XΡIΣTIANIKH EΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ KΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ. Δημοκρατία σημαίνει ζωντανή συμμετοχή κι όχι ψηφοφορία από το σπίτι!

 

XΡIΣTIANIKH EΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ KΙΝΗΣΗ

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

Δημοκρατία σημαίνει ζωντανή συμμετοχή κι όχι ψηφοφορία από το σπίτι

ΝΑ ΜΗΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΥΠΑΙΘ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΤΟΥ ΑΙΡΕΤΟΥ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΜΑΣ ΣΤΙΣ ΨΕΥΔΟΕΚΛΟΓΕΣ ΗΛ. ΤΥΠΟΥ

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι

   Με έκπληξη είδαμε ότι παρά τη συντριπτική πλειοψηφία (παραπάνω από 90%) των εκπαιδευτικών πριν από δύο χρόνια να απέχουν από τις αιφνιδιαστικά εισαχθείσες ηλ. εκλογές – παρωδία για τους αιρετούς, το ΥΠΑΙΘ μη σεβόμενο τον θεσμό των αιρετών αφού ήδη έχει περικόψει αρκετά τις αρμοδιότητές τους στα συμβούλια, σαν να μη συνέβη τίποτα και χωρίς να έχει αλλάξει κάτι από το πλαίσιο διεξαγωγής τους προς το δημοκρατικότερο, προκήρυξε και φέτος πανομοιότυπα τη διεξαγωγή τους κατά τον ίδιο απαράλλακτο και αδιαφανή τρόπο. Μόνον που τώρα δυστυχώς βρέθηκαν πρόθυμες συμμετέχουσες τρεις παρατάξεις εκπαιδευτικών (παρά τα «κροκοδείλια δάκρυα» που χύνουν) που ω! τί σύμπτωση αποτελούν το μακρύ συνδικαλιστικό χέρι των τριών μεγάλων κομμάτων του ελληνικού κοινοβουλίου! Τί συμπνευματισμός κι αυτός! «Δεξιοί», «κεντρώοι» και «αριστεροί» δήλωσαν ότι θα συμμετάσχουν παρά το ότι διαφωνούν με αυτόν τον τρόπο «για να μην πάει άλλη μια διετία χαμένη όπου η διοίκηση έκανε ό,τι ήθελε εφόσον δεν υπήρχαν εκλεγμένοι αλλά δοτοί» όπως ισχυρίζονται. Δηλαδή με άλλα λόγια πιστεύουν ότι για την κακοδαιμονία που επικράτησε τα δυο τελευταία χρόνια στα υπηρεσιακά συμβούλια με τους δοτούς που έκαναν ό, τι ήθελαν φταίνε οι  εκπαιδευτικοί που δεν συμμετείχαν και οι παρατάξεις που απέσυραν την υποψηφιότητά τους!!! «Βαφτίζουν το κρέας ψάρι» για να δικαιώσουν την επιλογή τους για τη φετινή συμμετοχή τους. Μήπως να ζητήσουμε και συγγνώμη από την κα Κεραμέως που της αμαυρώσαμε την εικόνα χιλιάδες εκπαιδευτικοί να μην συμμετάσχουμε στο κάλεσμά της πριν δυο χρόνια; Όμως για να σοβαρευτούμε λίγο, εφόσον οι πρόθυμοι των φετινών εκλογών εξακολουθούν να πιστεύουν ότι η διαδικασία των ηλ. εκλογών έχει πολλά κενά ως προς την αληθινή εκπροσώπηση των ψηφισάντων, πώς θα αποδεχθούν την εγκυρότητα του αποτελέσματος; Τους αρκεί το γεγονός να υπάρχουν εκπρόσωποι των παρατάξεων στις διακοσμητικές εφορευτικές επιτροπές; Μήπως μπορούν να ελέγξουν ενδεχόμενο «μαγειρείο»; Και μόνον το γεγονός ότι ένας μπορεί να μαζέψει κωδικούς από πολλά πρόσωπα και να ψηφίσει αυτός αντί γι’ αυτούς, αυτόματα απονομιμοποιεί όλη αυτή τη διαδικασία. Αυτό και μόνον δηλαδή η νοθευμένη «ψηφοφορία» δεν αποτελεί αντιδημοκρατική εκτροπή; Πώς λοιπόν ισχυρίζονται ότι η συμμετοχή στις ηλ. εκλογές είναι ζήτημα δημοκρατίας; Αλλά μάλλον οι συγκεκριμένες συνδικαλιστικές παρατάξεις λειτουργούν εν όψει προεκλογικής περιόδου ως ευκαιρία γενικής πρόβας να μετρήσουν τα ψηφαλάκια των μεγάλων πατρώνων τους, των κομμάτων εξουσίας από τις οποίες προέρχονται. Το χειρότερο είναι όμως ότι δικαιώνουν την εμμονή και την αλαζονεία που επέδειξε το ΥΠΑΙΘ πριν δύο χρόνια μη αποδεχόμενο το λάθος του αλλά και εκφραζόμενο διθυραμβικά για την επιλογή του εκείνη, εμφανιζόμενο μάλιστα ως πρωτοπόρο σε διοργάνωση τέτοιου είδους εκλογικών διαδικασιών που θα ξεκινήσουν παντού σε όλους τους τομείς της  δημόσιας διοίκησης αλλά και στο ιδιωτικό τομέα. Παραβλέπουν το γεγονός ότι έκτοτε πλήθος σωματείων έχουν προβεί ήδη από το προηγούμενο έτος σε δια ζώσης εκλογικές διαδικασίες. Επίσης το πρόσφατο γεγονός ότι και φέτος οι εκλογές στους πολυπληθείς ιατρικούς συλλόγους (16.10.2022) ανά την επικράτεια έγιναν δια ζώσης. Αλλά πέραν αυτών και μόνον η κοινή λογική λέει ότι δημοκρατία ως προς τις εκλογικού τύπου διαδικασίες σημαίνει ζωντανή συμμετοχή κι όχι ψηφοφορία από το σπίτι. Γίνεται φανερό πλέον ότι κεντρική επιλογή του ΥΠΑΙΘ είναι η υποβάθμιση έως της πλήρους εξαφάνισης του θεσμού του αιρετού γι’ αυτό και η συμμετοχή σε αυτές τις διαδικασίες που γίνονται κάτω από αυτές τις συνθήκες συμβάλλει στο σχέδιο εκφυλισμού που αυτό έχει επιλέξει για τον θεσμό. Στις τρεις λοιπόν παρατάξεις που επέλεξαν να οδηγήσουν σε αυτόν τον ιδιότυπο εμφύλιο τον εκπαιδευτικό κόσμο, δικαιώνοντας τις επιλογές του ΥΠΑΙΘ και μάλιστα τούτες τις κρίσιμες στιγμές που ξεδιπλώνεται σιγά σιγά σε εφαρμογή το αποκρουστικό πρόσωπο της «αξιολόγησης», αφιερώνουμε τον στίχο του Κ. Καβάφη: «Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως τη θέλεις τουλάχιστον όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις». Και ο έσχατος εξευτελισμός ήταν να συμπαρασύρουν τις Ομοσπονδίες ΔΟΕ και ΟΛΜΕ κατά πλειοψηφία να εκδώσουν ανακοινώσεις που να προτρέπουν τον εκπαιδευτικό κόσμο σε συμμετοχή στις ηλ. εκλογές και μάλιστα να εγκαλούν το πλήθος των τοπικών συλλόγων που κάλεσαν σε αποχή, «για θεσμικό και καταστατικό ατόπημα»!!!

   Εμείς στη Χριστιανική Εναλλακτική Κίνηση Εκπαιδευτικών πιστεύουμε ότι το συνδικαλιστικό κίνημα πάντα πετύχαινε νίκες με τη συμμετοχή στις γενικές συνελεύσεις καθώς και στις απεργίες που με αυτόν τον τρόπο εκφραζόταν η βούληση των εκπαιδευτικών. Επίσης με την απουσία και την αποχή όταν το ΥΠΑΙΘ επέβαλε νόμους που ακύρωναν είτε την παιδαγωγική είτε τη δημοκρατική συνδικαλιστική πράξη στο Σχολείο! Απαντούμε λοιπόν μαζικά στο ΥΠΑΙΘ ΑΠΕΧΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ  από την αντιδημοκρατική διαδικασία των ηλεκτρονικών εκλογών! Δεν επιτρέπουμε στο ΥΠΑΙΘ να ορίσει αυτούς που πρόθυμα έσπευσαν να δηλώσουν υποψηφιότητες (ενώ άλλα έλεγαν και έπραξαν πριν 2 χρόνια σχετικά με αυτή την έωλη διαδικασία) να μας εκπροσωπούν! ΥΠΑΙΘ και ΠΡΟΘΥΜΟΙ ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ έχουν τον ίδιο στόχο: Να μην έχουμε Αιρετούς δημοκρατικά εκλεγμένους δια ζώσης αλλά ηλεκτρονικά ελεγχόμενους και εκλεγμένους από τον μέγα διαχειριστή του συστήματος ΖΕΥΣ και τις κατά τόπους δοτές εφορευτικές επιτροπές στις Διευθύνσεις Εκπαίδευσης!

   Η Χριστιανική Εναλλακτική Κίνηση Εκπαιδευτικών, πάγια θέση έχει όχι μόνο την εναλλαγή θητείας, αλλά και την ανανέωση με πρόσωπα που δεν έχουν θητεύσει ξανά σε οποιεσδήποτε αιρετές θέσεις του κλάδου (ΠΥΣΔΕ, ΠΥΣΠΕ, ΑΠΥΣΔΕ, ΑΠΥΣΠΕ,  ΚΥΣΔΕ, ΚΥΣΠΕ ), καθώς και τις αντίστοιχες της Ειδικής Αγωγής (ΚΥΣΕΕΠ – ΠΥΣΕΕΠ), ώστε όσον είναι δυνατόν να αποφεύγονται οι προσωποληψίες και οι «ύποπτες» διασυνδέσεις μεταξύ των αιρετών μας και των προϊσταμένων διοικητικών αρχών, αλλά και να δοκιμάζονται νέοι συνάδελφοι,  που διεκδικούν με αίσθημα ευθύνης την διακονία των προβλημάτων του χώρου μας και των εκπαιδευτικών που υπηρετούν σ’ αυτόν.

 

 

 

 

 

ΜΕ ΠΟΣΑ ΜΟΡΙΑ ΜΕΤΡΙΟΥΝΤΑΙ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΑΣ

 ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ;

«Και πρώτα απ’ όλα, τί εννοούμε λέγοντας παιδεία; την πληροφορία, την τεχνική, το δίπλωμα εξειδίκευσης που εξασφαλίζει γάμο, αυτοκίνητο κι ακίνητο, με πληρωμή την πλήρη υποταγή του εξασφαλισθέντος ή την πνευματική και ψυχική διάπλαση ενός ελεύθερου ανθρώπου, με τεχνική αναθεώρησης κι ονειρικής δομής, με αγωνία απελευθέρωσης και με διαθέσεις μιας ιπτάμενης φυγής προς τ’ άστρα;»

Μάνος Χατζιδάκης στα «Σχόλια του Τρίτου»

  Πόσο απέχει το σχόλιο του μεγάλου μας συνθέτη και τραγουδοποιού από την κατάσταση στα σχολεία μας που βρίσκονται σε ανησυχητικό αναβρασμό σε όλα τα επίπεδα;

   Η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ με επικοινωνιακά λαϊκίστικα τεχνάσματα προβάλλει κάθε τρεις και λίγο έννοιες όπως «καινοτομίες», «μεταρρυθμίσεις», «αναβάθμιση», «νέοι ορίζοντες», «ενδυνάμωση των εκπαιδευτικών», «αυτονομία», «αποκέντρωση», «παιδαγωγική ελευθερία» «αριστεία» κ.ά. ενώ περιστατικά βίας όλο και εξαπλώνονται περισσότερο στα σχολεία μας. Το τραγικό είναι ότι χρησιμοποιεί όλο αυτό το ωραίο λεξιλόγιο διαστρεβλώνοντάς το ώστε να υπηρετήσει τους ιεραρχικούς εξουσιαστικούς σκοπούς του νεοφιλελεύθερου σχολείου που προσπαθεί να εφαρμόσει σύμφωνα με τις επιταγές και οδηγίες της εργαλειοθήκης ΟΟΣΑ. Για παράδειγμα εφαρμόζοντας εξετάσεις τύπου PISA, στην ελληνική εκδοχή τους βέβαια, ώστε να μην υπάρχουν πολλές-πολλές ενστάσεις, αποκρύπτει ότι πλέον προσανατολίζει το σχολείο να διδάσκει για το ετήσιο τεστ, ώστε να κυνηγάει υψηλούς βαθμούς. Πρόκειται δηλαδή  για άλλον έναν τρόπο που θα χωρίζει σε κατηγορίες μαθητές και σχολεία.

   Το Σχολείο που επιδιώκουν είναι το σχολείο του αποδυναμωμένου Συλλόγου Διδασκόντων, των πειθήνιων και υπάκουων εκπαιδευτικών στον έχοντα υπερεξουσίες Διευθυντή manager που όχι μόνον θα διοικεί κατά το δοκούν τη σχολική μονάδα αλλά θα φροντίζει και για την επιχορήγηση λειτουργίας της και από ιδιωτικούς φορείς. Ως όχημα χρησιμοποιούν το πείραμα της αυτοαξιολόγησης σχολικών μονάδων που εφαρμόστηκε πιλοτικά και εθελοντικά σε 10-12 ελληνικά σχολεία το 1998-99 με σημαντικά κατά κύριο λόγο αποτελέσματα χωρίς όμως την εμπλοκή εξωτερικών αξιολογητών συνδεδεμένων με την διοικητική ιεραρχία των σχολείων. Αυτή λοιπόν την πολύτιμη εμπειρία και το πολύτιμο εργαλείο για ουσιαστική βελτίωση του εκπαιδευτικού έργου φρόντισαν από τότε μέχρι και σήμερα να του «βγάλουν τα μάτια» οι εκάστοτε … «μεταρρυθμιστές» Υπουργοί Παιδείας. Ως Προκρούστες το έκοψαν και το έρραψαν (και συνεχίζουν να το κάνουν) στα δικά τους σχέδια και της εργαλειοθήκης ΟΟΣΑ ώστε να κάνουν τον/την εκπαιδευτικό ένα πειθήνιο όργανο που είναι αναγκασμένο να υποβιβάζει τη διδασκαλία του σε ένα συνεχόμενο κυνήγι …δεικτών και μετρήσιμων μορίων. Και όχι μόνον δεν το βάζουν σε εθελοντική βάση αλλά να επικρέμαται η δαμόκλειος σπάθη των επιπτώσεων. Βαθμονόμηση κάθε εκπαιδευτικού και κατηγοριοποίηση των σχολείων. Ήδη εμφανίστηκαν ιστοσελίδες με τους βαθμούς που πήραν σχολεία πέρυσι από τους συντονιστές εκπαίδευσης… Η τέλεια διαστροφή!!!! Κοντά σε αυτά ήρθαν και οι θεσμοί του μέντορα και του σχολικού συντονιστή. Λες και τόσα χρόνια δεν υποδέχονται τα σχολεία μας τους/τις καινούριους συναδέλφους/ισσες, δεν υπάρχει αλληλοβοήθεια μεταξύ όλων στη σχολική μονάδα και με την εμπειρία των παλαιότερων αλλά και τις νέες παιδαγωγικές ιδέες που κουβαλούν κι εμπλουτίζουν τις σχολικές μας μονάδες οι νεότεροι εκπαιδευτικοί. Σε τι ωφελεί η ενσωμάτωση μιας χρόνιας πρακτικής σε άλλη μια ιεραρχική γραφειοκρατική δομή μέσα στο σχολείο η οποία θα προσπορίζει μόρια στους αναλαμβάνοντες τους ρόλους αυτούς; Το μοντέλο της λεγόμενης αξιολόγησης που προσπαθούν να εφαρμόσουν δεν είναι τίποτα άλλο παρά αντιγραφή του αγγλικού ανάλογου το οποίο έχει εξουθενώσει τους/τις εκπαιδευτικούς και μεγάλο αριθμό τους οδηγεί σε παραίτηση χωρίς από την άλλη να υπάρχει προθυμία διορισμού νέων εκπαιδευτικών πέρα από το γεγονός ότι το ίδιο το εκπαιδευτικό σύστημα αυτή τη στιγμή στην Αγγλία δοκιμάζεται σκληρά από την οικονομική κρίση. Γι’ αυτό και η σθεναρή μας αντίδραση είτε με τα ενιαία κείμενα είτε με όποιον άλλο πρόσφορο τρόπο επιλέξουμε είναι η απάντησή μας σε όλα αυτά που μας έχουν ετοιμάσει χωρίς εμάς. Και είναι προς τιμήν της ΔΟΕ που με τη στάση της στήριξε επιστημονικά και παιδαγωγικά στην πράξη την εναντίωσή μας στην αξιολόγηση. Κάτι που δεν κατάφερε να γίνει στην ΟΛΜΕ λόγω διαφωνιών των τριών παρατάξεων ΔΑΚΕ, ΠΕΚ και ΣΥΝΕΚ, οι οποίες σημειωτέον είναι αυτές που συμμετέχουν και στις ηλ. εκλογές (!).

   Το ΥΠΑΙΘ αντί να ενδιαφερθεί για την κατάσταση που βιώνουν οι χιλιάδες αναπληρωτές κάθε χρόνο στα σχολεία που τοποθετούνται, έχει φροντίσει δημιουργώντας πολλές λίστες προσόντων (διάβαζε κυνηγητό πτυχίων, μεταπτυχιακών, εξειδικεύσεων κλπ με οικονομική τους αφαίμαξη) να τους κατατάσσουν ανάλογα, ώστε να αγωνίζονται ατομικά κι όχι συλλογικά για τον διορισμό και τα δικαιώματά τους. Κι αν για λόγους ανωτέρας βίας δεν καταφέρνουν να ανταποκριθούν στην πολυπόθητη θέση που τους τοποθέτησαν και παραιτηθούν, χάνουν δυο χρόνια και μόρια και άντε πάλι από την αρχή να κουβαλήσουν το βράχο του Σίσυφου.

   Το ΥΠΑΙΘ αντί να μονιμοποιήσει τους νεοδιορισθέντες προ δυο ετών εκπαιδευτικούς Ειδικής Αγωγής τους κρατά ομήρους και κωλυσιεργεί προφανώς γιατί θέλει να περάσουν πρώτα από τη διαδικασία της «αξιολόγησης» και αναλόγως των μορίων που θα λάβουν τελικά να μονιμοποιηθούν.

   Στα νηπιαγωγεία με την εισαγωγή της υποχρεωτικής δίχρονης εκπαίδευσης αποκαλύφθηκε πόσο απροετοίμαστη ήταν η υποδοχή των νηπίων στο σχολικό περιβάλλον. Στις μεγάλες πόλεις οι αυλές των σχολείων έχουν γεμίσει προκατασκευασμένες «αίθουσες» (συχνά με κακοτεχνίες) για να στεγάσουν πρόχειρα τα νέα τμήματα των νηπίων με δυσμενείς επιπτώσεις τόσο για τα παιδιά που προαυλίζονται σε μειωμένο χώρο, για τα νήπια που αναπτύσσουν δραστηριότητες σε ελλιπή χώρο όσο και για τις/τους συναδέλφισσες/ους νηπιαγωγούς που εφευρίσκουν και αυτοσχεδιάζουν για να κάνουν όσο το δυνατόν καλύτερα το έργο τους. Το ΥΠΑΙΘ που τόσο κόπτεται για την …επιβράβευση των «καλών» εκπαιδευτικών δεν δίνει μερικά μόρια και στις/στους νηπιαγωγούς που βιώνουν τέτοιες καταστάσεις;

Τελικά με πόσα μόρια μετριούνται τα όνειρά μας για το Σχολείο που θέλουμε;

Συναδέλφισσες, συνάδελφοι!

    Εμείς, στη Χριστιανική Εναλλακτική Κίνηση, πιστεύουμε ότι η Παιδεία σκοπό έχει να αναδείξει τον δίκαιο και ελεύθερο άνθρωπο,  που γίνεται ικανός να μετέχει στο σώμα των πολιτών. Γι’ αυτό προσανατολίζεται σ’ ένα σχέδιο ζωής, βασισμένο στην ολόπλευρη καλλιέργεια του ανθρώπινου προσώπου, καθώς και την ιδιαίτερη σχέση σε κλίμα αγάπης και ελευθερίας παιδαγωγού και παιδαγωγούμενου. 

    Η προσέγγισή μας αυτή αντλεί  παραδείγματα από την ορθόδοξη χριστιανική αντίληψη  για την Παιδεία, την Οικονομία και ό, τι αφορά στο ανθρώπινο πρόσωπο. Ό, τι αυτονομείται και δεν υπηρετεί τον άνθρωπο τελικά τον καταδυναστεύει και λειτουργεί εναντίον του. Έτσι, η Οικονομία που είναι η διαχείριση με αυτάρκεια και δικαιοσύνη των πλουτοπαραγωγικών αγαθών μιας χώρας για όλους τους πολίτες της, μετατρέπεται σε απρόσωπες αγορές του χρήματος, που οδηγούν σε κρίση ολόκληρους λαούς, για να ευδοκιμήσουν οι τράπεζες και το κεφαλαιοκρατικό Σύστημα. Η Παιδεία αντί να λειτουργεί ως δρόμος για σχέση, προσωπική άσκηση,  κοινός αγώνας και πάλη του ανθρώπου ενάντια σε κάθε αδικία και κακό, από όπου κι αν προέρχεται προσωπικό ή κοινωνικό, μετατρέπεται σε άχρωμο υπηρέτη του απρόσωπου συστήματος της καταναλωτικής κοινωνίας, του εύκολου πλουτισμού, της ισοπέδωσης των αξιών και της νεοταξικής παγκοσμιοποίησης.

Αυτή τη στιγμή λοιπόν ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ:

ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΟΥΣ

·        ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΛ. ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΤΗΣ 5^ης ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

·        ΤΗΝ ΑΜΕΣΗ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΔΙΑ ΖΩΣΗΣ ΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ

·        ΤΡΙΤΟ ΕΚΛΕΓΜΕΝΟ ΑΙΡΕΤΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

·        ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΘΗΤΕΙΑ ΑΙΡΕΤΩΝ. ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΙΣΟΒΙΟΥΣ ΑΙΡΕΤΟΥΣ. ΜΙΑ ΕΩΣ ΔΥΟ ΘΗΤΕΙΕΣ ΤΟ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΗ ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ ΜΑΣ

·        ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΑΝΤΙΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ  ΤΩΝ ΝΟΜΩΝ ΚΕΡΑΜΕΩΣ, ΤΗΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗΣ- ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΣΧΟΛΕΙΩΝ, ΤΗΣ ΟΜΗΡΙΑΣ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΗΣ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ

·        ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ