-Αρχίζοντας την ομιλία μου για τα ζητήματα της παιδείας, βλέποντας απέναντί μου και τον Τριαντάφυλλο Μηταφίδη, δεν μπορώ παρά να μνημονεύσω όλες εκείνες τις λαμπρές μορφές των εκπαιδευτικών και του εκπαιδευτικού κινήματος που με το έργο και τη δράση τους σφράγισαν την ιστορία της σύγχρονης νεοελληνικής εκπαίδευσης.
-Ενδεικτικά θα έλεγα να θυμηθούμε το έργο και τη δράση του Δημήτρη Γληνού, του Αλέξανδρου Δελμούζου, της Ρόζας Ιμβριώτη, της Έλλης Αλεξίου, του Μίλτου Κουντουρά, του Ευάγγελου Παπανούτσου, του Εμμανουήλ Κριαρά, καθώς και τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς ανώνυμους και επώνυμους που έδωσαν αγώνες με αξιοπρέπεια και ελεύθερο φρόνημα, αφιερώνοντας στην υπόθεση αυτή τη ζωή τους, με πρόσφατη στη νεώτερη ιστορία τη θυσία του Νίκου Τεμπονέρα που δολοφονήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 1991, προστατεύοντας το σχολείο και τους μαθητές του.
-Σε αυτούς τους εκπαιδευτικούς, παρουσιάζοντας το κυβερνητικό μας πρόγραμμα, βρίσκεται η σκέψη και η ψυχή μας και με τα δικά τους έργα ως παρακαταθήκη έχουμε τα μάτια στραμμένα στη νέα γενιά, σε όλους τους μαθητές και τις μαθήτριες, αλλά ιδιαίτερα στα παιδιά των πίσω θρανίων, γιατί αυτά έχουν περισσότερο ανάγκη την υποστήριξή μας.
-Ο στόχος για τον οποίο εργάζεται η Κυβέρνησή μας είναι η οργάνωση της δημόσιας δωρεάν δημοκρατικής υψηλού επιπέδου εκπαίδευσης. Πρώτος θεμέλιος λίθος του προγράμματός μας είναι αξιακός, δηλαδή αποσκοπούμε στην άμβλυνση των μορφωτικών ανισοτήτων, που έχουν τη ρίζα τους στις κοινωνικές ταξικές ανισότητες, καθώς και στην απάλειψη κάθε λογής διακρίσεων, φύλου, φυλής, θρησκεύματος και πεποιθήσεων, κοινωνικής και εθνικής προέλευσης, φυσικής ιδιαιτερότητας των ατόμων και άλλα από το θεσμικό πλαίσιο, αλλά και από την καθημερινότητα της εκπαίδευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου