H ΦΩΤΟ είναι από την Έκθεση ζωγραφικής του Στέλιου Κούκου στην «Ζώγια»: Πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;
Διαβάστε αναλυτικά για όλες τις εορτές στο ορθόδοξο εορτολόγιο
και τη μνήμη των Αγίων μας, στο Ορθόδοξο Εορτολόγιο ΕΔΩ
ΕΘΝΙΚΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
9η Ιουλίου 1821: Ο Ιερομάρτυρας Κυπριανός και οι λοιποί Νεομάρτυρες της Κύπρου!
13 Ιουλίου: μέρα μνήμης του Αγίου Αλέξανδρου Σμορέλ, ιδρυτού της αντιναζιστικής οργάνωσης "Λευκό Ρόδο".
15η Ιουλίου 1099! Η άλωση της Ιερουσαλήμ από τους Σταυροφόρους.
Η 15η Ιουλίου 1099 σηματοδοτεί , με την άλωση της Ιερουσαλήμ από τους σταυροφόρους (Α΄ Σταυροφορία), την αλλαγή τροχιάς της παγκόσμιας ιστορίας και την πρώτη εμφάνιση με «ιμπεριαλιστικά» χαρακτηριστικά των Δυτικών στην ευρύτερη καθ΄ ημάς Ανατολή. Χαρακτηριστικά που θα γίνουν πιο ξεκάθαρα με την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1204 και την έναρξη της Φραγκοκρατίας στην Ελλάδα (Βλέπε λεπτομέρειες στο Γ. Καραμπελιάς, «1204. Η διαμόρφωση του Νεότερου Ελληνισμού»)
Η πτώση της Ιερουσαλήμ στα χέρια των σταυροφόρων σημαδεύτηκε από ένα απίστευτο λουτρό αίματος, καθώς εξολοθρεύτηκε από τους σταυροφόρους σχεδόν όλος ο πληθυσμός της Ιερουσαλήμ (70.000 άνθρωποι), χωρίς να γίνεται διάκριση ανάμεσα σε Μουσουλμάνους, Εβραίους ή Χριστιανούς. Ενδεικτική της απίστευτης αγριότητας και του απύθμενου κυνισμού, ως δίκαιη θεϊκή κρίση, που αντανακλά την βάναυση παπική ιδεολογία εκείνης της εποχής, ο τρόπος που περιγράφει την ανελέητη σφαγή ο ιερέας και χρονογράφος Ραϊμόνδος ντ΄Αγκιλέ:
«Η ποσότητα του αίματος που χύθηκε εκείνη την ημέρα είναι απίστευτη… Κάποιοι από τους άντρες μας (και αυτό ήταν πιο φιλεύσπλαχνο) έκοψαν τα κεφάλια των εχθρών τους… Άλλοι τους βασάνισαν περισσότερο, ρίχνοντάς τους στις φλόγες… Σωροί από κεφάλια, χέρια και πόδια φαίνονταν στους δρόμους της πόλης. Όμως, όλα αυτά ήταν ασήμαντα σε σύγκριση με όσα συνέβησαν στον Ναό του Σολομώντος. Τι συνέβη εκεί; Αν πω την αλήθεια, θα υπερβεί τα όρια της πίστης σας. Γι’ αυτό αρκεί να αναφέρω τουλάχιστον αυτό, ότι στον Ναό του Σολομώντος και στην αυλή του οι άντρες προχωρούσαν έφιπποι με το αίμα να φτάνει μέχρι τα γόνατά τους και τα χαλινάρια. Πραγματικά, ήταν μια δίκαιη και υπέροχη κρίση του Θεού που αυτό το μέρος είχε γεμίσει από το αίμα των απίστων… Η πόλη είχε γεμίσει από πτώματα και αίμα».
A, C. Krey, “The First CrusadeQ The Accounts of Eyewitnesses and Partisipants, Priston 1921.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου