της Γεωργίας Χαρίτου
ένα βράδυ σε τσουβάλιασα μαζί με την αδερφή σου για να προλάβουμε το πλοίο. Κι ένα άλλο βράδυ, κοιμήθηκες με τον μπαμπά μέσα στο αυτοκίνητο,την ώρα που εγώ, ξημερώματα, προσπαθούσα να ηρεμήσω το μωρό μας μέσα στο αγιάζι περιμένοντας τον αργοπορημένο Πρέβελη. Και ακολούθησαν κι άλλα μέσα σε διαφορετικά ξενοδοχεία και δεν γκρίνιαξες στιγμή. Ούτε όταν σε μια αλλαγή με ρώτησες "θα πάρουμε καράβι για να πάμε στο άλλο ξενοδοχείο;", ούτε όταν έκανες εμετό από το πολύ απέξω φαγητό, ούτε όταν σε άφησα χωρίς καμία προσαρμογή στον παιδικό. Ούτε καν όταν γυρνώντας από το σχολείο, έτρεχα πρώτα στην αδερφή σου να ξαλαφρώσει το πετρωμένο στήθος μου.
Ποτέ δεν αναρωτήθηκα πώς νιώθεις για όλα αυτά. Μόνο χθες το βράδυ που μου είπες ότι έχεις κάτι εδώ που σε κάνει να παίρνεις γρήγορες ανάσες και θα περάσει μόνο του σε λίγες μέρες. Σε άγχωσα πουλάκι μου με τις ετοιμασίες της μετακόμισης και τους αποχαιρετισμούς. Στο σχολείο σου, στο σχολείο μου, στην παρέα...
Για όλα τα παραπάνω σου ζητώ συγγνώμη και σου υπόσχομαι ότι η μαμά θα δηλώνει από εδώ και πέρα μόνο κοντά και ό,τι γίνει. Για να μην ξαναχωριστεί η οικογένειά μας, για να μην αλλάζεις φίλους κάθε χρόνο, για να ξανακοιμηθείς στους παππούδες επειδή θα το έχεις ζητήσει εσύ. Μα πάνω απ'όλα για να σου διδάξω ότι πρέπει να κυνηγάς τα όνειρά σου αλλά να σταματάς εκεί που θίγεται η αξιοπρέπειά σου. Εξάλλου, είμαι σίγουρη πάντα θα βρίσκεις ένα καινούριο όνειρο να κυνηγήσεις.
Με πολλή αγάπη,
η περήφανη αναπληρώτρια μαμά σου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου