20 Μαΐου 1940: Η αρχή της φρίκης στην Πολωνία...

(Δείτε παρακάτω και ένα απόσπασμα από την εκπομπή "Σαν σήμερα" της ΝΕΤ)

     Μια μέρα σαν σήμερα, στις 20 Μαΐου του 1940, ο επικεφαλής των SS Χάινριχ Χίμλερ με προσωπική του εντολή ιδρύει το περιβόητο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς, το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης των Ναζί. Το Άουσβιτς βρίσκεται περίπου 50 km δυτικά της Κρακοβίας, που την εποχή εκείνη είχε περιέλθει στα χέρια των Ναζί, κοντά στην κωμόπολη Όσβιετσιμ (στα γερμανικά Άουσβιτς-Auschwitz).

     Η συνολική του έκταση ανερχόταν στα 40 km². Αποτελούνταν από τρία κύρια και 39 δευτερεύοντα στρατόπεδα. Τα τρία κύρια στρατόπεδα ήταν:

• Άουσβιτς Ι, το αρχικό στρατόπεδο συγκέντρωσης και το διοικητικό κέντρο ολόκληρου του συγκροτήματος. Εδώ δολοφονήθηκαν περίπου 70.000 άνθρωποι, κυρίως πολωνοί διανοούμενοι και σοβιετικοί αιχμάλωτοι.
• Άουσβιτς ΙΙ Μπίρκεναου, στρατόπεδο εξόντωσης, όπου δολοφονήθηκαν περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι, κυρίως Εβραίοι, Σίντι και Ρομά.
• Άουσβιτς ΙΙΙ (Μόνοβιτς), στρατόπεδο εργασίας.

     Οι πρώτοι που εγκλείστηκαν στο στρατόπεδο ήταν 728 Πολωνοί πολιτικοί κρατούμενοι. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε ως τόπος εγκλεισμού αιχμαλώτων πολέμου, κυρίως από το ανατολικό μέτωπο και αντιστασιακών. Γρήγορα όμως εξελίχθηκε σε σρτατόπεδο εγκλεισμού Εβραίων, που αποτελούσαν και τη συντριπτική πλειοψηφία των κρατούμενων. 

     Μετά την απελευθέρωση από του Σοβιετικούς, στις 27 Ιανουαρίου του 1945, αποκαλύφθηκε η φρίκη, καθώς στο διάστημα των 5 ετών που λειτούργησε το στρατόπεδο, συνολικά πάνω από 1,5 εκατομμύριο άνθρωποι δολοφονήθηκαν. Πολλοί εξ αυτών σε θαλαμους αερίων (με τη χρήση του Zyclon-B), άλλοι σε ιατρικά πειράματα των Ναζί και εκατοντάδες χιλιάδες από ασθένειες και τις κακουχίες. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα πτώματα των ανθρώπων εξαϋλώνονταν στα κρεματόρια ή καίγονταν σε εξωτερικούς χώρους, όταν ο αριθμός τους ήταν πολύ μεγάλος.

     Αλλά ακόμα και λίγο πριν την απελευθέρωσή τους, τα μαρτύρια των εγκλείστων δεν είχαν τελειώσει. Από τα μέσα Ιανουαρίου 1945, εν όψει της επικείμενης προέλασης του Κόκκινου Στρατού, ο διοικητής των Ες Ες στο Μπρέσλαου, Σμάουζερ διέταξε την εκκένωση του Αουσβιτς. Από τις 17 μέχρι τις 21 Ιανουαρίου περίπου 56.000 κρατούμενοι, σε οικτρή κατάσταση, οδηγήθηκαν δυτικά, προς τη Σιλεσία. Οι λεγόμενες «πορείες θανάτου» άφησαν πίσω τους χιλιάδες πτώματα εξαντλημένων από τις κακουχίες ή σκοτωμένων από τα πυρά των Ες Ες. Περίπου 15.000 κρατούμενοι σκοτώθηκαν σε αυτές τις πορείες. Στις 20 Ιανουαρίου τα Κρεματόρια ΙΙ και ΙΙΙ ανατινάχτηκαν, και στις 26 ακολούθησε το Κρεματόριο V που είχε παραμείνει ώς το τέλος «ενεργό» για τις τελευταίες καύσεις. Παράλληλα οι ναζί έκαψαν και τα μακάβρια αρχεία του λάγκερ (στρατοπέδου).

Το Άουσβιτς από αεροφωτογραφία του 1944. Διακρίνεται ο καπνός από την αποτέφρωση των πτωμάτων.

Τα τρομερά ιατρικά πειράματα

     Οι γιατροί του στρατοπέδου ήταν κυρίως αρμόδιοι για τις διαβόητες «διαλογές», δηλαδή το ξεδιάλεγμα των άρρωστων ή των υγιών νεοαφιχθέντων και την αποστολή τους στα κρεματόρια. Εκτός από τις μαζικές εξολοθρεύσεις στους θαλάμους αερίων και την οριστική εξαΰλωση της σωματοποίησης στα κρεματόρια, τη δουλειά μέχρι τη φυσική εξόντωση, τις εκτελέσεις, τα βασανιστήρια, στο Αουσβιτς διεξάγονταν ψευδοϊατρικά πειράματα, ειδικά στους Σίντι-Ρομά (Τσιγγάνους) και στους δίδυμους. Οπως παρατηρεί ένας πρώην κρατούμενος που παρακολούθησε από κοντά τη διαδικασία των πειραμάτων: «Tο Αουσβιτς ήταν σαν μια ιατρική επέμβαση. Η διαδικασία εξολόθρευσης καθοδηγούνταν από γιατρούς απ’ την αρχή ώς το τέλος». Τα πιο γνωστά είναι τα πειράματα του «αγγέλου του θανάτου» Γιόζεφ Μένγκελε, ο οποίος από τον Μάιο του 1943 τοποθετήθηκε επικεφαλής του επιμέρους λάγκερ των Ρομά. Ενδιαφέρθηκε κυρίως για τα δίδυμα παιδιά και ήταν υπεύθυνος για τον ολοκληρωτικό αφανισμό Τσιγγάνων, αλλά και για πειράματα σε μικρά παιδιά και σε νέες γυναίκες, στις οποίες εφάρμοσε ψευδοϊατρικά πειράματα στειρώσεων. Μέρος των πειραμάτων γενετικής ήταν ακόμα και η αλλαγή του χρώματος της ίριδας των ματιών προς την «άρια» κατεύθυνση με την εισαγωγή μπλε μεθυλίνης στα μάτια των «πειραματόζωων» που προκαλούσε αφόρητους πόνους και σε ορισμένες περιπτώσεις τον θάνατο.

      Στο Αουσβιτς διεξάγονταν ακόμα πειράματα σε νάνους και παράλυτους. Κάθε μορφή δυσπλασίας οδηγούσε τους άτυχους στον γερμανικό Καιάδα, το εργαστήρι του Μένγκελε, από το οποίο δύσκολα έβγαινε κανείς ζωντανός. Ο Μένγκελε δεν γνώρισε ποτέ τη δικαστική μέγκενη αφού διέφυγε στην Αργεντινή του φιλικού προς τους πρώην ναζί φυγάδες Χουάν Περόν. Ο γιατρός Καρλ Κλάουμπεργκ ήταν επίσης υπεύθυνος των γυναικείων στειρώσεων.

Το απόσπασμα από την εκπομπή "Σαν Σήμερα":

 

 Σχόλιο: στις μέρες μας, που ο εφιάλτης των Ναζί είναι ορατός τόσο στην Ελλάδα όσο και σε πολλές άλλες χώρες που μαστίζονται από κοινωνική κρίση, είναι καθήκον κάθε ανθρώπου με στοιχειώδες αίσθημα ευθύνης να απομονώσει τους νοσταλγούς των ιδεών αυτών, αυτά τα καρκινώματα της κοινωνίας, και να καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια, ώστε τουλάχιστον οι μαθητές αυτής της χώρας να μην πέσουν θύματα της "γοητείας" που περιβάλλει κάθε είδους συμμορία. Όταν οι λαοί λησμονούν την ιστορία τους, τότε είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν.

Πηγές: wikipedia.org, kathimerini.gr