι της Βρετανίας στην ΕΕ, όσο και το προσφυγικό με το τερατούργημα της Συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας, το οποίο μετά την αποπομπή Νταβούτογλου, βρίσκεται στον αέρα και τα εκατομμύρια των προσφύγων-μεταναστών να περιμένουν να περάσουν στην Ευρώπη. Υπάρχουν ακόμα οι επικείμενες εκλογές στην Αυστρία και Ισπανία, η πολιτική αστάθεια και οι προεδρικές εκλογές στη Γαλλία το 2017, η κρίση που σοβεί μέσα στο Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας με την άνοδο της ακροδεξιάς και τέλος οι εκλογές στη Γερμανία ομοίως το 2017. Παράλληλα, αυτή η εκρηκτική γενική άνοδος των ακροδεξιών κομμάτων και ο πιθανότατος κίνδυνος γενίκευσης των πολεμικών επιχειρήσεων του ιμπεριαλισμού τόσο στη Λιβύη, όσο και στη Μ. Ανατολή, δημιουργούν εύθραυστες ισορροπίες στο γερμανογαλλικό άξονα και στην ΕΕ γενικότερα. Κατά συνέπεια, μία ελληνική χρεοκοπία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, δημιουργεί έναν ακόμα παράγοντα που αποσταθεροποιεί το κλίμα της «ευρωπαϊκής ενότητας», που προσπαθεί να στήσει στα πόδια του ο σκληρός πυρήνας της ΕΕ. Αυτή είναι η «εξωτερική» πλευρά του ζητήματος.
     Υπάρχει ωστόσο και η «εσωτερική» πλευρά, όπου μέσα σ’ αυτή βρίσκεται και το καυτό θέμα της αναδιανομής των αγορών ολόκληρης της Ν.Α. Μεσογείου, που συνδέεται άμεσα με το Αιγαίο και τη χώρα μας. Πάνω σε αυτό το θέμα και με εργαλείο το τεράστιο χρέος, το αμέσως επόμενο διάστημα, θα ασκηθούν πιέσεις, απειλές και εκβιασμοί.
     Η άρση του κινδύνου ενός Grexit ή μίας άτακτης χρεοκοπίας, σε συνδυασμό με την προβολή της «αναδιάρθρωσης» του χρέους, αποτελεί βασικό στοιχείο για να ξεκαθαρίσει η εικόνα των ιμπεριαλιστικών σχεδιασμών στη λεκάνη της Μεσογείου. Υπάρχει ένα γεωπολιτικό νήμα που συνδέει τις επικείμενες πολεμικές επιχειρήσεις στη Λιβύη, τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις της Γενεύης για το συριακό καθεστώς, την αποκρουστική δράση του ISIS, την πιθανή αυτονόμηση κάποιων κουρδικών περιοχών (ή τη δημιουργία κάποιου τύπου κουρδικού κράτους), τη γεωστρατηγική σημασία της Τουρκίας και τις παράλογες απαιτήσεις της και τη χώρα μας, που βρίσκεται στο κέντρο αυτών των γεγονότων. Επομένως, είναι προφανές ότι η συγκυβέρνηση Α.Τσίπρα-Π.Καμμένου, θα βρεθεί στη μέγγενη των εξελίξεων και θα υποχρεωθεί από τους ιμπεριαλιστές σε σοβαρές εκχωρήσεις με αντάλλαγμα τη «ρύθμιση» του χρέους.

www.alfavita.g