Έξι μήνες μετά την κήρυξη του πολέμου (28 Οκτωβρίου 1941) από την Ιταλία, τα ιταλικά στρατεύματα εισέρχονται στην Κέρκυρα, τη Δευτέρα 28 Απριλίου 1941. Η Κέρκυρα για τρίτη φορά μετά το 1916 και το 1923 βρίσκεται κάτω από τον ιταλικό ζυγό.
Οι σφοδροί βομβαρδισμοί το προηγούμενο διάστημα και κυρίως στις 25 Νοεμβρίου, της Αγίας Αικατερίνης, αλλά και 26 , 28, ακόμα και τη μέρα των Χριστουγέννων (25- 12 – 1940) κατά παράβαση των άγραφων κανόνων του διεθνούς δικαίου σε συνδυασμό με τις επικές νίκες του ελληνικού στρατού στο μέτωπο της Αλβανίας, αλλά και την πολιτική εξιταλισμού της Κέρκυρας και των Ιονίων Νήσων, έχουν δημιουργήσει στον κερκυραϊκό λαό και τη νεολαία ένα εκρηκτικό κοκτέιλ περιφρόνησης και μίσους προς τους κατακτητές.Στόχος της ιταλικής προπαγάνδας ήταν να πείσει τους Κερκυραίους ότι έχουν κοινά ιστορικά στοιχεία και συμφέροντα. Το κέντρο βάρους πέφτει στην κερκυραϊκή νεολαία. Ειδικά στην εκπαίδευση η ιταλική κατοχική διοίκηση επέβαλε τη διακοπή της λειτουργίας των σχολείων της Μέσης εκπαίδευσης μέχρι την 19η Ιουνίου του 1941 «δια λόγους τάξεως». Ο ιταλικός στρατός αναλαμβάνει την «εκπαίδευση» της νεολαίας με τη διδασκαλία ιταλικών τραγουδιών και της ιταλικής γλώσσας στους μαθητές με το δόλωμα της διανομής υπολειμμάτων του στρατιωτικού συσσιτίου.
Η απάντηση της κερκυραϊκής νεολαίας δε θα αργήσει. Στη λιτανεία του Αγίου Σπυρίδωνα, το πρωτοκύριακο του Νοεμβρίου 1941 ξεσπά η πρώτη αυθόρμητη εκδήλωση αντίστασης των μαθητών και μαθητριών των Γυμνασίων της Κέρκυρας. Ήταν τότε που για πρώτη και τελευταία φορά η φασιστική νεολαία της ιταλικής παροικίας έκανε την παρουσία της στη λιτανεία. Ένας μαθητής σηκώνει μια ελληνική σημαία, τότε οι μαθητές προχωρούν από την πλατεία της Ιονικής Τράπεζας κατά ομάδες οι οποίες συναντήθηκαν και ενώθηκαν στο Πεντοφάναρο προς την πάνω πλατεία τραγουδώντας τον εθνικό ύμνο, το «κορόιδο Μουσολίνι» και άλλα. Το τραγούδι « πάπια που κορφολούζεσαι» με την επωδό του «κι αδέλφια έχεις Κέρκυρα δεν θα καταδεχθούνε την όμορφή τους αδελφή οι Φράγγοι να χαρούνε» δονούσε την ατμόσφαιρα σκορπίζοντας ρίγη συγκίνησης στους Κερκυραίους.
Ο λαός ακολουθεί με ενθουσιασμό, ενώ οι Καραμπινιέροι κυνηγούν και χτυπούν τους μαθητές. Οι μαθητές με πέτρες απαντούν στους Ιταλούς. Μέσα στη σύγχυση, πολλοί μαθητές ανεβαίνουν από το «Πλατύ Καντούνι» υπό βροχή προς το 2ο Γυμνάσιο, κατεβάζουν την ιταλική σημαία και την πετούν στο δρόμο. Οι καραμπινιέροι προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν όπλα, αλλά δεν το έκαναν χάρη στην αντίδραση των μαθητών. Οι μαθητές τρέχοντας κολλούν τα κορμιά τους στα κορμιά των Ιταλών, έτσι που να μη μπορούν να χρησιμοποιήσουν τις χειροβομβίδες. Γιατί κάτω από αυτές τις συνθήκες η χρήση τους θα σήμαινε και το δικό τους θάνατο. Έτσι οι Ιταλοί δεν τόλμησαν την απασφάλιση τους.
Οι μαθητές εκμεταλλευόμενοι τη βροχή ξεφεύγουν από τα γύρω στενά. Η εκδήλωσή τους είχε απόλυτα πετύχει. Πολλοί από τους Ιταλούς Καραμπινιέρους ανεβαίνουν στο Γυμνάσιο για να συλλάβουν τους μαθητές που βρίσκονται εκεί. Ο καθηγητής – γυμναστής, Νίκος Καστάνιας, (αργότερα μέλος του ΕΑΜ) τους φράζει με το σώμα του την είσοδο.
Μέσα στην σύγχυση, πολλοί μαθητές ανέβηκαν στο σχολείο, κατέβασαν την ιταλική σημαία και την έριξαν στο δρόμο. Οι καραμπινιέροι προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν όπλα αλλά δεν το έκαναν χάρη στην αντίδραση των μαθητών. Ενώ έβρεχε ραγδαία, οι μαθητές όρμησαν να ξεφύγουν μέσα από τα καντούνια της Πόρτα Ρεμούντας αλλά κάποιοι πιάστηκαν (Μάνεσης, Καρδάκης και άλλοι). Ο ίδιος ο γυμναστής συνεπλάκη με έναν καραμπινιέρο και πλήρωσε ακριβά το θράσος του με ξύλο και φυλάκιση. Χάρη σε αυτόν όμως πολλοί μαθητές γλίτωσαν την σύλληψη από τους μανιασμένους καραμπινιέρους.Ακολουθούν συλλήψεις, φυλακίσεις και εξορίες στους Οθωνούς.
Αυτή ήταν η πρώτη αντιστασιακή πράξη ενάντια στους κατακτητές...
Από τη «Φωνή των Αργυραδιτών», αρ. φ. 126, Νοέμβριος – Δεκέμβριος 2014
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου