Τα νέα χαρακτηριστικά που θέλει το ΥΠΠΕΘ να έχει ο εκπαιδευτικός σκιαγραφούνται στην αρχή της πρότασής του για το Νέο Δίκτυο Δομών Υποστήριξης του Εκπαιδευτικού Έργου. (Διαβάστε την πρόταση εδώ).
Το ΥΠΠΕΘ, σύμφωνα με την πρότασή του, δείχνει να κατανοεί τον ασφυκτικό έλεγχο που άσκησε ως τώρα το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα στον εκπαιδευτικό και τη σχολική μονάδα, και προσδοκά ότι με το νέο νομοθετικό πλαίσιο και τις θεσμικές παρεμβάσεις που θα γίνουν, ο εκπαιδευτικός δε θα αποστασιοποιείται αλλά θα εμπλακεί και θα γίνει μέρος των αλλαγών που θα δρομολογηθούν.
Μερικά βασικά νέα χαρακτηριστικά που θέλει από τον εκπαιδευτικό το ΥΠΠΕΘ είναι: παραγωγός και σχεδιαστής εκπαιδευτικού έργου και όχι εκτελεστής, συμμετοχικότητα στις αλλαγές, έλεγχος του παιδαγωγικού του έργου κ.ά
Για τα νέα χαρακτηριστικά του εκπαιδευτικού αλλά και της σχολικής μονάδας στην πρόταση αναφέρεται:
Ένα από τα κύρια ζητούμενα της λειτουργίας των σχολικών μονάδων αποτελεί η δυνατότητα αυτόνομου σχεδιασμού και υλοποίησης του Εκπαιδευτικού Έργου. Το εκπαιδευτικό μας σύστημα, ως κεντρικά και σχολαστικά σχεδιαζόμενο για το σύνολο των παραμέτρων-έμψυχων και υλικών- της εκπαιδευτικής διαδικασίας, στην πράξη έχει δημιουργήσει ένα ασφυκτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο καλούνται, όλες οι σχολικές μονάδες της χώρας να λειτουργήσουν ομοιογενώς, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις εκάστοτε ιδιαίτερες ανάγκες και συνθήκες.
Η Προκρούστεια αυτή πραγματικότητα αδρανοποιεί τις δημιουργικές δυνατότητες προσαρμογών, σχεδιασμού και αλλαγών μέσα από πρωτοβουλίες των ίδιων των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας. Ταυτόχρονα δικαιολογεί ως λογική αντίδραση την «αποστασιοποίηση» των εκπαιδευτικών από το ίδιο το έργο τους από τη στιγμή που δεν αναγνωρίζουν μέσα σε αυτό τον εαυτό τους ως μέτοχο και συμμέτοχο του πλαισίου εντός του οποίου καλούνται να λειτουργήσουν. Αυτή η «εξωτερικότητα» του πλαισίου, τους μετατρέπει περισσότερο σε «αποξενωμένους εκτελεστές» και «εντολοδόχους» ενός έργου και όχι σε παραγωγούς και συντελεστές του. Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η δυσκολία αποδοχής κάθε προτεινόμενης αλλαγής αλλά και ελέγχου του έργου τους αφού σχεδιάζεται πέρα και έξω από αυτούς, προερχόμενη από τα άνωθεν κέντρα σχεδιασμού.
Στον αντίποδα, η δυνατότητα συμμετοχής των ιδίων σε ένα σύνολο προτάσεων σχεδιασμού, υλοποίησης και αυτοελέγχου του παιδαγωγικού τους έργου, σε συνδυασμό με την ενδυνάμωσή τους ,μέσω επιμορφωτικών προγραμμάτων, θα επιτύγχανε τη σταδιακή ουσιαστική εμπλοκή τους στην όλη διαδικασία με τελικό στόχο την αυτοδέσμευσή τους στις αποφάσεις του Συλλόγου Διδασκόντων. Η διαδικασία αυτή οδηγεί, πέραν των άλλων, στην χειραφέτηση του εκπαιδευτικού τόσο ως μονάδα όσο και ως μέλος ενός επαγγελματικού και επιστημονικού συνόλου.
fresh-education.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου