ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ-ΜΗΝΥΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ 2019
Σε ένα συγκλονιστικό κείμενο που περιλαμβάνεται στο βιβλίο του «Αργά βαδίζει ο Χριστός», ο νεοφανής άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς συνοψίζει την εντελώς και ουσιωδώς άθεη νοοτροπία του καπιταλιστή, ο οποίος κόντρα στο ρηθέν της Γραφής, υποστηρίζει ένα άλλο ρηθέν που λέει: «όλη η γη είναι δική μου».
«Έγώ άνέκαθεν αισθανόμουν βαθιά περιφρόνηση άπέναντι στούς άδύναμους καί πεινασμένους άνθρώπους, πού ζητούν μιά άλλαγή οικονομική καί νομική,ή όποία θά έδινε καί σ' αύτούς ψωμί καί δικαιώματα τόσα όσα έχει καί κάθε άριστοκράτης. Έπάνω σέ τί βασίζουν οί προλετάριοι αύτή τήν άπαίτησή τους; Στήν άνθρωπιά καί στό φυσικό δίκαιο; Έάν είναι σ' αύτά,τότε έχασαν τό παιχνίδι. Διότι θά ρωτούσα έγώ: Έπάνω σε τί βασίζουν τήν άνθρωπιά καί τό φυσικό δίκαιο; Έάν ή άνθρωπιά καί τό φυσικό δίκαιο είναι ή τελευταία αρχή την οποία επικαλούνται τότε εκείνοι πρέπει να πεθάνουν, διότι ή άνθρωπιά είναι νεότερη άπό τόν άνθρωπο καί τό φυσικό δίκαιο άσθενέστερο άπό τή φυσική δύναμη. Ό άνθρωπος ορίζει καί τό τί είναι ή άνθρωπιά καί τό τί είναι τό φυσικό δίκαιο. Καί έφόσον είναι έτσι, τότε έγώ έχω τή δική μου άνθρωπιά καί τό δικό μου φυσικό δίκαιο, βασισμένα επάνω στη δύναμή μου και στον πλούτο.
Κατ' αύτή τή δική μου άνθρωπιά,πάνω άπό τήν όποία έγώ δέν άναγνωρίζω άνώτερη άρχή, έγώ πρέπει νά ζώ, μά εκατοντάδες χιλιάδες προλετάριοι νά πεθάνουν άπό τήν πείνα, καί έγώ πρέπει νά ζώ καλά, μά έκατοντάδες χιλιάδες αύτών νά ζουν άσχημα.
(...)Έγώ δέν θέλω νά είμαι μισοχορτάτος, πόσο μάλλον πεινασμένος. Έγώ θέλω νά είμαι μόνο χορτάτος, μά θέλω νά είμαι χορτάτος άκόμα καί μέ τίμημα τήν πείνα σου καί τό θάνατο σου. Μού λείπουν τελείως οί λόγοι γιά τούς οποίους έγώ θά έπρεπε νά μοιράζομαι τή γή καί τό ψωμί μαζί σου. Καμία δύναμη δέν μέ σπρώχνει πρός αύτό, ούτε κάποια έξωτερική δύναμη μέ άναγκάζει. Σέ μένα τίποτα δέν λέει ότι ή γή είναι δική μας, ένώ όλα μοϋ λένε ότι ή γή είναι δική μου».
Εναντίον αυτής της νοοτροπίας που διαμόρφωνε την αντίστοιχη αφόρητη πραγματικότητα εξεγέρθηκαν με ειρηνικό τρόπο οι εργάτες την Πρωτομαγιά του 1886 στο Σικάγο, αντίστοιχες της οποίας εκδηλώθηκαν και στην πατρίδα μας μεταγενέστερα. Για να καταπνίξει την ειρηνική αυτή διαμαρτυρία εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων τότε, που υποστήριζε το «8 ώρες (βιοποριστικής) δουλειάς, 8 ώρες ύπνου, 8 ώρες ελεύθερου χρόνου», η «ευγενής» ιθύνουσα τάξη των ΉΠΑ κατέφυγε σε βία και άγρια καταστολή με όπλα με πραγματικές σφαίρες εναντίον του πλήθους, με αποτέλεσμα νεκρούς ανθρώπους.
Η Ορθόδοξη Παράδοσή μας παρουσιάζει μια μοναδική ανεπιείκεια εναντίον της αποστέρησης του μισθού και της αδικίας στη διανομή του εισοδήματος. Η αδικία, όπως θα έλεγε και ο σύγχρονος γέροντας Παΐσιος ο αγιορείτης, δεν έχει καμιά δικαιολογία, διότι το ακόρεστο πάθος της πλεονεξίας δεν συνιστά δικαιολογία σε κανένα επίπεδο. Παραταύτα, το πιο διεφθαρμένο και άπληστο μέρος της κεφαλαιοκρατικής τάξης διασαλπίζει την απενοχοποίηση της κερδοσκοπίας σε βάρος του φτωχού συνανθρώπου, την οποία θεωρεί ως ...θεμιτή. Από κοντά και η αστοχριστιανική ψευδοθεολογία, πιστή στη γραμμή των Γραμματέων και Φαρισαίων της εποχής του Χριστού, «απενοχοποιεί» τον πλουτισμό, όταν ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος θα πει ότι «κάθε πλούσιος είναι είτε άνομος είτε γιος ανόμου».
Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός λέει, αντιθέτως, πολύ χαρακτηριστικά: «Όταν δεις κάποιον να πλουτίζει με αδικίες και να ευημερεί, να στενάξεις, να δακρύσεις. Διότι ο πλούτος αυτός προσθέτει σ' αυτόν τιμωρία...», ενώ ο άγιος των νεοελληνικών γραμμάτων Αλ. Παπαδιαμάντης θα προσθέσει: «Η πλουτοκρατία ήτο είναι και θα είναι ο μόνιμος άρχων του κόσμου, ο διαρκής αντίχριστος. Αυτή γεννά την αδικίαν, αυτή τρέφει την κακουργίαν, αυτή φθείρει σώματα και ψυχάς. Αυτή παράγει την κοινωνικήν σηπεδόνα. Αυτή καταστρέφει κοινωνίας νεοπαγείς».
Για όλους τους παραπάνω λόγους, στηρίζουμε τις κινητοποιήσεις που γίνονται που επιδιώκουν τη μεγαλύτερη κοινωνική δικαιοσύνη προς τη μεριά της δίκαιης διεύρυνσης του εργατικού εισοδήματος, όπως αυτές που εκδηλώθηκαν στη χώρα μας κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων της Πρωτομαγιάς. Επίσης, στα πλαίσια αυτά, στηρίζουμε τη διεκδίκηση ενός ωραρίου τέτοιου το οποίο να επιτρέπει στους εργαζομένους να δουλεύουν ώστε άνετα να βγάζουν τα προς το ζην και όχι, αντίστροφα, να ζουν για να δουλεύουν για τους άφρονες πλουσίους της εποχής μας.
Για άλλη μια φορά επισημαίνουμε τις ευθύνες των κυρίαρχων συνδικάτων, που ενώ το 2015 άμεσα ή έμμεσα στήριξαν την επιβολή της μνημονιακής πολιτικής στη χώρα μας, έρχονται σήμερα να παραστήσουν ότι διαμαρτύρονται για τις συνέπειες της ίδιας αυτής πολιτικής.
Επισημαίνουμε επίσης ότι τα συνδικάτα καλύπτουν μόνο τμήμα του δημόσιου ή ευρύτερου δημόσιου τομέα της οικονομίας. Οι εργαζόμενοι στην ιδιωτική οικονομία έχουν μείνει εντελώς ακάλυπτοι. Αφού πλήρωσαν το μεγαλύτερο βάρος των συνεπειών της κρίσης οδηγούμενοι μαζικά στην ανεργία, τα δικαιώματά τους καταστρατηγούνται συστηματικά.
Στη σημερινή συγκυρία, παραμένει επίκαιρο το απόσπασμα της καθολικής επιστολής του Ιακώβου, για όσους εργοδότες εκμεταλλεύονται την μειονεκτική θέση των εργαζομένων λόγω της κρίσης:
«Οι πλούσιοι να κλάψουν γοερά για τα βάσανά τους, που σε λίγο έρχονται.( …) Ο μισθός των εργατών που τον στερήθηκαν κραυγάζει εναντίον τους και φτάνει ως τα αυτιά του παντοδύναμου Κυρίου.»
Ανάρτηση από:geromorias.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου