ΚΑΣΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ ΔΙΔΥΜΟΤΕΙΧΟΥ-Γνώση και Δράση (kastropolites.com)
Κείμενο : Φωτεινή Γραμμενίδου
Το μνημείο που ανεγέρθηκε στη θέση της εκτέλεσης των 12 κατοίκων του Διδυμοτείχου στις 7 Μαρτίου 1944.
Την άνοιξη του 1944 δεν πρόλαβαν να τη δουν. Είχαν χρόνια που δεν την είχαν συναντήσει. Φυλακισμένοι τώρα στις φυλακές του Διδυμοτείχου, που βρίσκονταν σε στρατόπεδο πίσω από το 3ο Δημοτικό σχολείο, δεν μπορούσαν να περιμένουν άλλο. Το βράδυ της 6ης Μαρτίου, όπως γίνονταν καιρό τώρα, ανακοινώθηκε στους κρατούμενους ο κατάλογος των ονομάτων εκείνων που την επομένη το πρωί θα έπαιρναν οι Γερμανοί για εκτέλεση. Άκουγαν ένα-ένα τα ονόματα. Σαν σφυροκόπημα. Κρατούσαν την ανάσα τους, αλλά τα δάκρυα πώς να τα σταματήσουν…
Νέοι όλοι τους, 20 με 35 χρονών. Στην άνοιξη της ζωής τους. Γενναίοι ενάντια στους κατακτητές, ρίχτηκαν χωρίς δεύτερη σκέψη στην αντιστασιακή δράση και έκαναν αυτό που τους πρόσταζε η πατρίδα και τους έλεγε η καρδιά τους. Η σκιά του άφευκτου, όμως, πλημύρισε για μια στιγμή τους τοίχους της φυλακής να τους πνίξει…
Αξημέρωτα της 7ης Μαρτίου του 1944, οι συγκρατούμενοι των 12 τους ξεπροβόδιζαν με την ευχή της καλής αντάμωσης και τον Ύμνο εις στην Ελευθερία που έψελναν να τρίζει τα μυαλά των Γερμανών και να φουσκώνει τις καρδιές των Ελλήνων. Εύψυχοι και ολόρθοι οι 12 στάθηκαν μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα[1], έτοιμοι από πάντα λες να μεταβούν από τη Ζωή στην Αθανασία.
Ήταν μόλις πέντε μήνες πριν την απελευθέρωση της περιοχής. Η μάχη του Διδυμοτείχου πραγματοποιήθηκε την 28η προς 29η Αυγούστου του 1944, με το 81ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ να αιφνιδιάζει τις γερμανικές δυνάμεις, αναγκάζοντας είτε να εγκαταλείψουν περνώντας στην Τουρκία είτε να συγκρουστούν με τους μαχητές αντάρτες. Σημειώνεται ότι ο Έβρος υπήρξε η πρώτη περιοχή στην Ελλάδα που απελευθερώθηκε από τη γερμανική κατοχή και το Διδυμότειχο η πρώτη πόλη του.
Στη μνήμη όλων των θυμάτων πολέμων και αφιερωμένο στους ανθρώπους του Ελληνοχωρίου και της Λάδης, που περισύλλεξαν τις σορούς των 12 εκτελεσθέντων. Άθαφτοι και εκτεθειμένοι στις πλατείες, για ώρες ή και για μέρες, ώστε να τους βλέπει ο κόσμος, καθώς δεν επιτράπηκε στους συγγενείς να παραλάβουν τους νεκρούς τους και να τους κηδέψουν, τη φροντίδα τους ανέλαβαν οι κάτοικοι των δύο χωριών.
Πηγές: Κασάπης Β., Στον κόρφο της Γκύμπρενας ∙ Τερζούδης Λ. – Βλάχος Φ., Εθνική Αντίσταση στον Έβρο ∙ https://sitalkisking.blogspot.com/2013/05/12.html
[1]Η εκτέλεση έγινε στην περιοχή της Αγ. Φωτεινής (Κουρού-Τσεσμέ), στο 1ο χλμ Διδυμοτείχου-Ελληνοχωρίου, όπου έχει ανεγερθεί μνημείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου