Πέρασαν 15 χρόνια από το Σάββατο της 6η Δεκέμβρη του 2008, όταν ο έφηβος Αλέξης Γρηγορόπουλος δολοφονήθηκε από τον αστυνομικό Κορκονέα. Η εν ψυχρώ δολοφονία έβγαλε στον δρόμο ένα ορμητικό ποτάμι χιλιάδων μαθητών, φοιτητών, νεολαίας, εργαζόμενων, ανέργων, που διαδήλωσαν ενάντια στην κυβέρνηση της Ν.Δ καταγγέλλοντας την κρατική βία και καταστολή, διεκδικώντας ταυτόχρονα αξιοπρεπή ζωή, με μόρφωση, δουλειά και ελευθερία.
H αντιλαϊκή πολιτική συνεχίζεται όλα αυτά τα χρόνια, με τσακισμένους μισθούς και συντάξεις με συνεχή υποβάθμιση σε υγεία και παιδεία
και εμπορευματοποίηση των κοινωνικών υπηρεσιών.
Η κυβέρνηση ψηφίζει
νόμους που σαρώνουν κάθε εργασιακό και συλλογικό δικαίωμα. Παράλληλα, επιβάλλει
ακραία αντιδημοκρατικά μέτρα, με απαγορεύσεις διαδηλώσεων, με καταπάτηση ακόμα και των θεμελιωδών και συνταγματικά
κατοχυρωμένων δημοκρατικών δικαιωμάτων, όπως της απεργίας.
Ο λαός και η νεολαία οδηγούνται στη φτώχεια, την εργασιακή
περιπλάνηση και την ανεργία, παράλληλα, μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης, μοιράζονται
δισεκατομμύρια στις επιχειρήσεις και τις τράπεζες, ιδιωτικοποιούνται τα δημόσια
κοινωνικά αγαθά, ενώ το περιβάλλον παραδίδεται στους επιχειρηματικούς ομίλους ως
νέο πεδίο κερδοφορίας. Τα ΜΜΕ αποσιωπούν την όξυνση του αυταρχισμού και της
καταστολής της κυβέρνησης× υποβοηθώντας την επιβολή αυτής της πολιτικής, αποκρύπτουν, διαστρεβλώνουν και
περιθωριοποιούν γεγονότα που συνταράζουν το δημοκρατικό αίσθημα των πολιτών.
Από τη δολοφονία Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου
και του Παύλου Φύσσα ως το έγκλημα στα Τέμπη, για το οποίο ουδέποτε
απαιτήθηκε να αποδοθούν ευθύνες, η απόκρυψη της φωνής και η απαξίωση της ίδιας της
ζωής των νέων ανθρώπων, γίνεται συστηματικά και οργανωμένα.
15 χρόνια μετά, η νέα γενιά, οι εκπαιδευτικοί και η
χειμαζόμενη κοινωνική πλειοψηφία, έρχονται αντιμέτωποι με την επιχείρηση
διάλυσης του δημόσιου σχολείου. Μαθητές και εκπαιδευτικοί έρχονται αντιμέτωποι
με το σχολείο της απογείωσης των ταξικών και εξεταστικών φραγμών (Τράπεζα Θεμάτων, ΕΒΕ, εξετάσεις PISA
στην ΣΤ΄ Δημοτικού και Γ΄ Γυμνασίου) των “δεξιοτήτων”, της μόρφωσης για λίγους
και εκλεκτούς. Χρόνια τώρα λειαίνεται το
έδαφος για άρση της μονιμότητας, ελαστικές εργασιακές σχέσεις και απολύσεις
μέσω της αξιολόγησης. Το σχολείο
μετατρέπεται σε στρατώνα, όπου η επιβίωση θα εξαρτάται από το βαθμό της
υποταγής στην κυρίαρχη αντιδραστική πολιτική κυβέρνησης -Ε.Ε-ΟΟΣΑ-ΣΕΒ.
15 χρόνια μετά, η 6 Δεκέμβρη είναι μέρα μνήμης και αγώνα για να νικήσουν οι αγώνες των εργαζόμενων, της νεολαίας και της εκπαίδευσης.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΕΒΡΟΥ 5/12/2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου