Θ. Μαλκίδης
Δίστομο
1. Ο Κεμάλ δάσκαλος του Χίτλερ
Με αφορμή την ημέρα μνήμης του Ναζιστικού ολοκαυτώματος στο Δίστομο, είναι πλέον ξεκάθαρο πως όταν οι θύτες δεν τιμωρούνται τα εγκλήματα επαναλαμβάνονται και μάλιστα πολύ πιο σκληρά.
Η εξάρτηση του Χίτλερ από τον Κεμάλ, του Ναζισμού από τον Φασισμό, ως προτύπου οργάνωσης, κατάκτησης και άσκησης της εξουσίας έχει διερευνηθεί και προβληθεί στις δεκαετίες που ακολούθησαν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ωστόσο ο Ναζισμός άντλησε ολοκληρωτικές μεθόδους εξαφάνισης των λαών από καθεστώτα και πρόσωπα, όπως ο Κεμάλ, όπως πολύ χαρακτηριστικά γράφει ο Στέφαν Ίχριγκ στο σχετικό του έργο (εκδόσεις Πανεπιστημίου Χάρβαρντ)
Ο μαθητής του Κεμάλ ήταν ο Χίτλερ σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Μιλιέτ» το 1933 έχριζε τον Κεμάλ «επιφανέστερο άνδρα του αιώνα» και κατέληγε λέγοντας πως «το τουρκικό κίνημα υπήρξε για εκείνον ένα λαμπρό άστρο». Το 1938 θα πρόσθετε ότι «ο Ατατούρκ ήταν δάσκαλος. Ο Μουσολίνι ήταν ο πρώτος του μαθητής και εγώ ο δεύτερος».
Έλληνες και Αρμένιοι παραλληλίζονταν με τους Εβραίους, όπως είναι γνωστό όταν ο Χίτλερ προγραμμάτιζε και υλοποιούσε τη δολοφονία χιλιάδων λαών της Ευρώπης, έλεγε «ποιος θυμάται τους Αρμένιους».
2. Η εξαφάνιση των Ελλήνων: Από τον Κεμάλ στον Χίτλερ
Είναι γεγονός ότι τα πρώτα μαθήματα ολοκληρωτικής εξαφάνισης της ύπαρξης ενός λαού, οι Ναζί τα πήραν από τους Κεμαλικούς, με τους οποίους άλλωστε Γερμανοί αξιωματικοί είχαν συνεργαστεί στις αρχές του 20ου αιώνα. Η Γενοκτονία των Ελλήνων, στον Πόντο, στην κεντρική Μικρά Ασία, στη Θράκη, μαζί με τη Γενοκτονία των Αρμενίων και των Ασσυρίων αποτέλεσε σχέδιο, που εφαρμόστηκε με τον ίδιο τρόπο εναντίον των λαών της Ευρώπης στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ειδικά οι Έλληνες δοκιμάστηκαν από ένα μηχανισμό εξολόθρευσης από τη Φώκαια, την Τραπεζούντα μέχρι τη Σμύρνη και την Αδριανούπολη, ο οποίος λίγο αργότερα αναπαράχθηκε στον ελλαδικό χώρο, στο Δίστομο, στα Καλάβρυτα, στο Χορτιάτη, στα Κερδύλια, στην Κάνδανο, στην Ξυλαγανή της Ροδόπης, στο Δοξάτο της Δράμας, στους Πύργους και στο Μεσόβουνο Εορδαίας.
Όπως στον Πόντο, στην κεντρική Μικρά Ασία, στη Θράκη, δολοφονήθηκαν χιλιάδες Έλληνες και μαζί τους δολοφονήθηκε κάθε ύπαρξη ελληνικού πολιτισμού, έτσι και στο Δίστομο, στις 10 Ιουνίου του 1944 έγινε μια από τις μεγαλύτερες σφαγές αμάχων από της Γερμανικές δυνάμεις.
Η δράση των Ναζί στο Δίστομο ακριβώς η ίδια, μάλιστα η μανία τους ήταν τόσο μεγάλη που δεν ξεχώριζαν ούτε τα γυναικόπαιδα και τους ηλικιωμένους. Τον ιερέα του χωριού τον αποκεφάλισαν, βρέφη εκτελέστηκαν και γυναίκες βιάστηκαν πριν θανατωθούν. Η σφαγή σταμάτησε μόνο όταν νύχτωσε, αφού πρώτα κάηκαν τα σπίτια του χωριού. Οι εκτελέσεις συνεχίστηκαν και κατά την επιστροφή των Γερμανών στην βάση τους, καθώς σκότωναν όποιον άμαχο έβρισκαν στον δρόμο τους. Οι νεκροί του Δίστομου έφτασαν τους 228, από τους οποίους οι 117 γυναίκες και 111 άντρες, ανάμεσα τους 53 παιδιά κάτω των 16 χρόνων. Η μαρτυρία όμως του απεσταλμένου του Ερυθρού Σταυρού που έφτασε στο Δίστομο μετά από λίγες μέρες αναφέρει όμως για 600 νεκρούς στην ευρύτερη περιοχή.
Η πρώτη Γενοκτονία εναντίον των Ελλήνων δεν τιμωρήθηκε, έτσι επαναλήφθηκε εναντίον πάλι Ελλήνων λίγο αργότερα. Το χρέος για την ανάδειξη στο διεθνές στερέωμα της πρώτης Γενοκτονίας του 20ου αιώνα είναι προφανές. Η προσπάθεια συνεχίζεται και έχει αποτελέσματα σε όλον τον πλανήτη. Η αλήθεια θα νικήσει.
Υ.Γ. Χρειάζεται να γράψεις μόνο τις λέξεις και τους αριθμούς:
Δίστομο, 10 Ιουνίου 1944.
http://malkidis.blogspot.com
«Κοπέλες απ’ το Δίστομο, φέρτε νερό και ξίδι…». Ακούστε το εμβληματικό τραγούδι του Θ. Μικρούτσικου
76 χρόνια από τη σφαγή στο Δίστομο (10/6/1944)
«Κοπέλες απ’ το Δίστομο, φέρτε νερό και ξίδι…»
Ο Νίκος Καββαδίας στο ποίημα “Federico Garcia Lorca” ενοποιεί την αγώνα δύο λαών, του ελληνικού και του ισπανικού, ενάντια στο φασισμό: Ισπανικός Εμφύλιος, Λόρκα, Καισαριανή, Δίστομο.
Ακούστε το εμβληματικό τραγούδι, σε μουσική Θάνου Μικρούτσικου και ερμηνεία Γιάννη Κούτρα (από τη συλλογή “Ο Σταυρός του Νότου”).
Στίχοι
Ανέμισες για μια στιγμή το μπολερό
και το βαθύ πορτοκαλί σου μεσοφόρι
Αύγουστος ήτανε δεν ήτανε θαρρώ
τότε που φεύγανε μπουλούκια οι σταυροφόροι
Παντιέρες πάγαιναν του ανέμου συνοδειά
και ξεκινούσαν οι γαλέρες του θανάτου
στο ρογοβύζι ανατριχιάζαν τα παιδιά
κι ο γέρος έλιαζε, ακαμάτης, τ’ αχαμνά του
Του ταύρου ο Πικάσο ρουθούνιζε βαριά
και στα κουβέλια τότε σάπιζε το μέλι
τραβέρσο ανάποδο, πορεία προς το βοριά
τράβα μπροστά, ξοπίσω εμείς και μη σε μέλει
Κάτω απ’ τον ήλιο αναγαλιάζαν οι ελιές
και φύτρωναν μικροί σταυροί στα περιβόλια
τις νύχτες στέρφες απομέναν οι αγκαλιές
τότες που σ’ έφεραν, κατσίβελε, στη μπόλια
Ατσίγγανε κι αφέντη μου με τι να σε στολίσω;
φέρτε το μαυριτάνικο σκουτί το πορφυρό
στον τοίχο της Καισαριανής μας φέραν από πίσω
κι ίσα ένα αντρίκειο ανάστημα ψηλώσαν το σωρό.
Κοπέλες απ’ το Δίστομο, φέρτε νερό και ξίδι
κι απάνω στη φοράδα σου δεμένος σταυρωτά
σύρε για κείνο το στερνό στην Κόρδοβα ταξίδι
μέσα απ’ τα διψασμένα της χωράφια τα ανοιχτά
Βάρκα του βάλτου ανάστροφη
φτενή δίχως καρένα
σύνεργα που σκουριάζουνε σε γύφτικη σπηλιά
σμάρι κοράκια να πετάν στην ερήμην αρένα
και στο χωριό να ουρλιάζουνε τη νύχτα εφτά σκυλιά.
Η Σφαγή του Διστόμου. Πρωτοφανούς αγριότητας έγκλημα των Ναζί σε βάρος των κατοίκων του Διστόμου στις 10 Ιούνη του 1944.
Το μνημείο στο Λίντιτσε
Το χωριό Οραντούρ-συρ-Γκλαν,
10 ΙΟΥΝΙΟΥ
ΔΙΣΤΟΜΟ, ΛΙΝΤΙΤΣΕ, ΟΡΑΝΤΟΥΡ –ΣΥΡ -ΓΚΛΑΝ
Τρεις μαρτυρικοί τόποι ,
ΔΙΣΤΟΜΟ 1944
Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς την κτηνωδία των Γερμανών Ναζί .
Και μόνο από το γεγονός ότι ανάμεσα στους 228 σφαγιασμένους υπάρχουν 53 παιδιά κάτω των 16 φανερώνει την αρρωστημένη λογική των κατακτητών . Παιδιά 7, 5, 4 ακόμα και ενός έτους,
Η σφαγή του Διστόμου έγινε από τμήμα Μεραρχία των SS υπό τις διαταγές του Λοχαγού Fritz Lautenbach. Μαζί του και Υπολοχαγός Hans Zampel o οποίος αργότερα συνελήφθη στην Γαλλία και εκδόθηκε στην Ελλάδα το 1949 .Ομολόγησε το έγκλημα και ισχυρίστηκε ότι εκτελούσε διαταγές . Μετά από αίτημα της Γερμανίας οι Ελληνικές αρχές τον έστειλαν πίσω στην Γερμανία χωρίς να γίνει σίγουρα γνωστό ποια ήταν η τιμωρία του . Υπάρχει και μία εκδοχή ότι τον σκότωσε ένας Έλληνας κομουνιστής κρατούμενος μέσα στην φυλακή πριν εκδοθεί στην Γερμανία . Ωστόσο αυτή η εκδοχή δεν έχει επιβεβαιωθεί από επίσημες Ελληνικές αρχές.
Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι στην ίδια μεραρχία υπηρετούσε και ο ταγματάρχης Ρίκερτ που ήταν υπεύθυνος για την σφαγή στις Μηλιές Βόλου στις 4-10-1943
Τον Νοέμβρη του 44, πέντε μήνες μετά την κτηνωδία, ο ΑμερικανοΟυκρανός φωτογράφος Ντμίτρι Κέσελ επισκέφτηκε το Δίστομο και απαθανάτισε τους εναπομείναντες κατοίκους που προσπαθούσαν να σταθούν στα πόδια τους.
Εκεί, μεταξύ άλλων, φωτογράφισε τη μαυροφορεμένη 18χρονη τότε Μαρία Παντσίκα(1). Η φωτογραφία ξεχώρισε αφού η έκφραση στο πρόσωπο της Μαρίας αποτύπωνε τρομερά τον πόνο της απώλειας, του πόνου της απελπισίας και της φρίκης.
Δημοσιεύτηκε στο Αμερικανικό περιοδικό LIFE με τίτλο "Τί έκαναν οι Γερμανοί στην Ελλάδα" και λεζάντα που έγραφε "Η Μαρία Παντσίκα ακόμη θρηνεί 4 μήνες μετά τη δολοφονία της μητέρας της από τους Γερμανούς στη σφαγή στο ελληνικό χωριό Δίστομο”..
Η φωτογραφία έκανε τον γύρω του κόσμου και έγινε σύμβολο.
Θυμίζει το αποτύπωμα του πόνου που άφησε πίσω της η Γερμανική κατοχή.
Η Μαρία Παντσίκα πέθανε το 2009
……………………………………………………………………………………
Την ίδια ημέρα στην Γαλλία στο χωριό Οραντούρ-Συρ-Γκλαν, διαπράχτηκε το μαζικότερο έγκλημα της Γερμανικής κατοχής στην χώρα αυτή .Τα SS εκτέλεσαν 642 κάτοικους στο χωριό σε αντίποινα για τη δράση Γάλλων ανταρτών.
Η βαρβαρότητα των ΝΑΖΙ ξεπέρασε και την πιο αρρωστημένη φαντασία. 350 γυναικόπαιδα, κλείστηκαν στην εκκλησία του χωριού, μέσα στην οποία έριξαν καπνογόνα και χειροβομβίδες. Στο τέλος πυρπόλησαν και την εκκλησία με αποτέλεσμα να βρουν φρικτό θάνατο όλοι .Μια μόνο γυναίκα κατάφερε να ξεφύγει.
Οι άντρες του χωριού είχαν την ίδια τύχη. Οδηγήθηκαν σε αχυρώνες όπου αρχικά πυροβολήθηκαν στα πόδια και μετά κάηκαν .Το Γαλλικό κράτος άφησε το χωριό Οραντούρ-Συρ-Γκλαν να διατηρείται μέχρι σήμερα στην ίδια κατάσταση για την διατήρηση της μνήμης .
………………………………………………………………………………………..
Την ίδια μέρα δυο χρόνια νωρίτερα το 1942, το χωριό Λίντιτσε (Βοημία- σημερινή Τσεχία) καταστράφηκε ολοσχερώς σε αντίποινα για την δολοφονία του εμπνευστή του ολοκαυτώματος, Ράινχαρντ Χάιντριχ.
Σύμφωνα με την ψευδή κατηγορία ότι οι εκτελεστές του Χάιντριχ είχαν βρει βοήθεια στο χωριό Λίντιτσε, τα SS προχώρησαν στην εκτέλεση όλων των αντρών του χωριού άνω των 15 ετών, 173 άτομα συνολικά . Οι γυναίκες εστάλησαν σε στρατόπεδα συγκέντρωσης όπου εργάστηκαν σε καταναγκαστικά έργα σε άθλιες συνθήκες. Οι έγκυες υποχρεώθηκαν σε άμβλωση και κατέληξαν επίσης σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. 6 παιδιά που θεωρήθηκαν συγγενικά με την άρια φυλή και "υιοθετήθηκαν" από Γερμανικές άτεκνες οικογένειες των SS. Τα υπόλοιπα βρήκαν φρικτό θάνατο στους θαλάμους αερίων.
.......................................................................................................................
Αν σας άρεσε το αφιέρωμα ,κοινοποιήστε το και δηλώστε ακόλουθοι της σελίδας προκειμένου να ενημερώνεστε για κάθε νέα ανάρτηση καθώς και για την δραστηριότητα του συλλόγου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου